tag:blogger.com,1999:blog-66348117395891111052024-03-14T17:10:40.556+05:30ನೀ ಹೀಗೆ ಕಾಡಿದರೆ ನಾನಂತು ನಿರುಪಾಯ...ಒಂಚೂರು ಸಿಟ್ಟು, ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೇಸರ, ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಒಲವು, ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ನಲಿವು, ಒಂದು ಕಂಬನಿ, ಒಂದು ಮುಗುಳ್ನಗು....Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.comBlogger68125tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-30781011358049266692016-03-01T19:37:00.001+05:302016-03-01T19:47:46.515+05:30ದೇವರ ನಾಡಲ್ಲಿ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr">
ನಾಲ್ವರು ಹುಡುಗೀರು. ಯಾವಾಗಲೂ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡ್ತಾ, ಪಕ್ಕಾ ಹುಡುಗರ ತರಹ ಹೇಗ್ ಹೇಗೋ ಇದ್ದುಬಿಡೋ, ಮನೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ "ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ಕೆಲಸವಿಲ್ವಾ ನಿಮಗೆ" ಅಂತೆಲ್ಲಾ ದಿನಕ್ಕೈದು ಬಾರಿ ಬೈಸಿಕೊಂಡು, ಅದಕ್ಕೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ, ಮೇಕಪ್ , ಸನ್ ಬರ್ನ್ ಗಳ ಹಾವಳಿಯಿಲ್ಲದೇ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೇ ಅಲೆದಾಡೋ ಬದುಕದು. ಅದರಲ್ಲೂ 'ಕೊನೆಯ ಸೆಮ್' ಅನ್ನೋ ತಲೆಪಟ್ಟಿ ಬಿದ್ದ ಮೇಲೆ ಅಲೆದಾಟಗಳೇ ಬದುಕು ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಾಡ್ತಿರೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂದದ ಊರುಗಳಿವೆ. </div>
<div dir="ltr">
ತೀರಾ ಇಷ್ಟವಾಗೋ ಅಲೆದಾಟಗಳ ದಾಖಲಿಸೋ ಮನಸ್ಸಾಗ್ತಿದೆ. </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EOO01j8UOSwDr5DYpWuZS-thoBRFL4KQ021e_Nun8N-t_4PLQzHB-ClsV_EtceGofDM7dAT4nU4htXAE7rUjQkr1fuO_Foaf-bxHkP6DwwPJDmyBdChP2VllS_1ji3QJA5Qu7t7lUKKx/s1600/12792262_764248583708926_719195556500612932_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EOO01j8UOSwDr5DYpWuZS-thoBRFL4KQ021e_Nun8N-t_4PLQzHB-ClsV_EtceGofDM7dAT4nU4htXAE7rUjQkr1fuO_Foaf-bxHkP6DwwPJDmyBdChP2VllS_1ji3QJA5Qu7t7lUKKx/s320/12792262_764248583708926_719195556500612932_o.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Kerala , You are loved and we are lovable.</div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿ, ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಾತರತೆ, ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು ಹೊಸತನಗಳ
ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲೇ ಅದೊಂದು ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ಭಾವ ತಾಗುತ್ತಲ್ಲಾ, ಅಂತಹುದ್ದೇ ಒಂದು ಭಾವ ಕೈ
ಸೋಕಿದ್ದು ಮತ್ತದೇ ಕಡಲೂರಲ್ಲಿ. ಈಗೆಲ್ಲಾ ಕಡಲಂದ್ರೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಪ್ರೀತಿ ನಂಗೆ ಥೇಟ್
ಕಡಲೂರ ಆ ಹುಡುಗನಂತೆಯೇ. ಅದರಲ್ಲೂ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡದೇ ನೋಡಿದ್ದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಲಯಾಳಿ ಮೂವಿಗಳು, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಕಾಣ ಸಿಗ್ತಿದ್ದ ಸಮುದ್ರ, ಬೋಟ್ ಹೌಸ್ ಗಳು, ಹಿನ್ನೀರು, ತೀರದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಬಾಗಿ ನಿಲ್ಲೋ ತೆಂಗಿನ ಮರಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮನ್ನಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿತ್ತು.<br />
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಅದೊಂದು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ಜೊತೆ ಹೊರಟಿದ್ದು 'ದೇವರ' ನಾಡಿಗೆ.... </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಗೋವಾದಿಂದ ಶುರುವಾದ ಪ್ಲಾನ್ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯ ದಾಟಿ ಬಂದು ತಲುಪಿದ್ದು ಕೇರಳಕ್ಕೆ. ಜೊತೆಯಾದದ್ದು ಮತ್ತೆ ಮೂವರು ಕ್ರೇಜಿ ಗೆಳತಿಯರು. ಅದೊಂದು ಪಕ್ಕಾ ಅನ್ ಪ್ಲಾನ್ಡ್ ಟ್ರಿಪ್. ಇನ್ನೂ ವೇಟಿಂಗ್ ಲಿಸ್ಟ್ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಟ್ರೈನ್
ಟಿಕೇಟ್, ಯಾವ ಯಾವ ಜಾಗಗಳ ನೋಡಬೇಕನ್ನೋದೂ ತಿಳಿಯದ, ಅಸಲು ಎಷ್ಟು ದಿನದ ಟ್ರಿಪ್
ಅನ್ನೋದೇ ಖಾತರಿಯಾಗಿರದ ಭಾವವ ಹೊತ್ತು ಪಯಣ ಹೊರಟಿತ್ತು. ನಮ್ಮದಿಷ್ಟು ನಗು, ಗಲಾಟೆ, ಗದ್ದಲ, ಮಾತಿನ ಜೊತೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದವರು ಕೂಡಾ 'ಹ್ಯಾಪಿ ಕೇರಳ' ಅಂತ ಬೀಳ್ಕೊಡೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಎರ್ನಾಕುಲಂ ತಲುಪಿಯಾಗಿತ್ತು. <br />
ಆಗ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು ನಮ್ಮದಿಷ್ಟು ಪ್ಲಾನ್ ಗಳು. ಫೋರ್ಟ್ ಕೊಚ್ಚಿಯ ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗೋದೋ ಅಥವಾ ವೈಪಿನ್ ಮೂಲಕ ಆ ಕಡಲ ಮಧ್ಯ ನಡೆಯೋದೋ ಅನ್ನೋ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿಯೇ ಮುಖ ಮಾಡಿದ್ದು ಕೊಚ್ಚಿಯ
ಕಡಲ ಕಡೆಗೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳಕ್ಕೇ ತಡೆಯೋಕಾಗದ ಸೆಕೆಯಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹೇಗಿರೋದು ಭಗವಂತ
ಅನ್ನೋ ಭಾವವೊಂದು ಬೇಸರ ಮೂಡಿಸೋಕೆ ಶುರುವಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಆ ಊರ ಅಪ್ಪಮ್(ದೋಸೆ ತರಹದ್ದು) ರುಚಿ ಇನ್ನೂ
ಬಾಯಲ್ಲಿರೋವಾಗಲೇ, ಮರೈನ್ ಡ್ರೈವ್ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಕಾದಿದ್ದ ಬೋಟ್ ಕೊನೆಗೂ
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೊರಟಾಗ ಅದೊಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು. ಕಡಲ ಮಧ್ಯವಿರೋ ಆ ಚಂದದ ಪ್ಯಾಲೇಸ್, ಅದೊಂದಿಷ್ಟು
ಚಂದ ಚಂದದ ಚರ್ಚ್ ಗಳು, ಲುಲು ಮಾಲ್ ದಾಟಿ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದು ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಕಡಲ ತೀರಕೆ. </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ZvD2c6zOSBDb15nntVteGVYy7lEJ_jCR2uEC4DoNrf81k3g8e77swFVQs3N56fycZLxjpG8bPD2TrBrEa_0UlFPb8UIr-ay-_8OHGMNDmMTogf_lMc7EJNgjKAGiT4aXqnzrqIycBKgR/s1600/IMG_3256.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ZvD2c6zOSBDb15nntVteGVYy7lEJ_jCR2uEC4DoNrf81k3g8e77swFVQs3N56fycZLxjpG8bPD2TrBrEa_0UlFPb8UIr-ay-_8OHGMNDmMTogf_lMc7EJNgjKAGiT4aXqnzrqIycBKgR/s320/IMG_3256.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
St Anthony church ,</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Way from Ernakulam to Fort Cochin, PC: Archana</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಮುಳುಗೋ ಸೂರ್ಯನನ್ನ ಸೆರೆ ಹಿಡಿಯೋ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಗೆಳತಿ ನಿಂತಿದ್ರೆ ನಾ ಕಡಲ ಅಲೆಗಳ ಜೊತೆ
ಮಾತಿಗೆ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿರೋ ಕನ್ನಡದವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಿಸಿ, ಅವರ ಬಳಿಯೆಲ್ಲಾ
'ನಾಲ್ಕೇ ಜನ ಹುಡುಗೀರು ಬಂದಿದ್ದಾ, ಕ್ರೇಜಿ ಗರ್ಲ್ಸ್' ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬರೋ
ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆ ಊರ ಸೆಕೆ ಕೂಡಾ ಅಭ್ಯಾಸವಾದಂತಿತ್ತು. </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಜಗಮಗಿಸೋ ಆ ದೀಪಗಳ ಕೆಳಗೆ ಇಡೀ ಊರು ಗೊತ್ತೇನೋ ಅನ್ನೋ ತರಹ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯ ತನಕ ಸುಸ್ತೇ ಆಗದಂತೆ ಓಡಾದಿದ್ದಿದೆ. ಆ ಊರ ನೆನಪನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾತಿಗೆ ಕೂತಿದ್ದಾಗ ಕಾಡಿದ್ದು Alleppey. </div>
<div dir="ltr">
ಚಂದ ಚಂದದ ಬೋಟ್ ಹೌಸ್ ಗಳು, ಹಿನ್ನೀರ ಮಧ್ಯದ ಓಡಾಟ ಎಲ್ಲವೂ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದಂತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಮರುದಿನದ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದು ಅಲೇಪಿ ಕಡೆಗೆ. ಅದೊಂದು ಬೋಟ್ ಹಿಡಿದು ಐದಾರು ತಾಸು ಹಿನ್ನೀರ ಮಧ್ಯ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದವರಿಗೆ ಆ ಊರ ಬಿಟ್ಟು ಬರೋ ಮನಸ್ಸೇ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಸಾಗೋ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಬೋಟ್ ಗಳ ಜೊತೆ, ಮಧ್ಯದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕುಡಿದ ಆ ಸಿಹಿ ಸಿಹಿ ಎಳನೀರು, ಬೋಟ್ ಅಣ್ಣನ ಬಳಿ ಬನಾನ ಫ್ರೈ ಬೇಕಂತ ಹಠ ಹಿಡಿದ ಪರಿ, ಟೇಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದ TODDY (unofficial Kerala drink) ಎಲ್ಲವೂ ಸೇರಿ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಜೆ ಸರಿದು ಹೋಗೋಕೆ ರೆಡಿಯಾಗಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಮುಳುಗೋ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಸೂರ್ಯನನ್ನ ನೋಡೋಕೆ Alleppey Beach ಸಿದ್ಧಗೊಂಡಂತಿತ್ತು. </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia2eqMeCH51WntM5M_u-B1gHZSMSJ1U0lPjoTW62zoNfwVp-xNa7H-UlpbhazZ7MdCUasBKNHSP-ILsP65MpJ7yh-E9oDkqvsz2SGXTP2Tuzia_Oq18sszOp1sjWUYPwcncIG2wXOa5Xsi/s1600/IMG_3662.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia2eqMeCH51WntM5M_u-B1gHZSMSJ1U0lPjoTW62zoNfwVp-xNa7H-UlpbhazZ7MdCUasBKNHSP-ILsP65MpJ7yh-E9oDkqvsz2SGXTP2Tuzia_Oq18sszOp1sjWUYPwcncIG2wXOa5Xsi/s320/IMG_3662.JPG" width="213" /></a></div>
<div dir="ltr">
ದಿನಮಣಿ ಮುಗಿಯೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ </div>
<div dir="ltr">
Alleppey Beach, PC: Archana</div>
<div dir="ltr">
</div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ತೀರಾ ದೊಡ್ಡವೆನಿಸೋ ಸಮುದ್ರ, ಗಜಿಬಿಜಿ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಜನಗಳ ಮಧ್ಯವೂ ಚಂದ ಅನ್ನಿಸೋ ತೀರವದು. ಸಂಜೆ ಸರಿದು ಕತ್ತಲಾಗಿ ನಾವಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟಾಗ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದ ಇನ್ನಿಬ್ಬರು ಗೆಳತಿಯರು. ಆ ಜನಗಳ ಮಧ್ಯ ಹುಡುಕ ಹೊರಟು ನಾವೂ ಕಳೆದು ಹೋಗಿ .... ಕೊನೆಗೂ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಆ ಹೊಸ ಊರ ಸುತ್ತೋಕೆ ಹೊರಟಾಗಿತ್ತು. </div>
<div dir="ltr">
Alleppey ಹಿನ್ನೀರು ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ನಮ್ಮನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮತ್ತೆ ಬೋಟ್ ಗೆ ಅಷ್ಟು ದುಡ್ಡು ಕೊಡೋ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ ಆಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದು ferry drive. ಆ ಕಡಲ ಸಾರಿಗೆಗೆ, ಮಧ್ಯ ಮಧ್ಯ ಸಿಗ್ತಿದ್ದ ferry station ಗಳ ನೋಡ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದವರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಯವರ ಓಡಾಟದ ಬದುಕು, ಆ ಕಷ್ಟಗಳು ಅರ್ಥವಾದಂತಿತ್ತು. ಹಿನ್ನೀರ ದಡದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿ ಮನೆಯ ಎದುರೂ ಒಂದೊಂದು ದೋಣಿ, ಓಡಾಟಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಅದೇ ಅವರ ಸಾರಿಗೆ. ಆಗಾಗ ಬರೋ ಒಂದೊಂದು ferry. </div>
<div dir="ltr">
ಎರಡನೇ ದಿನದ ಅಲೆಪೀ ಬೇರೆಯದೇ ರೀತಿ ಕಾಣಿಸಿತ್ತು ನಮಗಲ್ಲಿ. ಅದೊಂದು ಕೌತುಕವ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಮರಳಿಯಾಗಿತ್ತು ರೂಮಿಗೆ. </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7jplKLYsCE3On7O_3lTGsDgRVo31y7Fe1rukmuPe0cIeSDknbe2So_7fBGtNR7klkdoZ9e8Qm8TrSSlWzFDQBcGKjBQJaFxf5_r9COfojkeT1QtwtsCwy72pwhjHgwFn_guNdSdP7KbU/s1600/12593709_764253930375058_503180588241974741_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7jplKLYsCE3On7O_3lTGsDgRVo31y7Fe1rukmuPe0cIeSDknbe2So_7fBGtNR7klkdoZ9e8Qm8TrSSlWzFDQBcGKjBQJaFxf5_r9COfojkeT1QtwtsCwy72pwhjHgwFn_guNdSdP7KbU/s320/12593709_764253930375058_503180588241974741_o.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Sail away from the safe harbor. Explore, Dream, Discover.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಸಹಿಸೋಕಾಗದ ಸೆಕೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬೇಕನ್ನಿಸೋ ಎಳನೀರು, ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರೂರಿಸೋ ಪರೋಟ, ನಿರಾಸೆ ಮೂಡಿಸೋ ಬನಾನ ಫ್ರೈ, ಅಪ್ಪಮ್ ಘಮ, TODDYಯ ಹ್ಯಾಂಗ್ ಓವರ್, ತೀರಾ ಚಂದವೆನ್ನಿಸೋ ಸಮುದ್ರಗಳು, ಆ ಊರಲ್ಲೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಇರಬೇಕನ್ನೋ ತರಹದ ಮೋಡಿ ಮಾಡೋ ಹಿನ್ನೀರು, ferry ಡ್ರೈವ್, marine ಡ್ರೈವ್, ಮುಗಿಯದ ಮಾತುಗಳು, ಅದೊಂದಿಷ್ಟು ತಲೆಹರಟೆಗಳು ಎಲ್ಲದರ ಜೊತೆ ಮತ್ತೆ ಮರಳಿಯಾಯ್ತು ನಮ್ಮ ಲೋಕಕ್ಕೆ. </div>
<div dir="ltr">
Much love, </div>
<div dir="ltr">
Bye bye Kerala.</div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಕಪಿ ತನಗಳು, ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು adventure ಗಳು ನಮಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತಿವೆ. </div>
<div dir="ltr">
ಮತ್ತೊಂದು ಊರು, ಮತ್ತಿಷ್ಟು ಅಲೆದಾಟಗಳ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ... </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-54120782296778594332016-02-06T13:54:00.003+05:302016-02-06T13:55:05.701+05:30ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಗೆ…ಅದರ ರೀತಿಗೆ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಅದೊಂದು ಸಂಜೆ ಮನೆಯೆದುರು ಶಟಲ್ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ.ಅಲ್ಲೊಂದು ಜೋಡಿ ಕಂಗಳು ಒಂದು ವಾರದಿಂದ ನಾವು ಆಟ ಆಡೋದನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ನಗುತಿತ್ತು.ನಾನೋ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮಾತಾಡಿಸಬೇಕನ್ನೋ, ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಕು ಅಂತನ್ನೋ category ಅವ್ಳು. ಆ ಮುಗ್ಧ ಕಂಗಳ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂರಲೇ ಬೇಕಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಎದುರು ಮನೆಯ ಗೇಟ್ ದಾಟಿ ಒಳಗಡೆ ಹೋದೆ ಬರ್ತೀಯಾ ಪುಟ್ಟಾ ಆಟ ಆಡೋಣ ಅಂತ ಕೇಳಿಕೊಂಡು .ಅವ ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕು ನೀವು ಆಟ ಆಡೋದನ್ನ ನೋಡೋದೆ ಖುಷಿ ನಂಗೆ ಇಲ್ಲೇ ಕೂತು ನೋಡ್ತೀನಿ ಅಂತಂದ.ಯಾಕೋ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಅನಿಸಿಬಿಟ್ತು ಆ ಪುಟ್ಟ ಪೋರನ ಮಾತು.ಆದರೂ ಅವನ ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡಲೇಬೇಕಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಮಾತಲ್ಲಿ ಸೋಲೋ ಮನಸಿರಲಿಲ್ಲ. ನೀ ಈಗ ಆಟ ಆಡೋಕೆ ಬರ್ತೀಯ ಅಷ್ಟೇ ಅಂತಂದು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಿಸೋಕೆ ಹೋದೆ. ಆಗಲೇ ತಿಳಿದಿದ್ದು ಅವ ಎದ್ದುನಿಲ್ಲೋಕಾಗಲ್ಲ ,ಅವನ ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಆ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ವಾಸ್ತವ!.<br />
<br />
ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯ ಮುಂಚಿನ ಪರಿಚಯ.ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸೋಕಾಗದಷ್ಟು ನೀರು! ಹಹ್! ಮುಗ್ಧತೆಯನ್ನ ಮಾತ್ರ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರೋ ಆ ಪುಟ್ಟ ಕಂಗಳಿಗೆ,ಆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಕಾಲ್ಗಳಿಗೆ ಅದ್ಯಾಕೆ ಆ ತರಹದ್ದೊಂದು ದುಃಖ ಖಾಯಂ ಆಯ್ತು ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಅವನಮ್ಮನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ.<br />
<br />
ಜಗದೆಲ್ಲಾ ಕೌತುಕಗಳ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರೋ ಕಂಗಳವು. ಏನೋ ಒಂದು ಆಕರ್ಷಣೆ ಇದೆ ಆ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ. ನಡೆಯೋಕೇ ಆಗದಿದ್ರೂ ಎದ್ದು ನಿಲ್ತಾನೆ ಅವ.ಅಮ್ಮ ಹೋಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ್ರೆ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಅಂತ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರ್ತೀಯ ಅಮ್ಮಾ ಕೊನೆಪಕ್ಷ ನಾ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲೋಕಾದ್ರೂ ಅವಕಾಶ ಕೊಡು ಅಂತಾನೆ! ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿಕೊಡ್ತೀನಿ ಕಣೋ ಅಂತಂದ್ರೆ ನಾ ದೊಡ್ದವನಾಗಿದೀನಿ ನನ್ನ ಕೆಲಸಗಳ ನಂಗೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಬಿಡಿ ಅಂತಾನೆ. ಅಪ್ಪ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೋದ್ರೆ ನಂಗೊಂದು ಸ್ಟಿಕ್ ಕೊಡಿಸಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನಿಮಗೂ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತಾನೆ. ಅರೆರೆ ಅವ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗನೋ ದೊಡ್ಡ ಗೆಳೆಯನೋ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆ ನಂಗೆ . <br />
<br />
ತನ್ನಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ನೋವಾಗದಿರಲಿ ಬದಲು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಬದುಕಿಗೆ ತಾನೇ ಊರುಗೋಲಾಗ ನಿಲ್ಲುವಂತಾಗಲಿ ಅಂತನ್ನೋ ಆ ಒಂಭತ್ತರ ಪೋರನಲ್ಲಿ ನಂಗೊಬ್ಬ ಪ್ರಬುದ್ಧ ಗೆಳೆಯ ಕಾಣ್ತಾನೆ. ಕಾಲಿಲ್ಲದ್ದು,ನಡೆಯೋಕಾಗದೇ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಮಾತಾಡಿಸದೇ ಇದ್ದಿದ್ದು, ಎಲ್ಲರ ತರಹ ಆಟ ಆಡೋಕಾಗದೆ ಇದ್ದಿದ್ದು,ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆಗೆ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಹೋಗೋಕಾಗದೇ ಹೋದುದ್ದು, ಅಪ್ಪನ ಹೊಸ ಬೈಕ್ ಅಲ್ಲಿ ಕೂರೋಕಾಗದೇ ಹೋಗಿದ್ದು, ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರೋ ವಸ್ತುವ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಕೂ ಅಮ್ಮನ ಸಹಾಯ ಬೇಕಿರೋದು ಯಾವುದೂ ಅವನ ಬೇಸರಗಳೇ ಅಲ್ಲ. ಇದ್ಯಾವ ನೋವೂ ಅವನನ್ನ ಕಾಡ್ತಿಲ್ಲ. ಬದಲು ಈ ’ಇಲ್ಲ’ ಅನ್ನೋ ಕೊರಗು ಅವನಲ್ಲೊಂದು ಅದಮ್ಯ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವ ಹುಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದೆ. ಅವನ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ನಾ ಆ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಇಂಚಿಂಚನ್ನೂ ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದೀನಿ. ಅವನ ಈ ಬದುಕ ರೀತಿಯ ಬಗೆಗೆ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಇದೆ.ಜೊತೆಗೆ ಅವ ನನ್ನ ಪುಟಾಣಿ ಗೆಳೆಯ ಅನ್ನೋ ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ.<br />
<br />
ಅವ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ’ಅಕ್ಕಾ’ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ದೂರದ ಊರಲ್ಲಿರೋ ನನ್ನ ತಮ್ಮ ನೆನಪಾಗ್ತಾನೆ. ಅವ ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳೇ ಹಠ ಮಾಡೋವಾಗ ನಂಗೆ ನೋವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ ನಕ್ಕುಬಿಡ್ತೀನಿ ನಾ. ಅದು ನನ್ನಕ್ಕ ಅಂದ್ರೆ ಅಂತ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಾನೆ ಆಗೆಲ್ಲಾ. ಬಂಧ ಬೆಸೆದಿರೋದು ಬರೀ ಅವನ ಜೊತೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ. ಅವನಮ್ಮ ನಂಗೊಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳಿರದ ಕೊರತೆಯ ನೀ<br />
<div>
ನೀಗಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ ಅಂತ ಎದೆಗವಚಿಕೊಳ್ತಾಳೆ. ಅವನ ಟೀಚರ್ಸ್ ಗಳು ಚಂದ ಚಂದದ ಪದ್ಯ ಬರೀತೀಯ ಅವ ಅಷ್ಟೇ ಚಂದದಿ ಕಂಪೋಸ್ ಮಾಡ್ತಾನೆ ಅಂತ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡಿ ಹೋಗ್ತಾರೆ. ಒಮ್ಮೆ ನಾನವನ ಅಕ್ಕ ಆದ್ರೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅವ ನನ್ನ ಅಣ್ಣ ಆಗ್ತಾನೆ. ನಾ ಸುಮ್ಮನೆ ವಯೋಲಿನ್ ಹೇಳಿಕೊಡ್ತೀನಿ ಬಾರೋ ಅಂತಂದ್ರೆ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣೆ ಅಂತ ನಾನೂ ನಿಂಗೆ ತಬಲ ಕಲಿಸಿಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತಾನೆ. ಅಂದಹಾಗೆ ಈಗವ ನನ್ನ ತಬಲ ಗುರು ಕೂಡಾ!<br />
<br />
ದಾರಿಯ ಮಧ್ಯದ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಸೋಲಿಗೆ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದಾಗ ಸಿಕ್ಕ ಪುಟ್ಟ ಜೀವ ಅದು. ಬರೀ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲೋದನ್ನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ನಿಂತು ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಡೆಯೋದನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಇನ್ನೇನಿದ್ದರೂ ನಿಲ್ಲದ ನಡಿಗೆ ಮಾತ್ರ. ಆ ನಡಿಗೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಖುಷಿ ಮಾತ್ರ ನನ್ನದು. ಬದುಕ ಜೊತೆಗಿನ ಯಾವುದೋ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಮನಸ್ತಾಪಗಳಿಗೆ ಬದುಕೇ ಕೊನೆಯಾಯ್ತು ಅಂತ ಕೊರಗೋ ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಅವ ಅಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತು ಅದೆಷ್ಟು ಆತ್ಮಸ್ಥೈರ್ಯವ ರವಾನಿಸಿಬಿಡ್ತಾನೆ. ಅವನೊಳಗಿರೋ ಆ ಚೈತನ್ಯಕ್ಕೆ ನನ್ನದೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ನಮನ.<br />
<br />
ಆಗೆಲ್ಲಾ ಬೋರು ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಜೆಗಳು ಈಗವನ ಜೊತೆ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತೆ. ಆಗಲೇ ಗಂಟೆ ಎಂಟಾಯ್ತು ಕಣೋ ಹೊರಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ನಾ ಹೊರಟರೆ ಮತ್ತೆ ನಾಳೆ ಸಂಜೆ ಬೇಗ ಬಾ ಅಂತ ಕಳಿಸಿಕೊಡ್ತಾನೆ ಅವ.</div>
<div>
<br />
ಒಂಟೊಂಟಿ ಅನ್ನೊಸೋ ಭಾವಗಳ್ಯಾವುವೂ ಕಾಡ್ತಿಲ್ಲ ಬದಲು ಸಂಜೆಗಳನ್ನ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೀನಿ.</div>
<div>
<br />
ಒಂದಿಷ್ಟು ’ಇಲ್ಲ’ಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಬದುಕ ಎಲ್ಲಾ ಖುಷಿಗಳು ನನ್ನೀ ಮುದ್ದು ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ದಕ್ಕಲಿ. ಆ ಖುಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಬದುಕ ಗೆಲುವಿರಲಿ. ಆ ಗೆಲುವ ಜೊತೆಗಿನ ಅವನ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲವನ ಕಾಯಲಿ. ಸುಮ್ಮನೆ ಪರಿಚಯವಾದ ಈಗ ಬರಿಯ ಪರಿಚಯವಲ್ಲದ ಈ ಆತ್ಮೀಕ ಪ್ರೀತಿಗೆ, ಇರಲಿ ನಿಮ್ಮದೂ ಒಂದು ಶುಭ ಹಾರೈಕೆ.<br />
<br />
ಅವನಲ್ಲಿರೋ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಗೆ,ಅದರ ರೀತಿಗೆ..ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳೇ ಕಾಣಿಕೆ.<br />
<br />
(ಪಂಜು ಅಂತರ್ಜಾಲ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು . ಲಿಂಕ್ ಗಾಗಿ http://www.panjumagazine.com/?p=9592)</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-4602684871119964882015-10-19T19:08:00.000+05:302015-10-19T19:08:34.479+05:30ಮನಸು ಮುನಿಸುಗಳ ನಡುವೆ... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<div>
<span style="color: #222222;"> </span> ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪೋವಷ್ಟು ಖುಷಿಗಳು, ದಕ್ಕಿರೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಂದದ ಗೆಲುವುಗಳು, ಬಾಯಿ ನೋಯೋವಷ್ಟು ಮಾತುಗಳು ಎಲ್ಲದರ ಆಚೆ ನಂಗವನ ನೆನಪು ಈ ಇಳಿ ಸಂಜೆಗೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಸ್ಪಟಿಕ ಹೇಳ್ತಿದ್ರೆ ಇಷ್ಟಾಗ್ಯೂ ಮಂಡಿಯೂರದ ನಿನ್ನ ಮನಸ ಬಗೆಗೆ ನಂಗಿನಿತು ಮುನಿಸು ಅಂತಂದು ಅವಳ ಸಂಜೆಯನ್ನ ಅವಳಿಗೇ ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಬಂದಾದ ಮೇಲ್ಯಾಕೋ ನಂಗವಳು ಪ್ರೀತಿಸೋ ಬಗೆ ಕಾಡ್ತಿದೆ. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
ಬದುಕ ಭಾಗವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿರೋ ಹುಡುಗ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಮುನಿಸಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಬದುಕಿಗೆ ಬರಲಾರೆ ಅಂತಂದಾದ ಮೇಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟಪಡೋ ಅವಳ ಬಗೆಗೆ ಕುತೂಹಲ ಮೂಡೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೇ ಅವಳ ಹಠಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ತಿದ್ದ ಆ ಕಡಲೂರ ಹುಡುಗನ ಬಗೆಗಿಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯತೆ ಮೂಡಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ. ಜೊತೆಗೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಸೋಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೂಡಾ. ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣದಕ್ಕೂ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಖುಷಿ ಪಡೋ ಹುಡುಗಿ, ಆ ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮುಟ್ಟಿಯೂ ನೋಡದೇ ಹೊರಟುಬಿಡೋ ಹುಡುಗ ಆದರೂ ಚಂದ ಅನ್ನಿಸೋವಷ್ಟು ಖುಷಿಯಿದೆ ನಂಗಾ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗೆಗೆ. </div>
</div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಅದೊಂದಿಷ್ಟು ಮುನಿಸುಗಳ ಮಧ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಮನಸೆಲ್ಲೋ ಮುದುಡಿ ಕೂತಿದೆ ಅಂತನಿಸಿ ಕಾರಣವ ಹುಡುಕ ಹೊರಟವಳಿಗೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಗೊಂದಲವಾಗೇ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅವಳದಿಷ್ಟು ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳ ಜೊತೆ ಕಳೆದು ಹೋಗಿರೋ ಹುಡುಗಿಗೆ ಸುರಿಯೋ ಮಳೆ, ಬೀಳೋ ಮಂಜು, ಅವನಿಷ್ಟದ ಆ ಹಾದಿ, ಆ ಜೋಡಿ ನಕ್ಷತ್ರ ಊಹುಂ! ಯಾವುದೂ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಕಾಡ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದೇ ಕಳವಳ ನಂಗೆ. ಬದುಕು ಹೇಗಿದ್ರೂ ಇಡಿ ಇಡಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸೋ ಅವಳನ್ನ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡಲಿ ಅನ್ನೋ ಕಾತರತೆ. ಇನ್ನು ಅವನೋ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ ಆ ದೂರದ ಜನ ಜಂಗುಳಿಯ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ. ಯಾರ ದೃಷ್ಟಿ ತಗುಲೇತೋ ಅಂತ ಕೇಳಿಬಿಡಲಾ ಅಂದು ಕೊಳ್ಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೇ ಅವ ಅಲ್ಲಿ ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಿಸಿರೋ ಸೂಚನೆ. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಾಗೆಯೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದೊಂದು ಅರ್ಥವಾಗದ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಜೊತೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡ್ತೀನಿ. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಮತ್ತೆ ಸಂಜೆಗಳು ಬೇಸರ ಅಂತನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigyKc9ud1BzjCpl1LbrKSnRGd1XQ-eD-8GVei5OvY7x5bPdu6n6k6uEQ0MZIr46BLkxX8aNsyApVv1OeKiN8-64ixl481zEAyj1ClMBY9vo0SAyVIP1jk4VcRbR4TWqQO2dxjqh8PjSUpU/s1600/12144768_710716439062141_6711732321797495799_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigyKc9ud1BzjCpl1LbrKSnRGd1XQ-eD-8GVei5OvY7x5bPdu6n6k6uEQ0MZIr46BLkxX8aNsyApVv1OeKiN8-64ixl481zEAyj1ClMBY9vo0SAyVIP1jk4VcRbR4TWqQO2dxjqh8PjSUpU/s1600/12144768_710716439062141_6711732321797495799_n.jpg" /></span></a></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small; text-align: left;">
ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗೋ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆ ಅವಳೊಬ್ಬಳನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದವಳಿಗೆ ಅದ್ಯಾಕೋ ಮಾತಾಡಿಸೋ ಮನಸ್ಸಾಗಿ 'ಅವ ಬದುಕಿಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಬದುಕು ಮತ್ತಷ್ಟು ಚಂದವಿರುತ್ತೇನೋ ಅಲ್ವೇನೆ?' ಅಂತಂದು ಟೈಪಿಸಿದ್ದವಳಿಗೆ ರಿಸೀವ್ ಆದ ಅವಳ ಮೆಸೇಜ್ ನೋಡಿ ಖುಷಿ ಪಡಲಾ ಬೇಸರಿಸಲಾ ಅನ್ನೋ ಗೊಂದಲ ಕಾಡ್ತಿದೆ. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
"ಕನಸು ಗಗನಯಾಮಿ- ಅವ ಬೇಲಿಯಾಚೆಗಿನ ನಗು. ಬೇಲಿ ಮರೆಯಿಂದ ಇಣುಕೋ ನಗೆಯ ಸೋಕಿದ ಗಾಳಿಗೆ ತೋಳ್ದೆರೆದ ಹಸುಳೆ ನಾ". </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಟೈಪಿಸಿರೋ "ಅವ ಬದುಕಿಗೆ ...... " ಮೆಸೇಜ್ ಡ್ರಾಪ್ಟ್ ಗೆ ಸೇರಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಮಯವಾಯ್ತಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಭಾವ ಕತ್ತಲಾವರಿಸಿ ಮೂಡಿರೋ ಜೋಡಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ನನ್ನ ಅಣುಕಿಸುತ್ತಿವೆಯೇನೋ ಅಂತನಿಸೋವಾಗ ಅರಿವಾಯ್ತು. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಮತ್ತೆ ಟೈಪಿಸ್ತಿದೀನಿ ನಾ ... </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಒಲವು ಕವಲೊಡೆಯದಿರಲಿ, ನಿಲುವು ಮಾಸದಿರಲಿ, ಅವ ಅನ್ನೋ ನಗು ಕೈ ತಾಕಲಿ. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ನಂಗೊತ್ತು ಅರ್ಥವೇ ಆಗದ ತರಹ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತಾಳೆ ಅವಳು. </div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ಮನಸು ಮುನಿಸುಗಳ ನಡುವೆ ಪ್ರೀತಿ ನಲುಗದಿರಲೇ ಮುದ್ದಮ್ಮಾ. </div>
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-52709641884363813282015-07-11T22:49:00.003+05:302015-07-11T22:53:35.260+05:30ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿದೆ ಕಂದನ ಕನವರಿಕೆ ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><br />ಆಗಲೇ ಎರಡು ವರುಷಗಳಾದವು !! ಕಾಲೇಜಿನ ಯಾವುದೋ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಗೆ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಕಿದ್ದ ಅನಿವಾರ್ಯ ಒಂದುಕಡೆ ಆದ್ರೆ ಅದ ಉಡೋಕೂ ಬರದ ನಂಗೆ ತೀರಾ materialistic ಅನ್ನಿಸೋ ಈ ಜನಗಳ ಕೇಳೋ ಮನಸ್ಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಗೊತ್ತಾಗದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದವಳಿಗೆ ಅದೇ ಬೀದಿಯ ಕೊನೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿರೋ ಅವಳ ನೆನಪಾಗಿತ್ತು.<br /><br /> ಖುಷಿಯಿಂದಲೇ ಸೀರೆ ಉಡಿಸಿ "ದೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಲ್ಲೇ ನಂದೇನೆ,ಅಲ್ಯಾವ ಹುಡುಗ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳ್ತಾನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನೋಡು " ಅಂತ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಿದ್ದ ಅವಳು ಆಗಲೇ ನನ್ನಲ್ಲೇನೋ ಭಾವವ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. <br /><br /> ಬದುಕ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳಿಗೆ ಸಾವಿರ ಮೈಲಿ ಆಚೆಯ ಊರಿಂದ ಈ ಊರಿಗೆ ಬಂದಿರೋ ಗೆಳತಿ ಅವಳು. ಜೊತೆಗೆ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡೊ ಅವ. ಇಬ್ಬರದ್ದೂ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಚಂದದ ಮನೆ.ಕನ್ನಡ ಅರ್ಥವೇ ಆಗದ ಅವಳಿಗೆ ಹಿಂದಿ ಮಾತನಾಡೋಕೆ ಬರದ ನಾ ಹೇಗೆ ಗೆಳತಿಯಾದ್ನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಈಗಂತೂ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತಾಡೋ ಅವಳು ಅಕ್ಕ ಅನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. <br /><br /> ಇಂತಿದ್ದ ಅವಳು ಅದೊಂದು ದಿನ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಿಂದ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಹೊಸದೊಂದು ಜೀವ ಬೆಳಿತಿರೋ ಮಾತು ಹೇಳಿದ್ದಾಗ ಅಕ್ಷರಶಃ ಕುಣಿದಿದ್ದೆ ನಾ.ಆಗಲೇ ಅಮ್ಮನ ಕಳೆ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನೋಡು ಅಂದಿದ್ದವಳಿಗೆ ಇನ್ನಾರು ತಿಂಗಳು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದವಳು ಅವಳು. ಆ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳಷ್ಟೇ ಕನಸು ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ ನಾನೂ. ಅವಳು ಪಾಪುವಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸೋವಾಗ ಪಕ್ಕ ನಿಂತು ನೋಡಬೇಕು, ಆಗಷ್ಟೇ ನಿದ್ದೆಯಿಂದೆದ್ದ ಆ ಪುಟ್ಟ ಕಂದನ ಎತ್ತುಕೊಂಡು ಆಡಿಸಬೇಕು,ಅದರ ಅಳು,ನಗು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಬೇಕು,ಚಂದ ಚಂದದ ಅಂಗಿ ಹಾಕಿ ಖುಷಿಸಬೇಕು,ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಮರು ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅದೇ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನಗೋ ಪಾಪುವ ಪಕ್ಕ ಇಡೀ ದಿನ ಕೂರಬೇಕು, ಅವಳು ಅವನು ಅನ್ನೋ ಅನನುಭವಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಆ ಕಂದಂಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚುವಾಗ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಆಡಿಕೊಂಡು ನಗಬೇಕು ಹೀಗೆ ಏನೇನೋ ಭಾವಗಳು ನನ್ನೊಳಗೂ ಹರಿದಾಡಿದ್ವು.<br /><br />ಅದೆಷ್ಟೋ ದಿನ ಅವಳಿಗೆ ಕಾಡಿದ್ದಿದೆ ಪಾಪು ಎಲ್ಲಿ ಓಡಾಡ್ತಿದೆ ತೋರಿಸು ಅಂತೆಲ್ಲ. ಅವಳೋ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕೈ ಇರಿಸಿ ಇದು ಪಾಪುವಿನ ತಲೆ ನೋಡು ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ನಂಗೂ ಆ ಪುಟ್ಟ ಓಡಾಟದ ಫೀಲ್ ಮೂಡಿಸಿದ್ದಿದೆ. ವಾಹ್ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದವಲ್ವೇನೆ ಈ ಪುಟ್ಟ ಓಡಾಟದ ಅನುಭವ ಅಂದಿದ್ದವಳ ತಬ್ಬಿ 'ಅಮ್ಮ' ಆಗೋ ಖುಷಿ ಅದೇ ಕಣೆ ಪುಟ್ಟಿ ಅಂದಿದ್ದವಳು ಅವಳು. <br /><br /> ದಿನಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ ಕೂತಿದ್ದವಳಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಅತಿಥಿಯ ಆಗಮ ಆಗುತ್ತಲ್ಲೇ ಅಂದಿದ್ದೆ ನಾ. ಅಮ್ಮ ನೆನಪಾಗ್ತಿದಾರೆ ಅಂತ ಅತ್ತು ಮರು ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನಂಗೊಬ್ಬ princess ಬೇಕು ಕಣೆ ನಾನಂತೂ ನನ್ನಮ್ಮನ ತರಹ ಮನೆಯಿಂದ ಅವಳನ್ನ ದೂರ ಮಾಡಲಾರೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಮತ್ತೆ ಕನಸಿಗೆ ಜಾರಿದ್ದಳು.ದಿನ ಕಳೆದಂತೆಲ್ಲ ಅವಳ ಗೊಂದಲ,ಗಾಬರಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಅರ್ಥ ಆಗ್ತಿದ್ರೂ ಏನೂ ಹೇಳೋಕೆ ತೋಚದ ಸ್ಥಿತಿ ನಂದು. <br /><br /> ಅದೊಂದು ಸಂಜೆ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಫೋನಾಯಿಸಿದ್ದ ಅವನ ಮಾತು ಮುಗಿಯೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೇ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಕೆನ್ನೆಯಿಂದ ಜಾರಿತ್ತು.ಬದುಕ ಬೇಸರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ತನ್ನೊಳಗೆ ಇರಿಸಿಕೊಂಡವಳಿಗೆ "ಬದುಕೇ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಬೇಸರಗಳ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆ?" ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳೋ ತರಹ ಮಾಡಿತ್ತು. ಎಂಟು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಎಣಿಸೋಕಾಗದಷ್ಟು ಕನಸ ನೇಯ್ದಿದ್ದವಳಿಗೆ ಇನ್ಯಾವತ್ತೂ ಸದ್ದು ಮಾಡದ ಅವಳ ಕಂದಮ್ಮ ಶಾಶ್ವತ ಕನಸಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು.ನನ್ನೊಳಗೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೇಸರ,ಅವನಲ್ಲೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕನವರಿಕೆ... <br /><br /> ಬದುಕ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆತು ಮತ್ತೆ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದವಳ ಜೊತೆಗಿನ ಬಂಧ ಮತ್ತೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅವಳಿಗೂ ಮಲೆನಾಡ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿದ್ದ ನಾ ಅವನ ,ಅವಳ ಪ್ರಪಂಚದೊಳಗೆ ಯಾವತ್ತೋ ಸೇರಿಹೋಗಿದ್ದೆ. <br /><br />ಈಗೆಲ್ಲ ಅವಳಂದ್ರೆ ನೆನಪ ಕಂಪು...<br />ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನದಿಂದ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳ ಜೊತೆ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದವಳಿಗೆ ಇವತ್ಯಾಕೋ ಅವಳ ನೆನಪಾಗ್ತಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಇನ್ನೂ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಇರದ ಅವಳ ಕಂದಮ್ಮ ಕೂಡಾ. ಮತ್ತೆ ಅವಳು ಸುರಿಸುವ ಸ್ನೇಹ,ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನೆನೆಯಬೇಕನ್ನಿಸ್ತಿದೆ...</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-33285217027193378052015-05-29T23:15:00.000+05:302015-05-29T23:23:42.151+05:30ಇಲ್ಲೇ ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ಇಡೀ ಬೀದಿಯವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಫ್ರೆಂಡ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೊ ನಂಗೆ ಯಾಕಷ್ಟು ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ತೀಯ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಗೆಳತಿ ಬೈದಿದ್ದಿದೆ.ಅದ್ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಾಗಲೆಲ್ಲ ಬದುಕು ಯಾಕಿಷ್ಟು ಬೇಸರಗಳ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಯ್ತು ನನ್ನೊಳಗೆ ಅಂತ ಯೋಚಿಸೋಕೆ ಶುರುವಿಡ್ತೀನಿ. ಕಣ್ಣಂಚು ಮುಷ್ಕರ ಹೂಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲ ಮನ ಸಂಕಟಪಡುತ್ತೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಮಾತು ,ನಗುವಿನ ಜೊತೆ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ ಇದ್ದುಬಿಡ್ತೀನಿ ಈಗೀಗ.<br />
<br />
ನಗು ಕಹಿ ಅನಿಸೋವಾಗ ಮಾತ್ರ ನೆನಪುಗಳ ಸಾಂಗತ್ಯ ನಂದು. <br />
<br />
ಅವರೊಬ್ಬರಿದ್ದಾರೆ,ನಂಗೇನೂ ಅಲ್ಲದ ಆದರೂ ಎಲ್ಲವೂ ಆಗಿಬಿಡೋ ಅಂತಹವರು. ಇಂತಹುದೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಅರೆ ಬರೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಾ ತೂಕಡಿಸುತ್ತಾ ಪುಸ್ತಕದ ಮುಂದೆ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದವಳನ್ನ ಅದೆಂತಹುದ್ದೋ ಒಂದು ತರಹದ ಬೆಲ್ ಮಾಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿ ಹೋಗ್ತಿದ್ದವರು. <br />
ಇವತ್ಯಾಕೋ ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ನಂಗವರ ನೆನಪಾಗ್ತಿದೆ. <br />
<br />
ಮೊದ ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಒಂದಿಷ್ಟು ಭಯವಾಗ್ತಿತ್ತು ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಅದೇನೋ ಶಬ್ದ ಮಾಡ್ತಾ ಗಸ್ತು ತಿರುಗೋ ಅವರನ್ನ ನೋಡೋವಾಗ.ನನ್ನ ರೂಮಿನ ಲೈಟ್ ಹಾಕಿರುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣಕ್ಕೋ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಆ ಮನೆಯೆದುರು ಬಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ಸಲ ಬೆಲ್ ಮಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವರನ್ನ ಅದ್ಯಾಕೋ ಒಂದು ದಿನ ಕುತೂಹಲ ತಡೆಯೋಕಾಗದೆ ನೋಡಲೇ ಬೇಕಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ರಸ್ತೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನನ್ನದೇ ರೂಮಿನ ಕರ್ಟನ್ ಸರಿಸಿದ್ದೆ.<br />
ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯ್ತು ಅದೆಂತಹುದ್ದೋ ಒಂದು ಬಂಧ. <br />
<br />
ಮೊದಲೇ ನಾ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಓದೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡೋದೇ ರಾತ್ರಿ ಆದ ಮೇಲೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಸರಿ ರಾತ್ರಿಗೆ ಅವರು ಬರ್ತಾರೆ ಸುಮ್ಮನೊಂದು ನಗು ಒಂದಿಡೀ ದಿನದ ಖುಷಿಯ ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮತ್ತೂ ತಡವಾಗಿ ಓದು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ. ದಿನವೂ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಒಂದು ಬೆಲ್,ಒಂದು ನಗು ಇಷ್ಟೇ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಗೆಳೆತನ. ಒಂದು ಟೋಪಿ ,ಒಂದು ಬೆಲ್,ಕೈಯಲ್ಲೊಂದು ಕೋಲು ಒಂದು ದಿನವೂ ಬಿಡದೆ ಚಳಿ ಮಳೆ ಅನ್ನದೆ ಗಸ್ತು ತಿರುಗೋ ಈ ಗೂರ್ಖಾ ಅದ್ಯಾವಾಗ 'ಗೂರ್ಖಾ ತಾತ' ಆದ್ರೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!<br />
<br />
ಒಂದೊಂದು ಬಾರಿ ನಾ ಬೇಗ ಮಲಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ತುಂಬಾ ಬಾರಿ ಬೆಲ್ ಮಾಡಿ ಆಮೇಲೂ ನಾ ಏಳದೇ ಹೋದರೆ ಮರು ದಿನ ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಐದತ್ತು ಬಾರಿ ಓಡಾಡಿ ಕೊನೆಗೂ ನಾ ಮುಖ ತೋರಿಸಿದ ಮೇಲೆಯೇ ಹೊರಡೋ ಅವರಂದ್ರೆ ನಂಗಿನಿತು ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಿಚಾಯಿಸೋಕಂತಾನೆ ಲೈಟ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಅವರ ಮುಖದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕೂತು ನೋಡಿದ್ದಿದೆ. ಆಮೇಲೆ ಪಾಪ ಅಂತನಿಸಿ ಲೈಟ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ ಒಮ್ಮೆ ನಕ್ಕು ಅವರನ್ನ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಿದೆ. <br />
ಬೀದಿಯವರಿಗೆಲ್ಲ ಅವರಂದ್ರೆ ಮಕ್ಕಳು ಮನೆ ಇಂದ ಹೊರ ಹಾಕಿದ ತಿರಸ್ಕೃತ,ತಲೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲದ ವೃದ್ದ. ನಂಗೋ ಅವರಂದ್ರೆ ಅದೇನೋ ಮಾತಿಗೆ ಸಿಕ್ಕದ ಶಬ್ಧಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕದ ಅವ್ಯಕ್ತ ಭಾವ. ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಅವರಿಗೆ ಬಹುಶಃ ಮೊಮ್ಮಗಳ ನೆನಪಾಗುತ್ತೇನೋ.ನಂಗಂತೂ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಆ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸುಮ್ಮನೊಂದು ನಗುವಿಗಾಗಿ ಕಾಯೋ ಅವರನ್ನ ನೋಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲ ನನ್ನಜ್ಜನ ದೊರೆಸಾನಿ ನೆನಪಾಗ್ತಾಳೆ. <br />
<br />
ಪ್ರತೀ ಬಾರಿಯ ರಿಸಲ್ಟ್ ಬಂದಾಗಲೂ ನಾ ಹಠ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗಿಷ್ಟು ಹಣ್ಣು ಕೊಟ್ಟರೆ ತಲೆ ಸವರಿ ಮರು ದಿನ ನನಗೊಂದು ಪೆಪ್ಪರ್ಮೆಂಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾರೆ.ಆಗೆಲ್ಲ ಖುಷಿಯ ಹಕ್ಕಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಬಂದಂತಾಗುತ್ತೆ. ಮತ್ತೆ ಮುಂದಿನ ರಿಸಲ್ಟ್ ತನಕ ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನವನ್ನ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡೋ ಮನಸ್ಸಾಗಲ್ಲ. <br />
ಕಳೆದ ಬಾರಿಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಹಠ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗೊಂದು ಸ್ವೆಟರ್ ಕೊಡಿಸಿ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕು ಅಂದಿದ್ದೆ. ಮರುದಿನ ಅವರನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ಆಗಿದ್ದ ಖುಷಿ ಇದೆಯಲ್ಲ ವಾಹ್! ಯಾವಾಗಲೂ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿಯಾದ್ರೂ ಸರಿ ಬೇಕೆಂದಿದ್ದನ್ನ ಪಡೆದೇ ತೀರೋ ನಂಗೆ ಕೊಡೋದರಲ್ಲಿಷ್ಟು ಸಂಭ್ರಮವಿದೆ ಅನ್ನೋದು ತಿಳಿದಿದ್ದೆ ಅವತ್ತು. <br />
<br />
ಈಗೊಂದಿಷ್ಟು ದಿನದಿಂದ ಮನೆ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಬೀದಿ ಬದಲಾಗಿದೆ.ಮನಸ್ಸುಗಳೂ ಬದಲಾಗಿವೆ.ಮತ್ತೊಂದು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಸಂತೆ ಎದುರಾಗಿದೆ. ಸರಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ತೂಕಡಿಸುತ್ತಾ ಕೂರೋ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗೂರ್ಖಾ ತಾತ ನೆನಪಾಗ್ತಿದಾರೆ.ಅವರ ಜೊತೆಗೊಮ್ಮೆ ಮಾತನಾಡಲೇ ಬೇಕನ್ನೋ ಹಪಾಹಪಿ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ. <br />
<br />
ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಾ 'ಅವ 'ನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ 'ನಿನ್ನೊಳಗೊಂದು ಅದ್ಭುತ ಭಾವೂಕ ಮನಸ್ಸಿದೆ ಕಣೆ ಸಲುಹಿಬಿಡು ಅದು ಇದ್ದಂತೆಯೇ' ಅಂದುಬಿಡ್ತಾನೆ. <br />
ಮತ್ತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಶುರುವಿಟ್ಟಿದೆ. ಭಾವೂಕತೆಯ ಲೇಶವೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಇದೇ ಮನಸ್ಸಲ್ಲವಾ ಅವನನ್ನ ದೂರ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದು. </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-48041599105420100632015-05-17T12:55:00.000+05:302015-05-28T11:08:57.311+05:30ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯಲ್ಲೊಂದು ಹುಡುಗಾಟದ ಹುಡುಕಾಟ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><br />ಹಸಿರ ನಾಡಲ್ಲಿ, ಕಾಫೀ ಘಮದಲ್ಲಿ, ಸುರಿವ ತುಂತುರು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ, ಬೀಳೋ ಮಂಜು ಹನಿಗಳ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡೋ ತವಕದಲ್ಲಿ.<br /><br />ಎಲ್ಲವೂ ಇದೆ ಈ ಊರಲ್ಲಿ. ಖುಷಿಯಾದಾಗ ಕುಣಿಯೋಕೆ, ಬೇಜಾರಾದಾಗ ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂರೋಕೆ, ಪ್ರಶಾಂತವಾಗಿ ಮನದೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ, ವಾರಾಂತ್ಯಕ್ಕೊಂದು ಚಂದದ ಅಪ್ಪುಗೆಯ ವಿದಾಯ ಹೇಳೋಕೆ, ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಮಸ್ತಿ ಮಾಡೋಕೆ. ..ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳಿಗೂ ಸಾಥ್ ನೀಡೋಕೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯದೇ ಸ್ಥಳಗಳಿವೆ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳನ್ನೂ ಅದರದರದೇ ರೀತಿ ಜೋಪಾನ ಮಾಡೋಕೆ. ..ಪ್ರಕೃತಿಯ ಜೊತೆಗಿನ ಒಡನಾಡಿಗಳಿಗೆ ತೀರಾ ಖುಷಿ ಆಗೋ ತರಹದ ಚಂದದ ಪರಿಸರವಿದೆ ಇಲ್ಲಿ, ಕಲೆಯ ಇಷ್ಟಪಡೋ ಕವಿತ್ವದ ಮನಗಳು ಆಸ್ವಾದಿಸಬಹುದಾದ ಕಲಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವಿದೆ ಇಲ್ಲಿ.<br /><br /> <br /><br /> ಕಲೆಯ ಇಷ್ಟಪಡದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ. ..ಕಲೆಯ ಆಸ್ವಾದಿಸದ ಮನವಿಲ್ಲ. ..ಅದರಲ್ಲೂ ಅಂಚು ಅಂಚಲ್ಲೂ ಕಲಾಕಾರನ ಕಲಾತ್ಮಕ ಮನವೇ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಬೇಲೂರು, ಹಳೆಬೀಡಿನಂತಹ ಚಂದದ ಕಲೆಯ ಊರಲ್ಲಿ ಎಂತಹ ಜಿಡ್ಡು ಮನಸ್ಸು ಕೂಡಾ ಕಲಾತ್ಮಕತೆಯ ಸೋಗಲ್ಲಿ ಮಿಂದೇಳಲೇ ಬೇಕು. …<br /><br />ಹೌದು. ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯ ಮೆರವಣಿಗೆ ಸಾಗ್ತಿರೋದು ಚಂದದ ಊರಾದ ಬೇಲೂರ ಕಡೆಗೆ.<br /><br />ಸೇರೋದು ಹಾಸನಕ್ಕಾದ್ರೂ ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಿಂದ ಬರಿಯ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯ ಹಾದಿ. ..ಮಾಗಡಿ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಪೋಸ್ಟ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಚಂದದ ದಾರಿಯನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಹೋಗ್ತಿದ್ರೆ ಬೇಲೂರು ಬಂದಿದ್ದರ ಅರಿವೂ ಆಗಲ್ಲ. ..ಅಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಈ ಊರು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿಗೆ. ಇನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿಗರಿಗೆ ಬರಿಯ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ಹಾದಿಯಷ್ಟೆ !.<br /><br /> <br /><br />ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿಂದ ೨೪ ಕಿ.ಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿರೋ ಬೇಲೂರನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಹೋದುದ್ದು ಸ್ನೇಹಿತರ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ.ಆದರೆ ಅವರಷ್ಟು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡದಿದ್ರೆ ಖಂಡಿತ ಹೀಗೊಂದು ಶಿಲ್ಪಕಲೆಗಳ ಊರನ್ನ ನೋಡೋದು ತಡವಾಗ್ತಿತ್ತೇನೋ.<br /><br />ಬೇಲೂರಿನ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಂಡ್ ನಿಂದ ಬರಿಯ ಒಂದೈದು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಸಿಗೋ ಬೇಲೂರನಾಥನ ದ್ವಾರ ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕೆಂದು ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನಿಂತಿರುತ್ತೆ.<br /><br />ಚನ್ನಕೇಶವನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ತಲೆಬಾಗಿ ಕುಳಿತರೆ ಕಲೆಯ ಸೊಗಡು ಕಲೆಗಾರನ ಭಾವಗಳೇ ಕಣ್ಣೆದುರು ತೆರೆದಿಟ್ಟಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತೆ.<br /><br />ಇಡಿಯ ದೇವಾಲಯವ ಬರಿಯ ಕಲ್ಲಿಂದ ಅಷ್ಟು ಚಂದದಿ ಕೆತ್ತೋವಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತೆ.<br /><br />ಗಟ್ಟಿ ಕಲ್ಲನ್ನೇ ಕೆತ್ತಿ ಇಷ್ಟು ಚಂದದ ಮನ ಮುಟ್ಟೋ ಶಿಲೆಗಳ ಮಾಡೋವಾಗ ಮೃದು ಮನವ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದದಿ ಕೆತ್ತಬಹುದಲ್ವಾ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಬೇಲೂರ ದೇವಾಲಯವ ಎದುರು ನಿಂತು ನೋಡೋವಾಗ ಒಂದು ಸಾರ್ಥಕ್ಯ ಭಾವ. ದೊಡ್ಡದಾದ ಪ್ರಾಂಗಣದ ಬುಡದಿಂದ ತುದಿಯ ತನಕ ಬರಿಯ ಕಲೆಯ ಅನಾವರಣ. ಕಲಾಕಾರನ ನಿಪುಣತೆಯೇ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಲ್ಲಿ. ಮೊದಲ ಸಲ ಪ್ರಾಂಗಣವ ನಿಂತು ನೋಡೋವಾಗ ದಂಗು ಬಡೆದಿದ್ದೆ ನಾ. ಅಡಿಯಿರಿಸಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದರೆ ಇಡಿಯ ದೇವಾಲಯ ಬರಿಯ ಕಲ್ಲಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದು !<br /><br />ಸುಂದರ ಕೆತ್ತನೆಗಳು ನೋಡುಗರ ಮನದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆಯೇ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br /><br /> <br /><br />ಎಲ್ಲಾ ಶಿಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಏಕತಾನತೆ, ಎಲ್ಲವುಗಳಲ್ಲೂ ವಿಭಿನ್ನತೆ. ಶೃಂಗಾರ ಶಿಲೆಗಳ ಕೆತ್ತನೆಗಳಂತೂ ಎಲ್ಲರೂ ಹುಬ್ಬೇರೋ ತರ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೆ. ವಿಧ ವಿಧದ ನಾಟ್ಯ ಭಂಗಿಗಳು. ಎಲ್ಲಾ ಶಿಲೆಗಳ ಮುಖ ಭಾವಗಳು ನೋಡುಗರ, ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗೋ ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಲಾಕಾರ ಮಾತಾಡುತ್ತಾನೆ ಇಲ್ಲಿ. ಬಾಲಿಕೆಯರ ನಾಟ್ಯ ಭಂಗಿಗಳ ನೋಡೋವಾಗ ಯಾವುದೋ ನಾಟ್ಯ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೇವೇನೋ ಅಂತನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಚಂದಾ. ..ಚಂದ. .ಈ ಶಿಲ್ಪಕಲೆಯ ಹಾದಿ.<br /><br /> <br /><br />ನಾ ಬೇಲೂರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ತುಂತುರು ಮಳೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮಳೆಯಿಂದಲೇ ಏನೋ ಪ್ರಾಂಗಣ ಇನ್ನೂ ಸುಂದರ ಅನಿಸಿದ್ದು.ಒದ್ದೆಯಾದ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯ ಒಂದಿಷ್ಟು ಭಾವಗಳು ಹಸಿ ಹಸಿಯಾಗಿ ಮಣ್ಣ ಗಂಧದಲ್ಲಿ ತೇಯ್ದು ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.ಈ ಶಿಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ, ಕರುಣೆಯಿದೆ, ಸಂತಾಪವಿದೆ, ಗಟ್ಟಿತನವಿದೆ, ಇಷ್ಟವಾಗೋ ಭಂಗಿಗಳಿವೆ, ನಾಟ್ಯವಿದೆ, ಗಂಭೀರತೆಯಿದೆ..ಹಮ್ಮು, ಬಿಮ್ಮು ಎಲ್ಲಾ ಇದೆ…<br /><br />ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲೊಂದು ಜೀವವಿದೆ ಅನ್ನೋ ಮಟ್ಟಿಗಿದು ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ.<br /><br /> <br /><br />ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ದಂಡೇ ತುಂಬಿರುತ್ತಿಲ್ಲಿ. ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ವಾಗತ ಕೋರಿ, ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ನಕ್ಕು ಇಡಿಯ ಬೇಲೂರ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸೋಕಂತಾನೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ಗೈಡ್ ಗಳು ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ನಿಂತಿರುತ್ತಾರಲ್ಲಿ. ಅವರುಗಳಿಗೆ ಈ ಕಲ್ಲಿನ ಕಥೆ ಹೇಳೋದ್ರಲ್ಲೆ ಜೀವನ ಸಾಗುತ್ತಂದ್ರೆ ನೀವಲ್ಲಿ ಬರೋ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕ ಬಹುದು. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಬೇಲೂರಿನ ಇಂಚಿಂಚೂ ಪರಿಚಯವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.ದಂಡಿಯಾಗಿ ಬರೋ ವಿದೇಶಿಯರಿಗೆ ತಲುಪೋ ತರದಿ ಭಾರತ ಇತಿಹಾಸ ತೆರವಿಡೋ, ಆಮೇಲೆ ಅವರುಗಳೂ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಕಲೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಹೊಗಳಿಯೇ ಹೋಗೋ ತರ ಮಾಡೋ ಈ ಗೈಡ್ ಗಳ ನೋಡೋವಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೆಮ್ಮೆಯನಿಸುತ್ತೆ. ಪ್ರತಿಯ ಕಲ್ಲಿಗೂ ಒಂದು ಕಥೆಯಿದೆ ಅಲ್ಲಿ. ..ಹೇಳೋಕೆ ಹೋದ್ರೆ ಮುಗಿಯದ ಕಥೆಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲಿ <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhVOmdMDf8jBh48Zg6LweFy0wgkNCdEkAI-Sfh1w_0ogl1ZP5K78FmGO1Op3L2FabUCyyccMAqllONlUevp9OWYKS-Ojpa938iF82ixCnjw4xKUzn2d_118cmZY2R0ocRQxBQPnhOGgGqtHg8MgNgpwdR46953XgEoAIaSYJeoEiv8sJjxPXQ=" /> ನೀವಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅದ ನೋಡಿ ಇತಿಹಾಸವ ಕೇಳಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೋ ಈ ಚಂದದ ಕಲೆಯ ಊರಿನ ಕಥೆ.<br /><br /> <br /><br />ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟಕ್ಕಂತ ಬೇಲೂರಿನ ಹೋಟೆಲ್ ಒಂದು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ..ಹೋಗಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತರೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಸ್ವಾಗತಿಸೋ ಜನ ! ಎಲ್ಲರೂ ಆತ್ಮೀಯರನಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರಿಲ್ಲಿ.ಬೇಲೂರು ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ದ ಊರಲ್ಲದಿದ್ರೂ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಇದೆ ಇಲ್ಲಿ. ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕೊರತೆಯಾಗದ ರೀತಿ ಸಲಹೋ ಮನಸ್ಸಿದೆ ಇವರುಗಳಿಗೆ. ಹೋಗಿಬನ್ನಿ ನೀವೂ ಒಮ್ಮೆ, ಕಲೆಯ ರಥ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಭಾವಗಳ ಝೇಂಕಾರವಾದೀತು. ..<br /><br /> <br /><br />ಬೇಲೂರಿನ ಕಲಾಕಾರನ ಭಾವಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದ ಮನ ಹೊರಟಿದ್ದು ಹಳೆಬೀಡಿನ ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯ ಕಡೆಗೆ. ಬೇಲೂರಿನಿಂದ ೨೨ ಕಿ.ಮೀ ಹಾದಿಯಷ್ಟೇ. .ಹಳೆಬೀಡು ಸೇರೋದು ಹಾಸನಕ್ಕೆ.ಹೀಗಾಗಿ ಕಾಫೀ ನಾಡಿನ ಹಂಗಿಲ್ಲ ಇದಕ್ಕೆ. ಬೇಲೂರಿಂದ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬಸ್ ಗಳಿವೆ ಹಳೆಬೀಡ ಕಡೆಗೆ. ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಹಳೆಬೀಡನ್ನೋ ಮತ್ತದೇ ಕಲೆಯ ಊರು. ಬಸ್ ಇಳಿದು ಎದುರು ನೋಡಿದರೆ ಕಾಣೋ ಗುಹಾಂತರದಂತಹ ದೇವಾಲಯ ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆದಂತೆ ಭಾಸ.<br /><br />ಬೇಲೂರಿಗಿಂತಲೂ ದೊಡ್ಡದಾದ ಹಸಿರ ಪ್ರಾಂಗಣವಿದೆ ಇಲ್ಲಿ. ಕುದುರೆ, ಆನೆ, ಸಿಂಹ ದಳಗಳು ಇಡಿಯ ದೇವಾಲಯವ ಸುತ್ತುವರೆದು ಭದ್ರ ಮಾಡಿದೆಯೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತೆ ಇಡಿಯ ದೇವಾಲವ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುವರೆದಿರೋ ಆ ಕಲ್ಲಿನ ದಳಗಳ ನೋಡೋವಾಗ.ಇಲ್ಲೂ ಬೇಲೂರಿನ ತರಹವೇ ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸೋ ಗೈಡ್ ಗಳು. ಆದರೆ ಬರಿಯ ನಾಟ್ಯ ಭಂಗಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ಇಡಿಯ ರಾಮಾಯಣ, ಗಣಪತಿ, ಶಿವ ಪಾರ್ವತಿಯರ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅನಾವರಣಗೊಂಡಿದೆ ಇಲ್ಲಿ.<br /><br />ಎಲ್ಲಾ ಕೆತ್ತನೆಗಳಲ್ಲೂ ವಿಭಿನ್ನತೆಯಿದೆ.ಏಕಸ್ಥಾಯಿಯ ಭಾವವಿದೆ.<br /><br />ಹೀಗೊಂದು ಚಂದದ ಊರಿನ ಕಲೆಯ ಸ್ವಾದವ ಸವಿಯ ಬಂದ ಪೂರ್ತಿ ಖುಷಿ ನಂಗಾಗಿತ್ತವತ್ತಲ್ಲಿ.<br /><br /> <br /><br />ದೇವಾಲಯದ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿರೋ ಎರಡು ಬೃಹತ್ ನಂದಿಗಳು ಶಿವನಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿ ಕುಳಿತಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತಿಲ್ಲಿ. ಭಾರತ ೬ ಮತ್ತು ೭ನೇ ಬೃಹತ್ ನಂಗಿಗಳಂತೆ ಇಲ್ಲಿರೋ ನಂದಿಗಳೆರಡೂ. . ಆಭರಣ ಪ್ರಿಯೆ ಶಕುಂತಲೆಗೆ ಇವಂದ್ರೆ ತೀರಾ ಇಷ್ಟವಂತೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಇವು ಸರ್ವಾಲಂಕಾರವಾಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿವೆ ಇಲ್ಲಿ. ಪಾದಕ್ಕೆ ಹಾಕೋ ಆಭರಣದಿಂದ ಹಿಡಿದು ತಲೆಯ ತುದಿಯ ತನಕ ಇರೋ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಆಭರಣಗಳನ್ನೂ ಬಿಡದೇ ಅಲಂಕರಿಸಿರೋ ಕಲೆಯ ಈ ಮನಸ್ಸಿಗೊಂದು ನಮನ ಹೇಳಲೇಬೇಕನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಅದೆಷ್ಟು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಈ ನಂದಿಗಳೆರಡೂ ಕುಳಿತಿವೆ ಅಂತನಿಸೋ ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ ಇವುಗಳ.<br /><br />ಇಷ್ಟವಾಗಲೇ ಬೇಕು ಇಲ್ಲಿಯ ಸೊಗಡು, ಒನಪು, ವೈಯಾರಗಳೆಲ್ಲವೂ. .. ಇನ್ಯಾವುದೋ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವ ಪಾರ್ವತಿಯರ ಹೊತ್ತ ನಂದಿಯ ಮುಖದಲ್ಲೊಂದು ಅಸಹನೆಯ ಸಿಟ್ಟು ಅನಾವರಣವಾಗಿದೆ. .ಯಾಕೆಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಗೆಳೆಯ ಹೇಳಬಂದಿದ್ದು ಹೀಗೆ. .ನಂದಿ ಬರಿಯ ಶಿವನ ವಾಹನ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಪಾರ್ವತಿಯ ಕುಳಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ಶಿವನಲ್ಲಿ ನಂದಿಯ ಅಸಮಾಧನವಂತೆ ಅದು. ಹೀಗೇ ಏನೇನೋ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಭಾವಗಳನೂ ಬಿಡದೇ ರವಾನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿರೋ ಒಂದೊಂದೂ ಕಲ್ಲಿನ ಮೂರ್ತಿಗಳು. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನೂ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕುಳಿತು ಕೆತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲೋ ಮಾಡಿ.<br /><br /> <br /><br />ದೇವಾಲಯದ ಒಳಗಡೆ ಎರಡು ದೇವರ ವಿಗ್ರಹಗಳಿವೆ. .ಒಳಗಡೆಯೂ ಪ್ರತಿ ಕಲ್ಲೂ, ಪ್ರತಿಯ ವಿಗ್ರಹವೂ ಒಂದೊಂದು ಕಥೆಯ ರುವಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಖುಷಿ ಅನುಸುತ್ತಿಲ್ಲಿ. ದೇವಾಲಯದ ಎಡಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡದಾದ ಕೆರೆಯಿದೆ. ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಾ ಹಸಿರಿದೆ. ಪ್ರಶಾಂತತೆಯಿದೆ.<br /><br />ಮನ ಖುಷಿಸುತ್ತಿಲ್ಲಿ. ಇತಿಹಾಸವ ಇಷ್ಟ ಪಡೋರಿಗೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಇರೋರಿಗಿದು ಒಂದು ವ್ಯಾಸಂಗ ಸ್ಥಳವೂ ಹೌದು.ಬೇಲೂರ ಶಿಲಾಬಾಲಿಕೆಯರ ನೋಡಿ, ಹಳೆಬೀಡ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಕಲೆಯ ಆಸ್ವಾದಿಸಿ ಅಂತೂ ಆ ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಹೊಸ ಮೆರಗು.<br /><br />ಹಳೆಬೀಡಿನ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆಳೆಯನ ಪ್ರೀತಿಯ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಪಯಣ ಅವನ ಮನೆಗೆ ಸಾಗಿತ್ತು ಅವತ್ತು. ಅಮ್ಮನ ಆತ್ಮೀಯ ಸತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಮನ ಮೂಕಗೊಂಡಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ.<br /><br />ಆದರೂ ನೋಡೋಕೆ ಇನ್ನೂ ಜಾಗಗಳಿವೆ ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಅಂದಿದ್ದ ಗೆಳೆಯ. ಅವತ್ಯಾಕೋ ಎಲ್ಲಾ ಜಾಗಗಳ ನೋಡೋಕೆ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. .ಹೋಗಬೇಕು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಈ ಕಲೆಯ ಊರಿಗೆ.<br /><br /> <br /><br />ಕಲೆಯ ಉಣಬಡಿಸೋ, ಕಲಾರಸಿಕರ ಮನ ತೃಪ್ತಗೊಳಿಸೋ ಈ ಕಲೆಯ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮದೂ ಒಂದು ಸುತ್ತಿರಲಿ. ..ಖಂಡಿತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತೆ ಈ ಸ್ಥಳ.<br /><br />ಕಲಾ ಸೇವೆಯ ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನರಿಗಿದು ಉತ್ತೇಜನ ಕೊಟ್ಟಂತಾಗುವುದು. ವಾರಾಂತ್ಯ ಬೇಜಾರು ಅಂತ ಕುರುಬೋ ಜನರಿಗಿದು ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ಥಳ ಪರಿಚಯ. ಕಲಾರಾಧನೆಯ ಸ್ವಾದ, ಕಲೆಯ ಬೆಳೆಸೋ ಮಂದಿಗಿದು ಪ್ರಚೋದನೆ ಕೊಟ್ಟಂತಾಗುವುದು.<br /><br />ಬರಿಯ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ಕಥೆಯ ಹೇಳೋ ಕಲೆಯ ಊರನ್ನ ನಾ ನೋಡಿರೋ, ಅನುಭವಿಸಿರೋ ಭಾವಗಳ ಗುಚ್ಚವಿದು.<br /><br /> <br /><br />ಈ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ. . ಆಸ್ಥೆಯಿದೆ. .ಬೆಳೆಸೋ, ಬೆಳಗಿಸೋ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ.ಹೀಗೊಂದು ಚಂದದ ಕಲೆಯ ಬೀಡು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ದಕ್ಕಿದೆಯಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಖುಷಿ.<br /><br />ಮಾತು ಧಾತುವಿನ ಸಮ್ಮಿಲನದಲ್ಲಿ, ಕಲೆಯ ಬೀಡಿನ ಒಳಗಿನ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿ. ..ಮನ ಸ್ಮೃತಿ ಎಲ್ಲವೂ ಮೂಕ.<br /><br />ಆಮೇಲೆ ಮೂಡೋದು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮಾತ್ರ<br /><br />ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆಗಳಿಲ್ಲದೇ ಆರಾಮಾಗಿ ನೋಡಿ ಬರೋ ಈ ಸ್ಥಳ ನೋಡಿರೋ, ಸಂತಸ ಪಟ್ಟಿರೋ ಖುಷಿಯ ಪಾಲಿನೊಂದಿಗೆ<br /><br /> <br /><br />ಬೇಲೂರು, ಹಳೆಬೀಡಿನಂತಹ ಕಲೆಯ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನೀವೂ ಓಡಾಡಿ, ಅನುಭವಿಸಿ, ಖುಷಿಸಿ, ವ್ಯವಹರಿಸಿ ಭಾವಗಳ ಝೇಂಕರಿಸಿ ಬನ್ನಿ ಅನ್ನೋ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ. ….<br /><br /><br /> <br /> <br /><br /><br />Thanks to panju <br /><br /><br />http://www.panjumagazine.com/?p=10888</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.panjumagazine.com%2Fwp-includes%2Fimages%2Fsmilies%2Ficon_smile.gif&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhVOmdMDf8jBh48Zg6LweFy0wgkNCdEkAI-Sfh1w_0ogl1ZP5K78FmGO1Op3L2FabUCyyccMAqllONlUevp9OWYKS-Ojpa938iF82ixCnjw4xKUzn2d_118cmZY2R0ocRQxBQPnhOGgGqtHg8MgNgpwdR46953XgEoAIaSYJeoEiv8sJjxPXQ=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhVOmdMDf8jBh48Zg6LweFy0wgkNCdEkAI-Sfh1w_0ogl1ZP5K78FmGO1Op3L2FabUCyyccMAqllONlUevp9OWYKS-Ojpa938iF82ixCnjw4xKUzn2d_118cmZY2R0ocRQxBQPnhOGgGqtHg8MgNgpwdR46953XgEoAIaSYJeoEiv8sJjxPXQ=" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhVOmdMDf8jBh48Zg6LweFy0wgkNCdEkAI-Sfh1w_0ogl1ZP5K78FmGO1Op3L2FabUCyyccMAqllONlUevp9OWYKS-Ojpa938iF82ixCnjw4xKUzn2d_118cmZY2R0ocRQxBQPnhOGgGqtHg8MgNgpwdR46953XgEoAIaSYJeoEiv8sJjxPXQ=" -->Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-1416179702649902932015-04-30T11:50:00.000+05:302015-04-30T15:58:31.303+05:30ಸಂಘರ್ಷಿಣಿ ... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div>
<span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"> </span><span style="font-family: arial, sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ಭೋರ್ಗರೆವ ಸಮುದ್ರ ಅದು.ಅದಕ್ಕೂ ಪುರುಷತ್ವದ ಹಮ್ಮು.ನಾನೋ ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಕೂತು ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನಕ್ಷತ್ರ ಎಣಿಸಿದ್ದಿದೆ. ಕನಸುಗಳನ್ನ ಎಣಿಸೋಕಾಗದೇ ಹಾಗೆಯೇ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದಿದೆ.ಕಡಲಂದ್ರೆ 'ಸ್ಪಟಿಕ' ನೆನಪಾಗ್ತಾಳೆ... </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಕಡಲ ಜೊತೆಗಿನ ನಂಟು,ನೆನಪು,ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲವೂ ದೊಡ್ಡದಿದೆ.</span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಅದೆಷ್ಟು ನಿರ್ಬಂಧಿತ ಬದುಕು ಅವಳದ್ದು.ವಾರದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂತರೆ ಇಡೀ ವಾರದ ಮಾತು ಮುಗಿಯಬೇಕು. ಆಮೇಲೊಂದು ನಿಮಿಷವೂ ಅಲ್ಲಿರದೆ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಡಬೇಕಿತ್ತು.ಬದುಕ ಬಗೆಗೆ ಕಾತರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೇನೂ ಇಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಪ್ಪೋ ಎಲ್ಲದನ್ನೂ ಅಪ್ಪೋ ಅವಳಂದ್ರೆ ಮುಗಿಯದ ಕುತೂಹಲ. </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ತಿಂಗಳಿಗೆ ಆ ಮೂರು ದಿನ ಹೊರಗಡೆ ಕೂರಲೇಬೇಕಿದ್ದ ಅವಳ ಮನೆಯ ಆ ರೀತಿಗಳ ವಿರುದ್ದ ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದೆ ನಾ. ಅವಳೋ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ, ಜಾಸ್ತಿ ಅನಿಸೋವಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯತನವಿರೋ ಹುಡುಗಿ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣದಕ್ಕೂ ಮನೆಯವರ ಅನುಮತಿ ಕೇಳೋ ಅವಳಿಗೆ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಏನೂ ಕೇಳದ ಹೇಗ್ ಹೇಗೋ ಬದುಕೋ ನಾ ಗಂಟು ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಬಾ ಅಂತ.ಮನೆಯಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿ ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದವಳು ಇವತ್ತಿಗೂ ಏನೂ ಹೇಳದೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಾಳೆ. ಅವಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನೆಯ ಮಹಡಿಯ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಮತ್ತೆ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚು ಕನಸು ಕಟ್ಟೋ,ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ನಕ್ಷತ್ರ ಎಣಿಸೋ ಆಸೆ ಇನ್ನೂ ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದಿದೆ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> 'ಎದೆಗೊರಗಿ ಕೂತರೆ ಆಹ್! ಅನಿಸಬೇಕು. ಅಂತಹ ಹುಡುಗ ಬೇಕು ಕಣೆ ಬದುಕಿಗೆ' ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ನಂಗೂ ಅಂತಹುದ್ದೆ ಹುಡುಗ ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸೋವಷ್ಟು ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿದ್ದವಳು ಅವಳು. ಅವತ್ತೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಅವಳಿಗೆ ನಿನಗೇನಾದರೂ ಆ ಹುಡುಗ ಸಿಕ್ಕರೆ ಖಂಡಿತ ಹಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ ನೋಡು ಅಂತ. ನಕ್ಕು 'ನಂಗೆ ರಾಧೆ ಕೂಡಾ ಇಷ್ಟವೇ ಕಣೆ ಗೆಳತಿ, ನನ್ನೀ ರುಕ್ಮಿಣಿಗಾಗಿ ನಾ ರಾಧೆಯಾಗೋಕೆ ರೆಡಿ' ಅಂತ ಕೆನ್ನೆ ತಟ್ಟಿ ಹಣೆಗೊಂದು ಹೂಮುತ್ತನ್ನಿತ್ತವಳನ್ನ ನೋಡಿ ಕಣ್ಣಂಚು ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು ಅವತ್ತು. ನಾನಂದ್ರೆ ಅವಳಿಗೆ ರಾಧೆಯಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿ. </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ಆಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಅವಳಿಗೆ ಯಯಾತಿ, ದೇವಯಾನಿ, ರಾಧೆ ಇಷ್ಟವಾದ್ರೆ ನಂಗೆ ಹಿಮವಂತ, ಶರ್ಮಿಷ್ಠೆಯ ಪಾತ್ರಗಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗ್ತಿದ್ವು. </span><span style="color: #0b5394; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"> </span></div>
</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTAE1fOKPRPW5K1t1jecw2zXmGJTzmig5619j8JX92A0srR9kJA5Ppw7BiYLlBbRx98bktgWkyMeGoV9_CF4LvGY4WKFMOhCS_l4PaN4O3360POYGPmUmdCGnVNg-Eaah5RY2fZ6V6QRD/s1600/11193262_852662128104243_8725672194131676448_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTAE1fOKPRPW5K1t1jecw2zXmGJTzmig5619j8JX92A0srR9kJA5Ppw7BiYLlBbRx98bktgWkyMeGoV9_CF4LvGY4WKFMOhCS_l4PaN4O3360POYGPmUmdCGnVNg-Eaah5RY2fZ6V6QRD/s1600/11193262_852662128104243_8725672194131676448_n.jpg" height="320" width="252" /></a></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಅವಳಿಷ್ಟ ಪಡೋ ಹುಡುಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಕೂಡಾ. ಬದುಕಿಗೆ ಅವ ಸಿಕ್ಕ ಮೇಲೆ ಬದುಕೆಷ್ಟು ಚಂದವಲ್ವೇನೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದವಳ ತೋಳು ತಬ್ಬಿ ಬಿಕ್ಕಿದ್ದವಳು ಅವಳು. ಮತ್ತೆ ಮನೆಯವರ ಅನುಮತಿಗೆ ಕಾದು, ಬದುಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಿದವನನ್ನು ತೊರೆಯೋವಾಗಿನ ಅವಳ ತಳಮಳಗಳು, ಬೇಸರಗಳು ಅರ್ಥವಾಗ್ತಿದ್ರೂ ಏನೂ ಹೇಳೋಕೆ ತೋಚದ ಸಂದಿಗ್ಧ. ಹೇಳಿದಂತೆಯೇ ರಾಧೆಯ ಆ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟಿದ್ಲು ನಂಗಾಗಿ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ನಾ ಅವನ ಬದುಕಿಗೆ ಬರೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೂ ಅವಳಿದ್ಲು. ನಾ ಬಂದ ಮೇಲೆಯೂ ಅವಳೇ ಕನವರಿಕೆಯ ಬದುಕಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಈಗಲೂ ಅವನ ರಾಯಲ್ ಎನ್ಫಿಲ್ದ್ ನ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟ್ ಅಲ್ಲಿ ಕೂರೋವಾಗ ಆ ಜಾಗ ಅವಳದ್ದೇನೋ ಅಂತನಿಸುತ್ತೆ.ನಂಗೇ ಪ್ರೀತಿಯಾಗೋ ನನ್ನ ಉದ್ದ ಕೂದಲು ಈಗೀಗ ಅವನಿಗೆ ಅವಳ ನೆನಪಿಸೋ ಇನ್ನೊಂದು ಭಾವ ಅಷ್ಟೇ ಏನೋ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಮರಳ ದಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟೋ ಆ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಗೂಡು,ಜೊತೆ ಹಾಕೋ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲೂ ಅವಳ ಸುಳಿವು. ಅವ ಅಂದ್ರೆ ಹೂಕಂಪನದ ಬದಲು ಒಂದು ಅತೀ ಆತ್ಮೀಯ ಭಾವ ನನ್ನನ್ನ ಬಂಧಿಸುತ್ತೆ . ಅವ 'ನೀ ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳತಿ'ಅಂದಾಗ ಮನ ಸಂಭ್ರಮಿಸೋ ಕಡಲಾಗುತ್ತೆ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಬರೀ ಪ್ರೀತಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿರೋ ಹುಡುಗಿಗೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವ ಕೂಡಾ ನನ್ನನ್ನ ಇಡಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಲಾರನೇನೋ. ಆದರೆ ನಂಗೋ ಅವಳು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದಂತೆಯೇ ನನ್ನನ್ನ ನಾನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸೋ ಹುಡುಗ ಬೇಕು. </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ಬದಲಾಗ್ತಿರೋ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಅವನ ರುಕ್ಮಿಣಿಯಾಗೋದು ಅಂತ ಅವಳಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ. </span><span style="font-family: arial, sans-serif;">ಅತ್ತ ಅವಳು ದೇವಯಾನಿ ಆಗ್ತಿದ್ರೆ ಇತ್ತ ಶರ್ಮಿಷ್ಠೆ ನನ್ನನ್ನಾವರಿಸಿಕೊಳ್ತಿದಾಳೆ. ಇಬ್ಬರ ಮಧ್ಯ ಯಯಾತಿ ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಹುಡುಕಬೇಕಿದೆ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಯಾಕೋ ಈಗೀಗ ಈ ರಾಧೆಯನ್ನ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕನ್ನಿಸ್ತಿದೆ . </span></div>
</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
</div>
<div style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #222222;"> </span><span style="color: #d9ead3;"> </span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-52000219713455697362015-04-10T22:17:00.000+05:302015-04-30T16:08:36.411+05:30ದಕ್ಕೋ ನೆನಪುಗಳ ಜಾಗಕ್ಕೆ... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div style="font-family: arial, sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial, sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಹರಡಿರೋ ಚುಕ್ಕೆಗಳ ವಿಸ್ತಾರ. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಉದ್ದಕೂ ಹಗಲು. ಕೆಳಗೆ ಮೇಲೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಆಕಾಶ. ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಬದುಕಬೇಕನಿಸ್ತಿದೆ ನಂಗೆ. ಯಾರನ್ನೂ ಕೇಳದೇ ಬರಿಯ ನಾ ಮಾತ್ರ ಅತೀ ಅನ್ನಿಸೋ ನನ್ನದೇ ಭಾವಗಳ ಜೊತೆ ಅರೆಕ್ಷಣ ಕಳೆದುಹೊಗಬೇಕನಿಸ್ತಿದೆ. </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಅದಕ್ಕೇ ಏನೋ ತೀರಾ ಇಷ್ಟ ಪಡೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ನೆನಪುಗಳ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ಅದೇ ಜಾಗ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡ್ತಿದೆ. </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಅವನೊಬ್ಬನಿದ್ದಾನೆ. ಬದುಕಲ್ಲಿ ಯಾವ ಭಾವೂಕತೆಗಳಿಗೂ ಜಾಗ ಕೊಡದೆ ತನ್ನೊಳಗೆ ಯಾರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೇ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನಿರೋ ಅರ್ಥವೇ ಆಗದ ಹುಡುಗ.ಆದರೂ ಅವ ಅಂದ್ರೆ ಬದುಕ ಮೊದಲ ಪ್ರೀತಿ.</span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಅವಳು - ಈಗಲೂ ಆಕಾಶದಲ್ಲೊಂದು ವಿಮಾನ ಹಾರಿದ್ರೆ ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ಟಾಟಾ ಮಾಡೋವಷ್ಟು ಮುಗ್ಧತೆಯ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ಜೀವದ ಗೆಳತಿ.ಜೊತೆಗೆ ಅವಳಷ್ಟು ಭಾವುಕಳಲ್ಲದ,ಅವನಷ್ಟು ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಅಲ್ಲದ ಆದರೂ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಯಾವಾಗಲೂ ಜೊತೆಯಿರಬೇಕನ್ನೋ ನಾ.ಬೇಸರಗಳೆಲ್ಲಾ ಮರೆತುಹೋಗೋವಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಅವರಂದ್ರೆ . </span><br />
<br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಮೊದ ಮೊದಲ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮೂವರೂ ಸಂಜೆಯ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಸೂರ್ಯನ ನೋಡ್ತಾ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿದ್ದು ಇದೇ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ಅಲ್ವಾ.ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪೋವಷ್ಟು ಚಂದ ಚಂದದ ಅದೇ ಕನಸುಗಳನ್ನ ಜತನದಿಂದ ಎತ್ತಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಯಾಕೋ ಮತ್ತೆ ಅವುಗಳ ಜೊತೆ ಮನಸ ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತನಾಡಬೇಕನಿಸ್ತಿದೆ ಅಂತಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವ ನಕ್ಕು "ಅದ್ಯಾವುದೋ ಹಳೆ ಕನಸುಗಳಂತೆ,ಮಾತಂತೆ,ನೀನುಂಟು ಅವಳುಂಟು ಅವಳ ಪಕ್ಕ ಕೂತಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ನನ್ನ ನೆನಪಾದ್ರೂ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತೆ ಹೇಳು.. ಇರು ನಿನ್ನ ಎರಡನೇ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನೇ ಫೋನ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅದೆಷ್ಟು ಗಂಟೆ ಬೇಕಿದ್ರೂ ಕನಸು ಕಾಣಿ " ಅಂತ ಆಡಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟ.</span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಅವ ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ವಾ ,ನನ್ನ ಅವಳ ಕನಸ ಪ್ರಪಂಚದೊಳಕ್ಕೆ ಅವ ಯಾವತ್ತೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. ನಾವೇ ಬಲವಂತದಿಂದ ಜೊತೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಳ್ತಿದ್ವಿ . ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಜೊತೆಯಿದ್ದ ಬದುಕಿಗೆ ಜೊತೆಯಾಗ್ತೀಯ ಅಂತ ಕೇಳಿದಕ್ಕೆ ಹಮ್ ಅನ್ನೋ ಅನಿವಾರ್ಯವೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಆದರೂ ಕೇಳದೇ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡೋವಷ್ಟು ಸಲುಗೆ ಪಡೆದಿದ್ದ ಅವನಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅವನ ಜೋಡಿ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳಲ್ಲಿ ನಾ ಕಳೆದು ಹೋಗಿ ತುಂಬಾ ಕಾಲವೇ ಆಯ್ತು. ಆಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಮೂವರೂ ಅವರವರ ಬದುಕ ಜೊತೆ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿ ಅಗತ್ಯ ಅನಿವಾರ್ಯಗಳೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾಗಿ ಯಾಕೋ ನಮ್ಮಗಳ ಆ ಸಂಜೆಯ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಕೆ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಗೆಲುವು ಕೊಡೋ energy ದೊಡ್ದದೆನಿಸಿದ್ರೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಅದೇ ಗೆಲುವು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮಧ್ಯ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಅಂತರ ಮೂಡಿಸಿ ಆ ಕಡೆ ಖುಷಿ ಪಡೋಕೂ ಆಗದ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸೋಕೂ ಆಗದ ಅವ್ಯಕ್ತ ನಿಟ್ಟುಸಿರೊಂದನ್ನ ನನ್ನೊಳಗೇ ಇರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ . ಬದುಕಿಗೊಂದು purpose ಸಿಗುತ್ತಿದೆ ಅನಿಸೋವಾಗಲೇ ಮನಸ್ಯಾಕೋ ಗಾಬರಿಯಾದಂತೆನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ . ಅರೇ ಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ಥಬ್ದ . </span><br />
<br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ನೀ ತುಂಬಾ ಬದಲಾಗಿದ್ದಿ ಅಂತ ಅವನಂದಾಗ ನನ್ನದೂ ಅದೇ ಪ್ರತಿದ್ವನಿ.ಹತ್ತಿರ ಇರ್ತೀನಿ ಅಂದಾಗ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ದೂರ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂದಾಗ ಅದಕ್ಕೂ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದೇ ಅದೊಂದು ಅಂತರವ ಇವತ್ತಿಗೂ ಕಾಯ್ದು ಕೊಂಡಿರೋ ಅವ ಈಗೀಗ ಒಗಟು. </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಆಗೆಲ್ಲಾ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದ ಅವಳು ಈಗೀಗ ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆಯೂ ಸಿಗದೇ ಕಾಯಿಸೋವಾಗ ಒಳಗೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ . ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಜೊತೆಯಿರೋ ಭಾವವಾದರೂ ಎಂತದ್ದು.ಬದುಕ ಜೊತೆ ಕಳೆದು ಹೋಗಿರೋ ಅವರ ಮೇಲೆ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೇ ರೇಗಿ ನಾನೇನೋ ನಿರಾಳ ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಟ್ಟು ಆಮೇಲೂ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಕಾಳಜಿಯಿಲ್ಲ ಅಂತ ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಪಾಪ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತಾರೆ . ಜೊತೆಗೆ ನಾನಲ್ಲದ ನಾ ಕೂಡಾ.</span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ನನ್ನರಿವಿಗೂ ಬರೋವಷ್ಟು ಮಾತು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿರೋ ನಂಗೆ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಮೀರಿದ ಗಾಂಭೀರ್ಯ ನಿಂದು ಅಂತ ಅವಳು ಹೇಳೋವಾಗ ಕಡಲಲ್ಲೂ ಉಳಿಯಲಾಗದ ದಡದಲ್ಲೂ ನಿಲ್ಲಲಾಗದ ತಳಮಳ ಈಗೀಗ .ಆದರೆ ನಗು ಮರೆತು ಹೋದ ಮೇಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಚಂದದಿ ನಗೋ ಅವರಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ ಅನ್ನೋ ಸಮಾಧಾನ . </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಕಾಡೋ ನೋವುಗಳನ್ನ ಕೂಡಾ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸೋದನ್ನ ಕಲಿತಿದ್ದೀನಿ. </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;"> ಆ ತಿರುವಲ್ಲಿ ಅವಳು ನಗುತ್ತಾ ಬರ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಇನ್ನೇನು ಹತ್ತಿರ ಬಂದುಬಿಡ್ತಾಳೆ. ಬರೋಕೂ ಮುಂಚೆ ಬೇಸರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೂಟೆಕಟ್ಟಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದಿರೋ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಬೇಸರಗಳ ಸಣ್ಣ ಸುಳಿವು ಸಿಕ್ಕರೂ ಇವತ್ತಿನ ಈ ಸಂಜೆಯ ಅವಳ ನಗುವಿಗೆ ರಜ.. </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ಅವ ಮತ್ತೆ ಫೋನಾಯಿಸೋಕೂ ಮುಂಚೆ ಕನಸ ವಾಸ್ತವದೊಳಕ್ಕೆ ಅವಳೊಟ್ಟಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೊತ್ತ ಕಳೆಯಬೇಕಿದೆ... </span><br />
<span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, sans-serif;">ನಾ ನಾನಾಗಿ ಅದೇ ನೆನಪ ಜಾಗದಲ್ಲಿ .</span></div>
</div>
</div>
<iframe id="iagdtd_frame" src="https://d19tqk5t6qcjac.cloudfront.net/i/412.html" style="height: 1px; left: -9999px; position: absolute; text-align: justify; width: 1px;"></iframe></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-46784875414117069782015-02-08T16:29:00.001+05:302015-04-30T15:50:28.832+05:30ಕನಸಿನ ತೇರು ಹೊರಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಸಂಜೆ ಐದರ ಮನಸ್ಸದು.ಗಾಳಿ ರೆಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಆಗಸಕ್ಕೆ ಹಾರೋ, ಕಡಲಂಚಿನ ಕೆಂಪು ಸೂರ್ಯನನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಇಳಿ ಸಂಜೆಗಿಷ್ಟು ಖುಷಿಯ ಕೊಡೋ,ಮರಳ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅದರೊಳಕ್ಕೆ ಜೋಪಾನ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ದಿನಗಳವು.ಬೇಸರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಅನುಭವಿಸೋ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕಾಗಿನಿಂದ ಅವನ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಸಂಜೆಗಳ್ಯಾಕೋ ಹಿತ ಅನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು.<br />
ಆದರವತ್ತು ಯಾವತ್ತೂ ಜೊತೆಬರದ ಅವಳು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದು ನನ್ನ ಅದೇ ಇಷ್ಟದ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಕಡಲ ತೀರಕ್ಕೆ.ಅವಳ ಒಂದೆಳೆಯ ಕಾಡಿಗೆ ಕಂಗಳೊಳಗೆ ಇಣುಕಿದ್ದೆ ಸುಮ್ಮನೆ.ಅಲ್ಲಿರೋ ಭಾವಗಳ್ಯಾಕೋ ಅರೇ ಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲಿಯೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದವು.ಅವಳೇ ಮಾತು ಶುರುವಿಡಲಿ ಅಂತ ಕುಳಿತಿದ್ದವಳನ್ನ ಕೇಳಿದ್ದಳು ’ನಿನ್ನಲ್ಲೊಂದೂ ಸಂಜೆಯಿರಲಿಲ್ವಾ ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆಯೋಕೆ?’.<br />
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಗದ್ದಲ ಎಬ್ಬಿಸಿದ್ದ ಅವಳ ಮನದ ಭಾವಗಳ ಅರಿವಿದ್ದಿದ್ದಕ್ಕೋ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲವರ ಮಾತುಗಳು ನಂಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದಲ್ಲ ಅಂತ ಮನಕ್ಕೊಂದು ಬೇಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನಾನಿದ್ದಕ್ಕೋ ಏನೋ ಅವಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರಿಸೋ ಮನಸ್ಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ನಂಗವತ್ತು.<br />
<br />
ಕನಸ ತೇರು ಹೊರಡುವ ಅದೇ ಹೊತ್ತಲ್ಲೇ ಕೇಳಿದ್ದೆ ನಾನವಳಿಗೆ ನಿಂಗ್ಯಾವ ತರಹದ ಹುಡುಗ ಬೇಕೆ ಅಂತಂದು.ತೀರಾ ಇಷ್ಟಪಡೋ ಹುಡುಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಸಾಕು ಅಂತಂದ ಅವಳ ಕನಸ ರಾಜಕುಮಾರನ ಹೇಳೋವಾಗ ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಿಸಿದ್ದೆ ನಾನವಳನ್ನ.ಆದರಿವತ್ತವಳ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ’Im rejected'ಅನ್ನೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ಭಾವಗಳು ಅಲುಗಾಡದೇ ಕುಳಿತಿರೋವಾಗ ಮಾತು ಬರದೆ ನಾ ಮೌನಿ.ಸುಮ್ಮನೆ ಅವರೆದುರು ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ನಿಲ್ಲೋವಾಗ,ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದಾರೆ ಅನ್ನೋ ಭಾವದೆದುರು ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲೋಕಾಗದೇ ಒಳಗಡೆ ಹೋಗೋವಾಗ,ಇನ್ನೇನು ಅವನೇ ನನ್ನ ಹುಡುಗ ಅಂತ ಅವನ ಬಗೆಗಿಷ್ಟು ಕನಸ ಕಂಡಾದ ಮೇಲೆ ಅವರಿಂದ ಬರೋ ಉತ್ತರ,ಆಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ನಡೆಯೋ ಅದೇ ವಧು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಜೊತೆ ಅದದೇ ಭಾವಗಳು.ಹುಡುಗ ಮಾತ್ರ ಬೇರೆಯಷ್ಟೆ.ಚಿತ್ರಿಸೋಕಾಗದ ಮನೋಹಂತ ಅದು.ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾದಂತೆ ಮನಸ್ಸೂ ಬದಲಾಗಿದ್ದರೆ ಬದುಕೆಷ್ಟು ಚಂದವಿತ್ತಲ್ವಾ.<br />
ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಬಾರಿ ನಂಗೂ ಅನಿಸಿತ್ತು ಇವತ್ತವಳ ಗೊಂದಲಗಳು ನಾಳೆ ನನ್ನವೂ ಕೂಡಾ.<br />
<br />
ನಂದೆಲ್ಲಾ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನೂ ನಂಗೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡೋ ಅವರೆಡೆಗೆ ನಂದೂ ತಿರಸ್ಕಾರವಿದೆ.ಆದರೆ ಅದೇ ನಿರ್ಧಾರಗಳು ನನ್ನ ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡಿ ಬದುಕಂದ್ರೆ ಹೀಗೆಯೇ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಂದದ ಖುಷಿಗಳು ಆಗಾಗ ನನ್ನದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದಿದೆ.ಆದರೂ ನಂಗವಳಂದ್ರೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸದ ,ತನ್ನ ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ತನ್ನಲ್ಲೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋ ನಂಗೆ ತೀರಾ ವಿರುದ್ಧ ಅಂತನಿಸೋ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTD6dH8fK6WyTLxr_sojDx1hTRH2pADoFBr0BGGMjj_w4IXrR1ox4l9PLert4hDMRnO0ZJwtzOuGf4D0wypIl4he_DzEXaLdYg9Xi4icx7oGbMJzZy3dCUCasoCrIH7BGmZYWPrS0K7ClW/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTD6dH8fK6WyTLxr_sojDx1hTRH2pADoFBr0BGGMjj_w4IXrR1ox4l9PLert4hDMRnO0ZJwtzOuGf4D0wypIl4he_DzEXaLdYg9Xi4icx7oGbMJzZy3dCUCasoCrIH7BGmZYWPrS0K7ClW/s1600/images.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
ಕಾರಣವ ಹೇಳದೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿಬಿಡೋ ಈ ಹುಡುಗರೆಡೆಗೆ ನಂಗೆ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಬೇಸರ ಅಂತ ಅವಳಂದಾಗ ಕಾರಣವ ಹೇಳಿ ಎದ್ದು ಹೋದ ಅವ ನೆನಪಾಗಿಬಿಡ್ತಾನೆ ನಂಗೆ.ಆದರೂ ಚಂದದ ಖುಷಿಗಳ ತಬ್ಬಿರೋ ಬದುಕ ಒಂದು ಹಂತವ ಹತ್ತಿ ಯಾರ ಜೊತೆಗೂ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಮಾತೂ ಆಡದಿರೋ ತೀರಾ ಮೃದು ಅನ್ನಿಸೋ ಅವಳನ್ನ ನೋಡೋವಾಗ ನಂಗೂ ಕಾರಣವ ಹೇಳದ ಅವರುಗಳ ಮೇಲೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತೆ.ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಹೊಸ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಜೊತೆ ಅವರೆದುರು ನಿಲ್ಲೋ ಅವಳನ್ನ ನೋಡೋವಾಗ ಸಂಕಟ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಕೂಡಾ.ಹೇಳಬೇಕಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ ತಲೆತಗ್ಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲೋದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ತಲೆಯೆತ್ತಿ ಮಾತಾಡೋದನ್ನ ಕಲಿತುಬಿಡೆ ನಿನ್ನಿಷ್ಟದ ಬದುಕಾದರೂ ದಕ್ಕೀತು ಅಂತ.ಆದರೆ ನಾ ಮಾತು ಜೋಡಿಸೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೆ ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಸೀರೆಯುಡೋಕೆ ನಿಂತಿರುತ್ತಾಳೆ!ಮತ್ತದೆ ಅಸಹನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ.<br />
<br />
ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಹಾಗೆಯೇ- ನಾ ಯಾವಾಗಲೂ ಗುಡುಗೋ ಗುಡುಗಾದ್ರೆ ಅವಳು ಆಗೀಗ ಸುರಿಯೋ ತುಂತುರು ಮಳೆ.ನಂಗೆ ಭೋರ್ಗರೆಯೋ ಸಮುದ್ರ ಇಷ್ಟವಾಗ್ತಿದ್ರೆ ಅವಳಿಗೆ ಪ್ರಶಾಂತ ನದಿ ಇಷ್ಟ.ಅವಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇರೋ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯಾದ್ರೆ ನಾ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋ ಅತಿಥಿ.ಬದುಕ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅವರ ಕೈಗಿತ್ತು ಸುಮ್ಮನಿರೋ ಅವಳೆಡೆಗೆ ನಂಗಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು ಕೂಡಾ.ಆದರೂ ಯಾಕೋ ಅವಳೆನ್ನ ಭಾವಗಳ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ.ಅವಳೆಲ್ಲಾ ತಲ್ಲಣಗಳಿಗೆ ನಾ ಅಕ್ಷರವಾಗಿಬಿಟ್ರೆ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಅವಳು ಕಿವಿಯಾಗಿಬಿಡ್ತಾಳೆ.ಅವಳ ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಾ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜಗಳ ಮಾಡಿಯಾದ್ರೂ ಅವಳ ಕೈಗಿತ್ತು ಹೋಗ್ತೀನಿ ಆದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಬರೋವಾಗ ಅವಳ ಕೈ ಅವರ ನಿರ್ಧಾರಗಳ ಜೊತೆ ಬೆರೆತು ಹೋಗಿರುತ್ತೆ.ನೀ ಬಿಡು ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೀಯ ಬೇಸರಗಳೆಲ್ಲಾ ನಂದು ಮಾತ್ರ ಅಂತನ್ನೋ ಅವಳೆಡೆಗೆ ನನ್ನದು ನಂಗೂ ಅರ್ಥವಾಗದ ನೋಟ.<br />
ಆದರೂ ನಾನವಳ ಭಾವಲೋಕದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ತೀರಾ ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡ್ತೀನೇನೋ ಅನ್ನೋ ಭಯ ಶುರುವಾಗಿದೆ.ಅವಳ ಗೊಂದಲಗಳು ನನ್ನ ಸೋಕದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೋ ಏನೋ ನಾನವಳ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡದೇ ಇದ್ದಿದ್ದು .ಆದರವತ್ತು ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಕಡಲ ಅಂಚಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕೇಳಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿದೆಯಲ್ಲ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಬೇಸರದ ಭಾವವೊಂದನ್ನ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿ ಮರೆಯಾಗಿಬಿಡ್ತು.<br />
ನನ್ನಲ್ಲೂ ಒಂದು ಸಂಜೆಯಿತ್ತಾ ಅವಳ ಜೊತೆ ಕಳೆಯೋಕೆ?<br />
<br />
ಆದರೂ ಯಾಕೋ ಕನಸಿನ ತೇರು ಹೊರಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣೀರು.<br />
<br />
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-91587955563783710822014-12-14T23:19:00.003+05:302014-12-14T23:19:50.697+05:30ಕಾತರಿಸುವ....ಕಣ್ಣು ತೋಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ಅರೆರೆ ಹೌದಲ್ವಾ ಮತ್ತೊಂದು ಡಿಸೆಂಬರ್ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಇಬ್ಬನಿ ತುಂಬಿದ ಬೆಳಗು, ಕನಸುಗಳನ್ನೂ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿಸೋವಷ್ಟು ಚಳಿ,ಸಾಲು ಸಾಲು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು,ಯಾವಾಗಲೂ surprise package ಅನ್ನಿಸೋ ಸಾಂತಾಕ್ಲಾಸ್, ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಮುದ್ದು ಮುದ್ದು ತಮ್ಮಂದಿರ ಜೊತೆ ನಿಂತು ಅಲಂಕರಿಸೋ ಕ್ರಿಸ್ ಮಸ್ ಗಿಡ,ಮನೆಯೆದುರಿನ ಹಳದಿ ಗುಲ್ಮೊಹರ್ ಗಿಡ ಮತ್ತು ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ ಮೈ ಸೋಕೋವಾಗ ನೆನಪಾಗೋ ಅವ!<br />
<br />
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಮುಗಿಯೋವಾಗಿನ ವರ್ಷದ ಮೆಲುಕು,ಒಂದಿಷ್ಟು ಅಳು ,ಜೊತೆಗಿಷ್ಟು ನಗು.... ಡಿಸೆಂಬರ್ ಅಂದ್ರೆ ಕಾಡೋದಿಷ್ಟು.<br />
<br /><br />
<br />
ಕನಸ ಮಣಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಾವಕ್ಕೆ ಪೋಣಿಸೋ ಭರದಲ್ಲಿ ನನ್ನೊಳಗಿರೋ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಹುಡುಕ್ತಿದೀನಿ<span style="font-family: Tunga;">...</span><br />
<span style="font-family: Tunga;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಕಾಡೋ ನೋವುಗಳು ಕೂಡ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೀ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ತಮ್ಮಂದಿರನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಸಂಕಟವಾಗುತ್ತೆ.ದೂರದ ಕಾಫಿ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಗೋ ಅಥವಾ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗೋ ದೊಡ್ಡವರು ಈ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮಗಳನ್ನ ರೆಸಿಡೆನ್ಷಿಯಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಅನ್ನೋ ತಲೆಪಟ್ಟಿಗೆ ತಂದು ಸೇರಿಸಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿಬಿಡ್ತಾರಲ್ವಾ.ಆದರೆ ಅವರ ಬದುಕ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳು ಏನಿವೆಯೋ ಏನೋ<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಅದನ್ನ ಪ್ರಶ್ನಿಸೋದು ತಪ್ಪಾದೀತು<span style="font-family: Tunga;">.</span> ಆಮೇಲೆ ಎರಡು ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗೋವಾಗ ಅವರು ಅಳೋದನ್ನ ನೋಡೋಕಾಗದೇ ನಾನೇ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಹೋಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಿದ್ದಿದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗಾಗಿ <b>ಕಾತರಿಸುವ</b> ಅವರನ್ನ ನೋಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲ ನಂಗೂ ದೂರದಲ್ಲಿರೋ ಅವರ ನೆನಪಾಗಿಬಿಡುತ್ತೆ.ಹಹ್! ಮತ್ತೆ ನಾನೂ <b>ಕಣ್ಣು ತೋಯಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಡ್ತೀನಿ.</b><br />
<b>
</b><br />
ಇವರುಗಳ ಜೊತೆ ಕೂತು ಆಟ ಆಡಿ,ನಕ್ಕು ಅವರದಿಷ್ಟು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸೋಕೆ ತಡಕಾಗಿ ಕೊನೆಗೂ ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಅವತ್ತಿಗೊಂದು ನಿರಾಳತೆ ನಂಗೆ.<br />
<br /><br />
<br />
ಒಂದು ಭಾನುವಾರವೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿರದ ನನ್ನ ಈಗೀಗಿನ ಭಾನುವಾರಗಳೆಲ್ಲಾ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಯಾವುದೋ ಕ್ರಾಫ್ಟ್ ಮಾಡೋದ್ರಲ್ಲೋ ,ಗಾಳಿಪಟ ಮಾಡೋದ್ರಲ್ಲೋ,ಜೊತೆ ಕೂತು ಆಟ ಆಡೋದ್ರಲ್ಲೋ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಕಳೆದು ಹೋಗ್ತಿದೆ.ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಇದೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ವಾ ನಂಗೆ ಈ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಗೆಳೆಯರು ಜೊತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ,ಇವರುಗಳ ಮಾತುಗಳ ಜೊತೆ ನಾ ಕಳೆದೇ ಹೋಗಿದ್ದು... <br />
<br /><br />
<br />
ಇಲ್ಲೊಬ್ಬ ಪುಟ್ಟ ಗೆಳೆಯನಿದ್ದಾನೆ ನಂಗೆ.ಅವನೆದುರು ಎದ್ದು ನಿಂತು ಯಾವುದೋ ಆಟ ಆಡೋಕೆ ಅಥವಾ ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಕೆ ತುಸು ಯೋಚಿಸ್ತೀನಿ ನಾನು.ಯಾಕಂದ್ರೆ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಎದ್ದುನಿಲ್ಲೋಕಾಗದ ಅಸಹಾಯಕೆ ಅವನದಾಗಿರೋವಾಗ ಸಂಕಟವಾಗುತ್ತೆ ನಂಗೆ.ಅವನೋ ತೀರಾ mature ಆಗಿ ’ನಂಗೇನೂ ಬೇಸರವಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕಾ,ನೀವು ಅವರೆಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡಿದ್ರೆ ನಾ ನೋಡಿ ಖುಷಿಪಡ್ತೀನಿ,ನೀವು ಎದ್ದು ನಿಂತು ಆಟ ಆಡಿ’ ಅಂತಾನೆ! ನನ್ನೊಳಗಿರೋ ತಲ್ಲಣಗಳೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣಂಚ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ಬಿಡುತ್ತೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂರಲೇಬೇಕಂದ್ರೆ ನನ್ನೊಳಗೂ ಎಷ್ಟು ಕಾರಣಗಳಿವೆ ಅಲ್ವಾ...<br />
<br />
ಎಷ್ಟು ಪ್ರಬುದ್ಧತೆಯ ಮಾತಾಡ್ತಾನೆ ಅಲ್ವಾ.<br />
<br />
ಬೇಕಿತ್ತು ನಂಗೂ ಇಂತಹುದ್ದೇ ಒಂದು ಸಾಂಗತ್ಯ.<br />
<br /><br />
<br />
ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಪಾಟ ಮಾಡೋಕೆ ಹೋಗಿ ಅವರಿಗಿಂತ ನಾ ಕಲಿತಿದ್ದೇ ಜಾಸ್ತಿಯಿದೆ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ.ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಎದ್ದುನಿಲ್ಲಬೇಕನ್ನೋ ಭಾವವ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ರವಾನಿಸಿಬಿಡ್ತಾನೆ ಅವ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ನೋವೇ ಇಲ್ಲದವಳಂತೆ ನಗೋದನ್ನ ಕಲಿತಿದ್ದೀನಿ.ರಾತ್ರಿಯಾಗಸಕ್ಕೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಇವರು ಕೇಳೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನೊಳಗೆ ನಕ್ಕುಬಿಡ್ತೀನಿ.ತಾರೆಗಳ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೆ ಅಲೆದಾಡೋ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ.ಜೊತೆಗೆ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ’ಅಕ್ಕಾ’ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಧಾವಂತಗಳ ಬದಿಗಿಟ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸಂಜೆಯೊಂದನ್ನ ಕಳೆಯೋದನ್ನ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದೆ.<br />
<br />
ಖುಷಿಯಿದೆ ನಂಗೆ ಇವತ್ತಿನ ದಿನಗಳ ಬಗೆಗೆ.<br />
<br />
ಮತ್ತೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಕಂದನ ಕನವರಿಕೆ.<br />
<br /><br />
<br />
ಅಲ್ಯಾರೋ ಹುಡುಗ ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೆ ಇಷ್ಟವಾಗ್ತಾನೆ.ಇನ್ಯಾರೋ ಆತ್ಮೀಯ ಕಾರಣವನ್ನೂ ಹೇಳದೆ ಎದ್ದು ಹೋಗಿಬಿಡ್ತಾನೆ.ಯಾಕೋ ತಿರುವುಗಳ ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಬಿಡ್ತೀನೇನೋ ಅನ್ನೋ ಭಯ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ...ಆದರೂ ಹೊಸ ದಾರಿಯ ನೋಡ ಬೇಕಂದ್ರೆ ಆ ತಿರುವ ದಾಟಲೇಬೇಕಲ್ವಾ?<br />
<br />
ಮತ್ತೆ ಮಳೆಯಾಗಿದೆ ನನ್ನೂರಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇನ್ನೇನು ಕಳೆದುಹೋಗ್ತಿರೋ ವರ್ಷವೊಂದರ ನೆನಪು ಈ ಮಳೆಗೆ ಮತ್ತೆ ರಾಡಿಯಾಗಿದೆ<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಹರವಿಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ.<br />
<br />
ಸ್ವಲ್ಪ ಒಣಗಲಿ ಅವೆಲ್ಲಾ ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ನಾ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಗೊಂದು ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ತಿಂದು ಬರ್ತೀನಿ. ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ ಮುಂದಿನ ಮಳೆಗೆ ಜೊತೆ ಕೂತು ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ತಿನ್ನೋಣ ಅನ್ನೋ ಮಾತನ್ನ!<br />
<br />
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಆಕಾಶ ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನ ತಂದು ಮನೆಯೆದುರು ಅಲಂಕರಿಸಿ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿನ ಆ ಬಣ್ಣಗಳ ನೋಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸೋದಿನ್ನೂ ಬಾಕಿಯಿದೆ.<br />
<br /><br />
<br />
ಇನ್ನೇನಿದ್ದರೂ ಹೊಸ ಪುಟ... ಹೊಸ ಡೈರಿ... ಹೊಸ ಪೆನ್ನು!</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-81419261881048222632014-12-02T23:15:00.000+05:302014-12-02T23:29:58.927+05:30ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗೊಂದು ಬಿಂಬ. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕಂದ್ರೆ ನಾ ಯಾವತ್ತೂ ಒಂದಿಡೀ ಫಿಲ್ಮ್ ನೋಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಮೂರು ಗಂಟೆಯ ಮೂವೀ ನನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಂದ್ರೆ ಒಂದುವರೆ ಗಂಟೆಗೆ ಮುಗಿದಿರುತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೋ ಏನೋ ನನ್ನನ್ನ ಥಿಯೇಟರ್ ಗೆ ಅಥವಾ ಅವರು ನೋಡ್ತಿರೋವಾಗ ಕೂತು ನೋಡು ಬಾ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಾತಿಗೂ ಯಾವ ಗೆಳತಿಯರೂ ಕರೆಯಲ್ಲ.<br />
ಅವತ್ತೂ ನಿದ್ದೆ ಬಾರದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ ’Banglore Days' ಅನ್ನೋ ಮಲಯಾಳಂ ಮೂವಿಯನ್ನ. ನಿನ್ನೆ ಯಾಕೋ ಓದೋದು ಬೇಸರವಾಗಿ ಮತ್ತದೇ ಮೂವಿಯನ್ನ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಕೂತು ನೋಡಬೇಕನಿಸಿತ್ತು.<br />
ನನ್ನಲ್ಲಿಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆ ಕಂಡಾಗ ’ಸ್ಟಡಿ ಹಾಲಿಡೇಸ್ ಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಕ್ತಿಯಿದ್ಯಾ ನೋಡಿದ್ದ ಮೂವಿಯನ್ನೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡೋವಷ್ಟು.. ಅದೂ ನೀನು!!!!’ ಅಂತ ಕಾಲೆಳೆದಿದ್ದಳು ಗೆಳತಿ.<br />
<br />
ಯಾಕೋ ಅಲ್ಲಿಯ ’ಕುಟ್ಟನ್’,’ಕುಂಜು’,’ಅಜ್ಜು’ ಮೂವರು crazy cousins ಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಹರವಿಟ್ಟ ಚಂದ ಚಂದದ ಆ ಭಾವಗಳು ನಂಗಿರೋ ನನ್ನ ever best cousins ಗಳ ನೆನಪಿಸಿಬಿಡ್ತು.<br />
<br />
ಮತ್ತೆ ನೆನಪನ್ನ ಅದೇ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಹರವಿಟ್ಟು ಕೂತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ.ಇನ್ನು ಅಮ್ಮ ಬಂದು ದೋಸೆ ಹಿಟ್ಟು ಖಾಲಿ ಈಗಾದ್ರೂ ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ಅನ್ನೋ ತನಕವೂ ಅವಗಳು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತೆ.<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">God made us cousins bcause he knew our moms couldn't handle us as sisters!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><br /></span>
Here begins a very cute memory with my ever crazy cousin.<br />
ನಾ ಅವಳೊಟ್ಟಿಗೆ ಆಟ ಆಡಿಲ್ಲ. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಜೊತೆಯಾಗ್ತಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಜಗಳವಂತೂ ದೂರದ ಮಾತು. ನಾ ತೀರಾ ಜೋಪಾನ ಮಾಡೋ ನನ್ನದೊಂದು ರೆಡ್ ಪ್ರಿಲ್ಲು ಪ್ರಿಲ್ಲು ಪ್ರಾಕ್ ಕೂಡಾ ಅವಳೆ ತೆಗೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.<br />
ಅವಳ ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ಮಾತ್ರ ಮೂಡೋವಷ್ಟು ಮುದ್ದು ಅವಳಂದ್ರೆ.<br />
ನನ್ನ ಅವಳ ಮಧ್ಯ ಒಂದು ಜನರೇಷನ್ ಗೆ ಆಗೋವಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಗ್ಯಾಪ್ ಇದೆ.ಆದರೂ ಇಬ್ಬರ ಮಧ್ಯ generation gap ಅನ್ನೋ ಯಾವ ಭಾವವೂ ಸುಳಿದಿಲ್ಲ.ನನ್ನೆನ್ನಾ ಟೀನ್ ಭಾವಗಳ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ,ಕಾಲೆಳೆದು ನಗೋಕೆ,ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಮುದ್ದು ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನಂಗವಳೇ ಬೇಕು ಈಗಲೂ.she is not my partner in crime.She is not my midnight companion. But she is the one who shares my memories of childhood, our shangai,our moments of happiness and triumph!<br />
<br />
ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡೇ ಇರ್ತಿದ್ದ ನಂಗೆ,ಯಾರೊಟ್ಟಿಗೂ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಮಾತಾಡದ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ರಂಪ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ನಂಗೆ ಅವಳೊಂದು ದೀರ್ಘ ಆಲಾಪ.<br />
<br />
ಅವಳದ್ದೊಂದು ಸಾದಾ ಸೀದ ಪ್ರಪಂಚ.<br />
ಅವಳ ಫ಼ುಡ್ ಕೋರ್ಟ್ ಗೆ ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟರೆ ನಂಗಿನಿತು ಆಶ್ಚರ್ಯ. ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಓದೋ ಗೀಳು ಅಂಟಿಸಿದ್ದೂ ಅವಳೇ.ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಯಾವಾಗಲೂ ಬೈಯ್ಯೋ ನನ್ನ ಟ್ರೆಕ್ ,ಟ್ರಿಪ್ ಅನ್ನೋ ಪ್ರೀತಿಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ ಅವಳೇ.ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರೆಮಾಚದೆ ಹಾಗೆಯೇ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದು ಬಿಡೋ ಫೋಟೋಗಳ ತೆಗೆದು ಬೇಜಾರಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಅವುಗಳೊಳಗೆ ಇಣುಕಿ ನೋಡೋ ನನ್ನ ಫೋಟೋ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೊದಲ ಕ್ಲಿಕ್ ಕೂಡಾ ಅವಳದೇ DSLRದು.<br />
ಇನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆಯ ತನಕ ಎಲ್ಲರ ತಲೆ ತಿಂದು ರಾತ್ರಿಯಿಂದ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯ ತನಕ ಓದೋ ನನ್ನ ಇವತ್ತಿನ so called study holidays ಗಳಲ್ಲೂ ನಾನವಳ ಪಕ್ಕಾ follower ಅನ್ನೋದು ಅಮ್ಮನ ಮಾತು.<br />
<br />
ಬದುಕ ಯಾವುದೋ ತಿರುವಲ್ಲಿ ನಾ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಕೂತಿದ್ರೆ ಅಷ್ಟು ದೂರದಿಂದ ಧೈರ್ಯ ಹೇಳೋ, ನಿನ್ನಿಷ್ಟದ ವಿಷಯಗಳ ಜೊತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕು ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಬದುಕಿಗಿಷ್ಟು ಭರವಸೆ ತುಂಬೋದು ಅವಳು.<br />
ಮಾತಂದ್ರೆ ಅಲರ್ಜಿ ಅಂತಿದ್ದವಳಿಗೆ ಸುಮ್ಮನಿರು ಮಹರಾಯ್ತಿ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಮಾತು ಕಲಿಸಿದ್ದು ಅವಳೇ. ಸಂಬಂಧಗಳೆಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ ಪೊಳ್ಳು ಅಂತಂದು ಅವುಗಳಿಂದ ದೂರವೇ ಉಳಿಯೋ ನಂಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಬಂಧಗಳನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತಬ್ಬೋ,ಎಲ್ಲರೊಟ್ಟಿಗೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಮಾತಿಗೆ ಶುರುವಿಡೋ ಅವಳು ಒಂದು ಕೌತುಕ ಪ್ರಪಂಚ.<br />
ಆ ಊರ ಬಿಟ್ಟು ಈ ಊರು ಸೇರಿದ ಮೇಲಿನ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬದುಕ ಪಾಟಗಳಿಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ದೂರ ನಿಂತು ನಕ್ಕುಬಿಡ್ತಾಳೆ nice to see the world in teen angles ಅಂತಂದು ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಭಾವಕ್ಕೂ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟೋ ಅವಳು.<br />
ಈಗಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಬೇಜಾರಾದಾಗ ಅವಳಡ್ಡದಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಓಡಾಡಿ ಬಂದ್ರೆ ಮನಸೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿ ನೀಲಿ ಮೇಲಿನ ಆಗಸದಂತೆಯೇ.<br />
<br />
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ್ ಯಾವಾಗ್ಲೋ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋ, ಯಾವ್ ಯಾವ್ದೋ ಟೈಮ್ ಅಲ್ಲಿ ಓದೋ, ಬೋರ್ ಆದಾಗ ಸ್ನಾನ ಮಾಡ್ತಾ,ನೆನಪಾದಾಗ ಊಟ ಮಾಡೋ,ರೂಮ್ ಪೂರ್ತಿ ಶೀಟ್ ಗಳು,ಮುಖದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಟೆನ್ಷನ್ ಇರೋ ಸ್ಟಡಿ ಹಾಲಿಡೇಸ್ ನನ್ನನ್ನಿಷ್ಟು ಬರೆಯೋ ತರಹ ಮಾಡ್ತು ಈಗ.<br />
ಹೌದು ಅಮ್ಮ ಹೇಳೋ ಹಾಗೆ ನಾನವಳ ಡಿಟ್ಟೋ ಡಿಟ್ಟು ಅನ್ನೋದು ಅರಿವಾಯ್ತು ಕೂಡಾ :)<br />
ನಾವ್ ಕಸಿನ್ಸ್ ಗಳೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ ಫ್ರೇಮ್ ಅಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯಾದ್ರೂ ಕಾಣಬೇಕನ್ನೋ ಆಸೆಯಿದೆ.ಆ ಭಾಗ್ಯ ಯಾವತ್ತು ದಕ್ಕುತ್ತೋ ಅನ್ನೋ ಕಾತರತೆಯಿದೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ.ಮುಂದಿನ ವಾರ ಅವರೆಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಸೇರೋವಾಗ ನಾ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಬೇಕಲ್ಲಾ ಅನ್ನೋ ಹೊಟ್ಟೆಯುರಿಯಿದೆ.ಅವತ್ತೆನಾದ್ರೂ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಅವರೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ ಫ್ರೇಮ್ ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ಅವರುಗಳು sorry ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಅತ್ತುಬಿಡ್ತೀನಿ ಅಷ್ಟೇ.<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-73444287018234929102014-11-19T15:59:00.001+05:302014-11-19T15:59:55.598+05:30’ಅವನ’ ತಿಳಿವಿಗೆ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ಅವರನ್ನ ನೋಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಳಗೊಂದು ತಣ್ಣಗಿನ ಕಿಚ್ಚು .ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹತ್ತಕ್ಕೆ ಹಾಸಿಗೆ ಬಿಟ್ರೂ ಯಾರೂ ಬೈಯದ,ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಒಂದಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ರೂ ಏನನ್ನೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸದ,ಇಡೀ ದಿನ ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೂತ್ರೂ ಒಂದು ಮಾತನ್ನೂ ಹೇಳದೆ ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರನ್ನ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡೋ,ಸೋಂಬೇರಿ ಅಂತ ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳದೆಯೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪಡೆಯೋ ಅವರ ಆ ಬದುಕ ಬಗೆಗೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಅಸೂಯೆ ನಂಗೆ.<br />
<br />
ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕದ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾದವರೆಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಬೈಸಿಕೊಂಡಾಗಿದೆ ಅವನೊಬ್ಬನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು.ಏನೇ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ರೂ ,ಎಷ್ಟೇ ರೇಗಾಡಿದ್ರೂ,ಸಹಿಸೋಕಾಗದಷ್ಟು ತರಲೆ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಅವ ನನ್ನನ್ನೊಮ್ಮೆಯೂ ಬೈದಿಲ್ಲ,ಹೋಗಲಿ ಗದರಿಸಿದ್ದಾನ ಅಂದರೆ ಅದೂ ನೆನಪಾಗ್ತಿಲ್ಲ.ಬದುಕು ನಂಗಂತಾನೇ ಕೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಗೆಳೆಯ ಅವ.<br />
<br />
ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ಮುದ್ದು ಮಾಡ್ತಾ ,ದೊಡ್ಡವಳಾದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲೂ ಜೋಪಾನ ಮಾಡ್ತಾ,ನನ್ನದೆಲ್ಲಾ ಬಜಾರಿತನಗಳಿಗೆ ಮುಖ ಊದಿಸ್ತಾ,ಇಡೀ ಮನೆಯ ಆಗು ಹೋಗುಗಳಿಗೆ ಕಾಳಜಿಸ್ತಾ,ಅದೆಷ್ಟೋ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಜೀವ ತುಂಬಿ ನಡೆಸ್ತಿರೋ ಅವನಿಗದೆಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ನಿಭಾಯಿಸೋ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಂತಂದು ಗದರಿಸಿ,ಹೊಡೆದು ಬೈದು ಮಾಡಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ತಪ್ಪುಗಳ ತಿದ್ದಿರೋ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಸಿದ ಅವರ ಮಾತುಗಳು ಅದೇನೋ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
<br />
ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳೇ ಮುನಿಸು,ಚಂದ ಚಂದದ ಕನಸು,ತುಂಟಾಟದ ಮನಸು,ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಜಗಳ,ಜೊತೆ ಜೊತೆಯ ಆಟ, ಆಮೇಲೊಂದು ದೊಡ್ದ ನಗುವ ಜೊತೆಗೆ ಬದುಕ ಖುಷಿಗಳ ಬಹುಪಾಲು ಅವನದೇ ಆಗಿರುತ್ತೆ.<br />
<br />
ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಿಡದೇ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ,ಮಾರ್ಕ್ ಕಡಿಮೆ ಬಂದಾಗ ಅವನದು ನನಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ಬಂದಿರುತ್ತೆ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ,ಸಣ್ಣದೊಂದು crush ಆಗೋಕೆ,ಅದೆಷ್ಟೋ ಕ್ರೇಜ್ ಗಳಿಗೆ ಕಂಪನಿ ಕೊಡೋಕೆ,ಪುಸ್ತಕದ ವಿಷಯವ ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿದೆಲ್ಲದರಲ್ಲೂ P.hD ಮಾಡಿರೋರ ತರಹ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ವರುಷದ ನಂತರವೂ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಗುವ ಮೂಡಿಸೋ ತಾಕತ್ತಿರೋದು ಅವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವೇನೋ.<br />
<br />
ಜೋಡಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳಿಗೆ,ಮಧುರ ಪ್ರೀತಿಗೆ,ಯಾವಾಗಲೂ ಜೊತೆಯಿರ್ತೀನಿ ಅನ್ನೋ ಭರವಸೆಗೆ,ಚಂದದ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಕನಸುಗಳಿಗೆ,ಪ್ರತಿ ನಿರ್ಧಾರಗಳ ಜೊತೆ ಅವನ ಕೈ ಬೆಸೆದಿರುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಸಮಾಧಾನ ನಂದು.<br />
<br />
ಜಗದೆಲ್ಲಾ ಕೌತುಕಗಳನ್ನೂ ತನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರೋ ಅವನನ್ನ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ,ಅವನಿಗೊಂದು ಸುಂದರ ಬದುಕ ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲೋಸುಗ ದುಡಿದು,ಬದುಕ ಗಮ್ಯಗಳೆಲ್ಲಾ ಅವನಿಂದಲೇ ದಕ್ಕಿದ್ದು ಅಂತನ್ನೋವಷ್ಟು ಬಂಧವ ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಸೆದುಕೊಳ್ಳೋಕೆ...ಅವನನ್ನೋ ಅವನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅರಿವು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಕೈ ಸೋಕಿದ್ರೂ ಬದುಕಿನೆಡೆಗೆ ತೀವ್ರ ಒಲವಾಗಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
<br />
ಬದುಕ ಪ್ರತೀ ತಿರುವಲ್ಲೂ ’ಅವನು’ ಅನ್ನೋ ಪ್ರೀತಿ ಜೊತೆಯಿದೆ. ’ಅವ’ ಅನ್ನೋ ಭಯ ದಾರಿ ತಪ್ಪದ ತರಹ ಮಾಡಿದೆ.’ಅವ’ ಅನ್ನೋ ಶಕ್ತಿ,ಒಲವು,ಸಾಮಿಪ್ಯ ,ಸಾಂಗತ್ಯ ಎಲ್ಲವೂ ಬದುಕ ಈ ಕ್ಷಣದ ಬೇಸರ,ಖುಷಿ,ನಲಿವು ,ಒಲವು,ಕಣ್ಣೀರು ಕೊನೆಗೆ ಸಮಾಧಾನವೂ ಆಗಿದ್ದಿದೆ!<br />
<br />
ಅಜ್ಜಿ,ಅಮ್ಮ,ಅಕ್ಕ,ಗೆಳತಿ ಇಷ್ಟೇ ಚಂದದ ಭಾವಗಳನ್ನ ಅಜ್ಜ,ತಮ್ಮ,ಗೆಳೆಯರು,ನನ್ನವ ಎಲ್ಲರೂ ಬೆಸೆದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ನನ್ನೊಳಗೆ.<br />
ಯಾವುದೇ ಭಾವಗಳಿಲ್ಲದೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಆ ಕ್ಷಣದ ಖುಷಿ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮದು ಅಂತನ್ನೋ ಹುಡುಗರ ತರಹ ಇರಬೇಕು ನೋಡು ಅಂತನ್ನೋ ಗೆಳತಿಯರ ಮಾತಿಗೆ ನಕ್ಕು ಬಿಡ್ತೀನಿ ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅವರಿಗಿಂತ ತೀರಾ ಭಾವೂಕ ಹುಡುಗರನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ.<br />
ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಆಘಾತಕ್ಕೂ ಬದುಕೇ ಕಳೆದುಹೋಯ್ತು ಅನ್ನೋ ಹುಡುಗಿಯರಿಗಿಂತ ಬದುಕು ಏನನ್ನ ಕಸಿದುಕೊಂಡ್ರೂ ಇನ್ನೇನನ್ನೋ ಕೊಡುತ್ತೆ ಅಂತ ನಿರೀಕ್ಷಿಸೋ ಗೆಳೆಯ ತುಂಬಾ ಕಾಡ್ತಾನೆ.<br />
<br />
ಅವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಬದುಕು ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರೆಡೆಗಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ.<br />
ನೇಯ್ದ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಮಣಿಗಳ ಪೋಣಿಸಿ ಅದನ್ನಿಷ್ಟು ಚಂದ ಮಾಡಿದ್ದು ಅಜ್ಜ ,ಅಪ್ಪ ಅನ್ನೋ ಅದೇ ಪ್ರೀತಿಗಳು.ಸ್ನೇಹವೆಂದ ಹೆಗಲು ತಬ್ಬಿ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಕೇಳಿದ್ರೂ ಬೇಸರಿಸದೇ ಮಾಡಿಕೊಡೋ,ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳ ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೇ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋ,ಸುಮ್ಮನೆ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಒಂದೂ ಮಾತಿಲ್ಲದೆಯೂ ಭಾವಗಳ ರವಾನಿಸಿಬಿಡೋ ಗೆಳೆಯರವರು.ನೀ ಜೊತೆಯಿದ್ರೆ ನಂಗೊಂದು ಧೈರ್ಯ ಕಣೇ ಅಂತಂದು ನನ್ನರಿವಿಗೆ ಬರದ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವ ಪರಿಚಯಿಸಿಬಿಡೋ ,ನನ್ನೆಡೆಗೊಂದು ಆತ್ಮಸ್ಥೈರ್ಯವ ಹುಟ್ಟುಹಾಕೋ ಅಣ್ಣನಂತಿರೋ ತಮ್ಮ ಅವ.<br />
ಒಂದಿಷ್ಟು ಇಳಿ ಸಂಜೆಯ ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗೋ,ಒಂದಿಷ್ಟು ನನ್ನದೇ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳಿಗೆ ರುವಾರಿಯಾಗೋ,ಬಾನ ಮಾಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಚಂದಿರನ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂತ್ರೆ ಕನಸ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕೂತು ನಕ್ಕುಬಿಡೋ ಆಗಂತುಕ ಅವ.<br />
<br />
ಕೇಳಿಯೋ ಕೇಳದೆಯೋ ಬದುಕ ಬಹುಪಾಲು ಪಾಠಗಳ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಇವರೇ...ದೊಡ್ದ ದೊಡ್ಡ ಖುಷಿಗಳು,ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಬೇಸರಗಳು ದಕ್ಕಿದ್ದೂ ಇವರಿಂದಲೇ....ನಾ ಹುಡುಗಿ ಅನ್ನೋ ಭಾವ ನೆನಪಿಗೆ ಬರೋದೂ ಇವರುಗಳ presence ಇಂದಾನೇ<br />
ನೀನೆಷ್ಟು ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಹುಡುಗಿ ಅಂತ ಅವರಂದ್ರೆ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಭಾವುಕಳು ನೀನು ಅಂತ ಇವರಂತಾರೆ.<br />
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ನನ್ನ ತಾಕೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೆ ಇವರನ್ನ ತಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತೆ.ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಾವ ಪಲ್ಲಟಗಳು ಇವರಿಗೆ ತಿಳಿದುಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
ಅದು ಇದ್ದಂತೆಯೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋ,ಇರುವಂತೆಯೇ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋ ಬದುಕ ತಬ್ಬಿರೋ ಈ ಗಂಡು ಜೀವಗಳಿಗೆ,<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.<br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-69912176563904360892014-10-30T23:14:00.000+05:302014-10-30T23:14:15.210+05:30 ನೆನಪ ಜೋಳಿಗೆಯಿಂದ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
ಅದೆಷ್ಟೋ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಒಂದು ನೆನಪೆದ್ದಿದೆ ಎದೆಯೊಳಗಿಂದ.<br />
ಅವನ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ನಾ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮುಗ್ಧ ನೆನಪುಗಳು ಮರೆವ ಮುಸುಕಿಲ್ಲದೆ ಎದುರು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ.ವರುಷದ ನಂತರದ ಈ ಮುಖಾಮುಖಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಣ್ಣಹನಿಗಳು ಜೊತೆ ಸೇರೀತಷ್ಟೇ.<br />
ಇನ್ನೇನಿದ್ದರೂ ನೆನಪು..ಮುನಿಸು...ನಾನು ..ಅವನು.<br />
ಪಯಣ ದಕ್ಕೋ ನೆನಪುಗಳ ಜಾಗಕ್ಕೆ.<br />
<br />
ಬದುಕ ಪಯಣ ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾದ ಮೇಲೂ ಅವ ಬದುಕಿದ್ದ ರೀತಿಯಿದೆಯಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಒಲವಾಗಿಬಿಡುತ್ತೆ ನಂಗಾ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗೆಗೆ.<br />
ಅವ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಜೊತೆಯಿಲ್ಲದ ನೋವಿಗೆ ಅವರುಗಳು ಇವತ್ತು ಇಟ್ಟಿರೋ ಹೆಸರು ವರ್ಷದ ಕಾರ್ಯ!<br />
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಪಕ್ಕ ಕೂತು ನಕ್ಕಂತೆ,ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿದಂತೆ,ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ಯಾ ಅಂತ ತರ್ಲೆ ಮಾಡಿದಂತೆ,ಪೀಡಿಸಿ ಕಾಡಿಸಿ ಕೊನೆಗೂ ನಗಿಸಿಯೇ ಹೊರಟಂತೆ ,ಜೊತೆಯಿದ್ದಾನೆ ನನ್ನೊಳಗೆ.<br />
ಹಃ! ಇಷ್ಟಾಗ್ಯೂ ಅವ ಜೊತೆಯಿಲ್ಲದ ನೋವು ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಕಾಡ್ತಿದೆ ನನ್ನನ್ನಿವತ್ತು.<br />
<br />
ಬದುಕು ಕವಲಾಗಿ ಕನಸುಗಳ ಬೆನ್ನತ್ತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಟಾಗಿತ್ತು.ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಮನೆಯಿಂದ ದೂರವೇ ಇರ್ತಿದ್ದ ನಂಗೆ ಊರಲ್ಲಿದ್ದುಕ್ಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡೋ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಪ್ತನಾಗಿದ್ದ ಗೆಳೆಯನ ಬಗೆಗೊಂದು ಸಣ್ಣ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಆಗಷ್ಟೇ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು.ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಅವನಿಗೆ ಕಾಡಿದ್ದಿದೆ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಹೋಗು ಓದೋಕೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ.ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನ ಸಿದ್ಧ ಉತ್ತರ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಯೋ ಓದು ಇನ್ನೆಲ್ಲೂ ಸಿಗಲಾರದು ಕಣೇ ಖುಷಿ ಇದೆ ಇದೇ ಊರಲ್ಲಿ ಅಂತ.ನನ್ನದೇ ವಯಸ್ಸಿನ ಅವನ ನೋಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಅವನಲ್ಲಿನ maturityಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯನಿಸೋದು.ಯಾವಾಗಲೂ ಅಪ್ಪ,ಅಮ್ಮ ,ತೋಟ ಅಂತ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದ ಗೆಳೆಯನ ಕನಸುಗಳ ಬಗೆಗೆ ನನ್ನಲ್ಲೊಂದು ಖುಷಿಯಿತ್ತು.<br />
ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಪರಿಚಯ ನಂಗಾಗಿದ್ದೂ ಅವನಿಂದಲೇ.<br />
<br />
ಇಂತಿಪ್ಪ ಗೆಳೆಯ ಅದೊಂದು ದಿನ ತೀರಾ normal ಆಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಮಾತ್ರ ಜೊತೆಯಿರ್ತೀನಿ ಆಮೇಲಿನ ನನ್ನಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ನಗುವಿಗೆಲ್ಲಾ ನೀ ಕಾರಣವಾಗ್ತೀಯ ಅಲ್ವಾ ಅಂತ ಭಾವೂಕನಾಗಿ ಕೇಳ್ತಿದ್ರೆ ಮನದಲ್ಲೊಂದು ಸಂದೇಹ ಬೇಡವೆಂದರೂ ನಲುಗಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು ನನ್ನನ್ನ.ಅವ ಹೇಳಿದ್ದು ತಮಾಷೆಯಾಗಿರಲಿ ಅಂತ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ ನಾ..ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತೋರಿಸಿಬಿಡ್ತಾನೆ ಅವ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಅವನಿಗಿರೋ ನಿರಾಕರಣೆಯನ್ನ!<br />
ಮತ್ತೆ ಮನಸು ಪಥ ಬದಲಿಸಿರೋ ಸೂಚನೆ.<br />
<br />
ಬದುಕಂದ್ರೆ ಹೀಗೆಯೇ ಇರಬೇಕೆಂದು ಕಟ್ಟುಪಾಡು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳೋ ನಂಗೆ ಅದು ಹೇಗಿದ್ರೂ ಅದನ್ನೇ ಬದುಕಾಗಿ ನೋಡೋ ಗೆಳೆಯ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ.ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ನೋವಿಗೂ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಬೇಸರಿಸ್ತಿದ್ದ ನನ್ನೆದುರು ಅವನ ನೋವಿನ ಬದುಕ ಹರವಿಟ್ಟು ಜೊತೆಗೊಂದು ನಗುವ ತೊಡಿಸಿದ್ದ ಅವ.ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಿಟ್ಟುಗಳಿಗೂ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅವನೇ ಸಮಾಧಾನವಾಗ್ತಿದ್ದ.ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ನಾ ಬಿದ್ದು ಕಾಲಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಸೋರ್ತಿದ್ರೆ ಅವ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಿದ್ದ ನೆನಪಿದೆ ನಂಗೆ.ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ನನ್ನ ಮುಗಿಯದ ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಅವನೇ ಜಾಸ್ತಿ ಕೊರಗ್ತಾನೆ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
<br />
ಅವನೆನ್ನ ಅಣ್ಣನಲ್ಲ ,ಓರಿಗೆಯ ಗೆಳೆಯ ಮಾತ್ರ.ಜೊತೆಗೆ ಓದಿಯೂ ಇಲ್ಲ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಆಡಿಯೂ ಇಲ್ಲ.ಆದರೂ ಎಲ್ಲೋ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂರ್ತಿದ್ದ ಇಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಒಂದು ಚಂದದ ಬಂಧ ಬೆಸೆದಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಅನ್ನೋ ಆಶ್ಚರ್ಯ.ಬೆಸೆದಿದ್ದ ಬಂಧವೊಂದನ್ನ ಅಷ್ಟೇ ಚಂದದಿ ಸಲುಹೋ ಅಂತದ್ದೇ ಗೆಳೆಯ ಇನ್ನೆಲ್ಲೂ ಜೊತೆ ಸಿಗಲಾರ. <br />
<br />
ಹೇಳೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೇ ಅರ್ಥವಾಗ್ತಿದ್ದ ಮನದ ಭಾವಗಳು,ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ಅವ ಹೇಳೋ ಸಮಾಧಾನಗಳಿಗೆ ತಣ್ಣಗಾಗ್ತಿದ್ದ ಎದೆಯ ತಲ್ಲಣಗಳು.ಬದುಕು ಯಾರನ್ನೂ ಸೋಲೋಕೆ ಬಿಡಲ್ಲ ನೀ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಬೇಕಷ್ಟೇ ಅಂತ ಅವ ಹೇಳೋವಾಗ ಸಿಕ್ತಿದ್ದ ಬದುಕ ಭರವಸೆಗಳು ಸಿಗಲಾರದು ಮುಂದೆಲ್ಲಿಯೂ.<br />
ನನ್ನವನಿಗೂ ಸಣ್ಣದೊಂದು ಅಸೂಯೆ ಹುಟ್ಟೋವಷ್ಟು ಚಂದದ ಗೆಳೆತನ ಅದು.<br />
<br />
ಬಹುಶಃ ಅವ ಸಲುಹಿದ್ದ ಗೆಳೆತನವೇ ಮೂಲವಿದ್ದೀತು ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಯ್ತು ಅನ್ನೋ ಗೆಳೆಯರಿಗಿಂತ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹದೆಡೆಗೆ ಒಲವಾಯ್ತು ಅನ್ನೋ ಗೆಳೆಯರೇ ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟವಾಗೋದು ನಂಗೆ.<br />
ಅವನಿಲ್ಲದೇ ಬದುಕೋದನ್ನ ಕಲಿತಾಗಿದೆ.ಒಂದಿಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಕ ಗೆಳೆತನಗಳು ಕೈ ತಾಕಿದ್ರೂ ಅವನಿಲ್ಲದ ಕೊರತೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಡ್ತಿದೆ.<br />
ದಕ್ಕಿದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಗೆಲುವುಗಳಿಗೆ,ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಖುಷಿಗಳಿಗೆ ನನಗಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ಖುಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅವನನ್ನೋ ಅವ ಬದುಕಿಂದ ಎದ್ದು ಹೋದ ಮೇಲಿನ ಆ ನೋವಿಗೆ ಇವತ್ತು ಕಣ್ಣ ಪರದೆ ಮಂಜಾಗಿದೆ.<br />
ಒಳಗಿರೋ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವೊಂದನ್ನ ಪೋಷಿಸಿದ್ದು ಅವ.ಜೊತೆಯಿರೋ ನಗುವ ಉಡುಗೊರೆಯೂ ಅವನದ್ದೇ.ಕನಸುಗಳು ಇನ್ನೇನು ಕೈಗೆಟಕೋ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.ಬದುಕ ಪಯಣ ಈಗಷ್ಟೇ ಶುರುವಾಗಿದೆ.<br />
<br />
ನಂಗೊತ್ತು ಗಾವುದ ಗಾವುದ ದೂರ ಸಾಗಿರೋ ಅವ ಮತ್ತೆಂದೂ ವಾಪಸ್ಸಾಗಲಾರ. ಆದರೆ ಅವನ ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆ ನಗುವ ಜೊತೆ ಖುಷಿಯಾಗಿರು ಅಂತೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ನಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳೋದು ಮನವ ನಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಇನ್ನೊಂದು ದಾರಿಯಷ್ಟೇ.<br />
ಮನಸು ಆರ್ದ್ರವಾದಾಗ,ಮುಸ್ಸಂಜೆಗಳು ಬೇಸರವೆನಿಸಿದಾಗ,ಅವ್ಯಕ್ತ ಖುಷಿಗಳನ್ನ ಮನದ ಜೋಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಬೇಕಿರೋವಾಗ,ಮಾತು ಗದ್ದಲ ಎಬ್ಬಿಸಿದಾಗ,ಸಿಟ್ಟು ಕಣ್ಣೀರಾಗಿ ಬದಲಾದಾಗ...ಮತ್ತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕೂತುಬಿಡ್ತೀನಿ ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮತ್ತದೇ ದಕ್ಕೋ ನೆನಪುಗಳ ಜಾಗದಲ್ಲಿ.<br />
<br />
<br />
ಬದುಕ ಗೆಳೆಯ ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿ,ಅವ ಹರವಿಟ್ಟ ಖುಷಿಯ ರೀತಿ ಜೊತೆಯಿರಲಿ ಯಾವತ್ತಿಗೂ.<br />
ನೆನಪಲ್ಲಿ ಅವನ ನೆನದು...<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-80709217207944786372014-09-24T14:56:00.001+05:302014-09-24T14:56:57.416+05:30ಗೆಳತೀ ಬೇಡೆನ್ನಬೇಡ ತುಸು ದೂರ ಜೊತೆ ನಡೆಯಬೇಕು.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvR2zOoZgkEKYUHaObITEnPXn-A_Nd-K9j20q-5zGJ5StZIUboGq0Yfq5c985pwGAPdnTc9o8EtKyw_V26hn8ZXcf6i-Orsl7VyHldoM36wl6XVyi3n6WwSZUiY16CM80UcHhZ4eFS5Ru2/s1600/IMG-20140924-WA0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvR2zOoZgkEKYUHaObITEnPXn-A_Nd-K9j20q-5zGJ5StZIUboGq0Yfq5c985pwGAPdnTc9o8EtKyw_V26hn8ZXcf6i-Orsl7VyHldoM36wl6XVyi3n6WwSZUiY16CM80UcHhZ4eFS5Ru2/s1600/IMG-20140924-WA0001.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
ಹೌದಲ್ವಾ ಒಂದು ಮುಗ್ಧ ಪ್ರೀತಿಯ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಬಾಡಿಸಿ ಅವಳು ಹೊರಟುಹೋದ ಮೇಲೆ ನಾ ಅವಳೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತೇ ಆಡಿಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ರೂಮ್ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡೋವಾಗ ಅವ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ಕೊಡಿಸಿದ್ದ ಒಂದೇ ತರಹದ ear rings ಕೈ ತಾಕಿ ಮತ್ತೆ ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಭಾವವೊಂದ ರವಾನಿಸಿ ಮರೆಯಾಯ್ತು.<br />
ನೆನಪುಗಳು ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಹರಿಯೋವಾಗ ಬದುಕು ತೀರಾ ಕಾಡುತ್ತೆನೋ.<br />
<br />
ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಹಾಗೆಯೇ.ತೀರಾ ವಿರುದ್ಧ ಭಾವಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ಪರಿಚಿತರಾದವರು.ಅವಳಿಂದ ಅವನ ಪರಿಚಯವಾದ್ರೆ ಅವನಿಂದ ಅವಳು ಅರ್ಥವಾಗ ತೊಡಗಿದ್ದಳು.ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋ ಹುಡುಗ.ಆ ಭಾವವ ಮುಟ್ಟಿಯೂ ನೋಡದೇ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನಿರೋ ಹುಡುಗಿ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅದರ ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಮಧುರ ಭಾವಗಳನ್ನಿರಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ನಾ.ಅವನಿಗೆ ಬದುಕೇ ಅವಳಾದ್ರೆ ಅವಳ ಬದುಕೊಳಗೆ ಇನ್ಯಾರೋ ಆಮಂತ್ರಿತ ಆ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಪ್ರೀತಿಯ ಅವಶೇಷವೂ ಇಲ್ಲದ ತರಹ ಮಾಡಿರೋವಾಗ ಮೊದಲೇ ಆ ಭಾವದ ಬಗೆಗಿರೋ ನನ್ನ ಗೊಂದಲಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಗೋಜಲು.ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಅಂತ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೇ ಹೇಳಬಹುದಾ?ಅಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಅವಳಿಷ್ಟು ದಿನ ಮಾಡಿದ್ದು ಅದೆ ಅಲ್ಲವಾ.<br />
<br />
ಯಾವುದೋ ಜಗಳಕ್ಕೆ ಅವ ಮಾತನಾಡಿಸಿಲ್ಲಿ ಅಂತ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಿದ್ದ ಗೆಳತಿ ಇವತ್ತವನಿಗೆ ಇನ್ಯಾವತ್ತೂ ನೆನಪಾಗಿಯೂ ನಾ ನಿನ್ನ ನೋಡಲಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳೋವಾಗ ದಿನ ದಿನಕ್ಕೂ ಬದಲಾಗೋ ನಮ್ಮದೇ ಭಾವಗಳ ಬಗೆಗೆ ನಂಗಿನಿತು ಆಶ್ಚರ್ಯ.<br />
<br />
ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮೃದುವಾಗಿಸಿಬಿಡುತ್ತಂತೆ.ಅದರಲ್ಲೂ ತನಗಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ಪ್ರೀತಿಸೋ ಆ ಜೀವದ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವಳು ಬೆಣ್ಣೆಯಾಗಬೇಕಿತ್ತಲ್ವಾ.ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಒಗಟು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಈಗೀಗ ಒರಟು ಅನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ.ಬದುಕ ಯಾವ ಭಾವುಕತೆಯನ್ನ ಯಾವತ್ತೂ ಅನುಭವಿಸಿದವಳಲ್ಲ ಬದಲು ನಾ ಬದುಕೋ ಬದುಕ ಬಗ್ಗೆ ತೀರಾ ಬೇಸರ ಆಗೋವಷ್ಟು ವ್ಯಂಗ್ಯ ಮಾಡಿ ನಕ್ಕಿದ್ದವಳು.ಬೇಸರವಿಲ್ಲ ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅವಳೆನ್ನ ಗೆಳತಿ.<br />
<br />
ಬದುಕ ಚಿತ್ರಕ್ಕೊಂದು ಚೌಕಟ್ಟು ಹಾಕಿ ಬದುಕೋದನ್ನ ಕಲಿತ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ನನ್ನನ್ನ ನಾನಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸೋ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದನ್ನ ಕಳಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಏನೋ ಅವಳು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಎದ್ದು ಬಂದ ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೆ ಮರುಕ ಹುಟ್ಟಿರೋದು..<br />
ನೀ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಬರಿಯ ನಿನ್ನನ್ನಿಷ್ಟಪಡೋ ಗೆಳೆಯನನ್ನಲ್ಲ ಬದಲು ನಿನ್ನಿಷ್ಟದ ಬದುಕನ್ನ ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ ಆದರೆ ಮಾತು ಸತ್ತ ಮೇಲಿನ ನೀರವ ಮೌನ ನನ್ನನ್ನ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ.<br />
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿ ಹಗುರಾಗಲೇಬೇಕಂತ ಫೋನಾಯಿಸ್ತೀನಿ ನನ್ನವನಿಗೆ ಅವ ಅಂತಾನೆ ’ನೀನೆಷ್ಟು ಸೆನ್ಸಿಟಿವ್’!! ಎದೆ ಭಾರವಾಗಿ ಮಾತೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿಯಾದಂತನಿಸಿ ನಾನೂ ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತೀನಿ. ಅಸಲು ನನ್ನನ್ನಿಷ್ಟು sensitive ಮಾಡಿದ್ದು ಯಾರೆಂಬುದು ಅವನಿಗೂ ಗೊತ್ತು .ಬಹುಶಃ ನನ್ನ ಗೊಂದಲಗಳು ಅವನನ್ನ ತಾಕದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಭಾವವಿದ್ದೀತು ನೀನೆಷ್ಟು expressive ಅನ್ನೋ ಮಾತುಗಳ ಹಿಂದಿನ ಭಾವ.<br />
<br />
ಅವನಿವತ್ತೂ ನನ್ನ ಅದೇ ಹಳೆಯ ಗೆಳೆಯ ಆದರೆ ಅವನ ಭಾವಗಳ ಜೊತೆ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಆಟವಾಡಿ ಈಗ ತನಗೇನೂ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ತರಹ ತನ್ನ ರೂಮ್ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಪಂಚದ ಆಚೆ ಬರದ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗಷ್ಟು ಬೇಸರ.<br />
ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೂರೋಕೂ ನೂರು ಬಾರಿ ಯೋಚಿಸೋ ಗೆಳೆಯಂಗೆ ನಾ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ,ಆ ಬೇಸರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಈ ಹಾದಿ ತಪ್ಪು ಅಂತ ಹೇಳ್ತೀಯ ಅಂತಲ್ಲಾ ಕಿರುಚಾಡೋ ಗೆಳತಿ.<br />
ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಬೇಸರಿಸ್ತಿದ್ದ ಅವಳಿಗೆ ಅವಳದೇ ಜಗತ್ತಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಅವ ನನ್ನದಿಷ್ಟು ನೋವನ್ನ ಆಸ್ಥೆಯಿಂದ ಕೇಳಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು ಜಾರದಂತೆ ತಡೆದಿದ್ದ.ಗೆಳತಿಯಾಗಿ ಅವ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಾನೆ ಆದರೆ ಅವಳಿಗದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತೆ.ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಂದೇ ತರವಲ್ಲ-ನಮ್ಮ ಮೇಲಿನ ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡಾ.ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕವೂ ಬರಿಯ ನಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದು,ಮುಖವಾಡದ ಜೊತೆಗೇ ಬದುಕ್ತಿರೋ ಅವಳು ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ fake ಅಂತ ಕರಿಯೋದು.<br />
<br />
ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿರೋ ಭಾವವಾದರೂ ಎಂತದ್ದು.ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಾದಾಗ ಬೇಸರಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತೀನಿ ಅಷ್ಟೇ.<br />
ಮುರಿದುಕೊಳ್ಳ ಬೇಕಂದ್ರೆ ಅವಳಂತೆಯೇ ನನ್ನಲ್ಲೂ ನೂರು ಕಾರಣ.<br />
<br />
ಬದುಕು ಕವಲಾಗಿ ,ಸಂಬಂಧವೊಂದು ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸೋಕೂ ಮುನ್ನ ಅದರಿಂದ ದೂರಾಗಿ ನಾನೇನೋ ನಿರಾಳವಾಗಿದ್ದೀನಿ.ಆದರೆ ಮುಖವಾಡದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನಿಜ ಮುಖವ ಹುಡುಕ್ತಿರೋ ಗೆಳತಿ,ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲುಗಳ ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪಿ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಕೂತಿರೋ ಗೆಳೆಯ ಇಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಏನೋ ತಲ್ಲಣ.<br />
<br />
ಇಲ್ಲವಳ ಭಾವ ಪಲ್ಲಟ .... ಅಲ್ಲವನ ಪ್ರೇಮಮಯೀ ಅಸ್ತಿತ್ವ.<br />
<br />
ಅವ ಕೊಡಿಸಿದ ಆ ಕಿವಿಯೋಲೆಯ ಮತ್ತೆ ಹಾಕೋ ಮನಸಾಗಿದೆ ನಂಗೆ.<br />
<br />
ಸಂಜೆಯಾಗೋದನ್ನ ಕಾಯ್ತಿದೀನಿ ಅವರಿಬ್ಬರ ಜೊತೆಗೊಂದು ಪುಟ್ಟ ವಾಕ್ ಹೋಗೋಕೆ.<br />
<br />
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-13058290994388857582014-08-20T08:40:00.001+05:302014-08-20T08:40:09.594+05:30ಬದುಕೆಂಬ ಬದುಕಿಗೆ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಕಣ್ಣು ತೋಯಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ,ದಿಂಬು ಒದ್ದೆಯಾಗಿಸೋ ಈ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ನೆನಪಾಗ್ತೀಯ ನೀ.<br />
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ಮನಸು ಹಗುರಾಗೋ ತನಕ ಅಳಬೇಕನಿಸುತ್ತೆ.ದಕ್ಕಿರೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ಅವ್ಯಕ್ತ ಖುಷಿಗಳನ್ನ ಹೇಳಿ ನಗಬೇಕನಿಸುತ್ತೆ.ಎದುರು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಮಾತನಾಡಬೇಕನಿಸುತ್ತೆ.ಆದರೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ವಾ ನೀ ಅಲ್ಲಿ ನಾ ಇಲ್ಲಿ.ಜೊತೆಗೊಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು.<br />
<br />
ಮಾತು ಗದ್ದಲ ಮಾಡೋವಾಗ ಮೌನವ ಹೇಳಿಕೊಡ್ತೀಯ.<br />
ಇಳಿ ಸಂಜೆಯ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೌನಗಳಿಗೆ ಅಕ್ಷರಶಃ ಮಾತು ಕಲಿಸಿಬಿಡ್ತೀಯ.<br />
<br />
ನನ್ನ ಮತ್ತು ಅವನದ್ದೊಂದು ಸಾದಾ ಸೀದ ಪ್ರಪಂಚವಿದೆ.ಅಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಮುದ್ದಿದೆ.ಪ್ರೀತಿ ಜಾಸ್ತಿಯಾದಾಗ ಗುದ್ದಾಟವಿದೆ.ಆಗಸದ ಕೌತುಕಗಳ ಬಗೆಗಿಷ್ಟು ಆಶ್ಚರ್ಯವಿದೆ.start clusterನಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ ಮೊನ್ನೆಯ ’ಯಾನ’ದ ತನಕದ ನಮ್ಮ ಮಾತುಗಳ ಜಗತ್ತಿಗೆ ನಿಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರವೇಶ.<br />
ಆಟ ಆಡೋಕೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಅವ ಬೇಸರಿಸಿದ್ರೆ ಜೊತೆಯಾಗ್ತೀಯ ಆಟಕ್ಕೆ.ಈ ಊಟ ಬೇಡ ಅಂತ ನಾ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ರೆ ನಂಗಾಗಿ ಬೇರೆಯದನ್ನ ಮಾಡಿಕೊಡ್ತೀಯ ಅರೆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ.ತೋಟದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಯಾರೂ ಬಂದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅವರನ್ನೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೇ ತೋಟದಲ್ಲಿರ್ತೀಯ.ಮನೆಯವರು ಹುಷಾರಿಲ್ಲದೇ ಮಲಗಿದ್ರೆ ನೀ ಅವತ್ತಿಡೀ ಅವರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಿಲ್ತೀಯ...ಎಲ್ಲರ ಇಷ್ಟ ಕಷ್ಟಗಳೂ ಗೊತ್ತು ನಿಂಗೆ.<br />
ಮನೆಯಲ್ಲೊಂದು ದಿನ ನೀ ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ...<br />
ನಿನ್ನೀ ಪ್ರೇಮಮಯೀ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ನನ್ನದೊಂದು ನಮನ.<br />
<br />
ಇಂತಿಪ್ಪ ನೀನು ಬೇಸರಿಸಿದ್ದು ನಾ ನೋಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ.ಸುಸ್ತು ಅನ್ನೋ ಪದದ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ತರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿಯ ತನಕ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ,ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಗು ನಗುತ್ತಾ ನಿಭಾಯಿಸೋ ನಿನ್ನೀ ತಾಳ್ಮೆಗೆ ನನ್ನದ್ದೊಂದು ನಮನ.<br />
ನಿನ್ನವರಿಗಾಗಿ ನೀ ಮಾಡೋ ಅದೆಷ್ಟೋ sacrifice ಗಳಿಗೆ ಕಣ್ಣು ತುಂಬ ಬರುತ್ತೆ ನಂಗೆ.<br />
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ನೀ...<br />
ಭಾವಗಳ ಪ್ರತಿರೂಪ ನೀ..<br />
ಧನ್ಯತೆಯ ಭಾವ ನೀ.<br />
ಮಾತು ಧಾತುವಿನ ಸಮ್ಮಿಲನ ನೀ.<br />
<br />
ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಡಿದ್ದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹಠಗಳಿವೆ.ಈಗಲೂ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಮಾಡೋ ಸಿಟ್ಟುಗಳಿವೆ.friends,ride,treck,trip ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತೋವಾಗ ದಿನಕ್ಕೆ ನೂರು ಸಾರಿ ಹುಷಾರು ಅಂತ ನೀ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಿದೆ.<br />
ಗೊಂದಲಗಲನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಾಗೆಯೇ ಹರವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ನೋಯಿಸಿದ್ದಿದೆ.ತೀರಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ತಲೆ ತಿಂದು ಬೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಿದೆ.ಕೈ ಮುರಿದುಕೊಂಡಾಗ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೇ ನೀನೇ ಊಟ ಮಾಡಿಸಿದ್ದಿದೆ.<br />
ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಜಾಸ್ತಿ ನಡೆದ್ರೂ ಬರ್ತಿದ್ದ ಕಾಲು ನೋವಿಗೆ ನೀ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯ ತನಕ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಕಾಲು ತಿಕ್ತಿದ್ದ ನೆನಪಿದೆ.’ಅಬ್ಬೂ’ ಅಂತ ಅಳೋವಾಗ ನೀ ಸಮಾಧಾನಿಸಿ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಿದ್ದಿದೆ.<br />
<br />
ನೆನಪೆಂದರೇ....ಮಳೆಬಿಲ್ಲ ಛಾಯೆ.<br />
<br />
ಭಾವಗಳಿಗೂ ತುಸು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ನೋಡು ಅಂದಿದ್ದೆ ನಾ ಅವತ್ತು ನಿಂಗೆ...ಮನಸು ಮರುಭೂಮಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟೀತು ಜೋಪಾನ ಅಂತಂದೆಯಲ್ಲ ನೀ ,ನೋಡು ಮನದಲ್ಲೀಗ ಸೋನೆಯ ಸೂಚನೆ..<br />
<br />
ನೀ ಎನ್ನ ಲಾಲಿಸೋ ಅಮ್ಮ...ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋಕಂತಾನೆ ಇರೋ ಅಕ್ಕ...ನಗುವ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಆತ್ಮೀಯ... ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಳುವಲ್ಲೂ ನಗುವ ತರಿಸೋ ಗೆಳತಿ...ಕನಸುಗಳಿಗೆ ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸೋ ,ನೆನಪ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳು ತೇಲೋವಾಗ ಖುಷಿಸೋ ಆತ್ಮಬಂಧು...ಗುಜರಿಯಾದ ಮನದ ಧೂಳ ಕೊಡವಿ ಸ್ವಚ್ಚ ಮಾಡಿ ಅದು ಮತ್ಯಾವತ್ತೂ ಸಂತೆಯಾಗದಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಡೋ ಮಾಯಾವಿ.<br />
ಗೆದ್ದಾಗ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟೋ ,ಸೋತಾಗ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿ ಬದುಕ ಪಾಠಗಳ ತೀರಾ ನಾಜೂಕಾಗಿ ಹೇಳಿಕೊಡೋ ನೀನೆಂದರೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ(ನನ್ನ,ತಮ್ಮನ) ಹೆಮ್ಮೆ.<br />
<br />
ನಿನ್ನ ಬಗೆಗೆ ಮಾತಾಡೋದು,ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಮಾತುಗಳು ತುಂಬಾ ಉಳಿದಿವೆ....<br />
ಎಲ್ಲರ ಹಿತವ ಗಮನಿಸ್ತಾ ನಿನ್ನ ನೀ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಸಮಯ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತೆ ಹೇಳು...ನಿನಪಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ನಿಂಗೆ. ಇವತ್ತು ನಿನ್ನ ಜನುಮ ದಿನ.<br />
ಬದುಕ ರೀತಿಯ ಬದುಕಿಗಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊಟ್ಟ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗಿನ ಬದುಕ ಆತ್ಮೀಯರು ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವರೆಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನ ಜನುಮ ದಿನವ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಇದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಜನುಮ ದಿನವ ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ತಿದಾರೆ ಅಂದ್ರೆ ನಂಬಲೇ ಬೇಕು ನೀ!<br />
with a hug,<br />
ನೀ ಪ್ರೀತಿಸೋ ನಿನ್ನವರಿಂದ ನಿನಗೊಂದು ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತ್ ಡೇ :)<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.<br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-73110342873350969032014-08-09T22:11:00.000+05:302014-08-09T22:27:16.110+05:30ನೀನೆಂದರೆ ನನ್ನೊಳಗೆ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಸುಮ್ಮನೆ ಕಳೆದು ಹೋಗ್ತಿರೋ ಸೋಮಾರಿ ಸಂಜೆಗಳಿವು.<br />
ತಾರಸಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತು ಬೀಳೋ ಮಳೆಹನಿಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಜೋಪಾನ ಮಾಡೋ ಹುಚ್ಚು ಈಗೀಗ.ಆ ಹನಿಗಳೋ ಕೈಯಿಂದ ಜಾರೋವಾಗ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮೂಡಿಸಿ ನೆಲ ತಾಕಿ ನಗುತ್ವೆ.ಅಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ ಒಂದು ದಿನವಾದರೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪಾಗದೆ ಇರಬೇಕೆಂದು.ನೆನಪಿಗೂ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಮನಸು ಮಹರಾಯ.<br />
ದಿನಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಸುರಿತಿರೋ ಈ ಮಳೆ ಇವತ್ಯಾಕೋ ನೀ ಜೊತೆ ಇರಬೇಕಿತ್ತು ಅನ್ನೋ ಭಾವವ ಮೂಡಿಸಿ ಮರೆಯಾಯ್ತು.<br />
ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ನೀ ಜೀವಂತ...<br />
* * *<br />
ತಿಂಗಳುಗಳೇ ಆಗಿ ಹೋದವು ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತಿಲ್ಲದೇ.ಪ್ರತಿ ದಿನ ಸುರಿಯೋ ಮಳೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಮೂಡಿಸಿ ಮರೆಯಾದ್ರೆ ತಲೆ ಕೊಡವಿ ಎದ್ದುಬಿಡ್ತೀನಿ ನೀ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ.ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನ ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು ಅಂದಿದ್ದೆ. ನಿನಗೋ ಕೆಟ್ಟ ಹಠ.ನಾ ಸಾರಿ ಅನ್ನೋ ತನಕ ನೀ ಮಾತಾಡಲಾರೆ,ನೀ ಮಾತಾಡೋ ತನಕ ನಾ ಸಾರಿ ಅನ್ನಲಾರೆ.ಇರಲಿ ಬಿಡು ಮಾತಿಲ್ಲದ ,ಗದ್ದಲವಿಲ್ಲದ ಈ ಸಂಜೆಗಳೇ ಹಿತವಾಗಿದೆ ನಂಗೆ ಕೊನೆಪಕ್ಷ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಾಡಿಸೋರಿಲ್ಲದೇ. ಅಮ್ಮನ ಕಾಳಜಿಯ ಕಂಗಳು,ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಮಲೆನಾಡ ಮಳೆ ತುಂಬಾನೆ ಹಿತವಾಗಿದೆ.ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು ಈಗಿಲ್ಲಿ.<br />
<br />
ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಮಾಡಿ ತೋಟದ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬಿಡೋವಾಗ ಅವ ಮುಖ ಊದಿಸ್ತಾನೆ ನನಗೆಲ್ಲೋ ಹುಚ್ಚು ಅನ್ನೋ ತರ ನೋಡಿ.ನೀನೂ ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ವಾ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಖುಷಿಗಳನ್ನ ಮುಟ್ಟಿಯೂ ನೋಡದೇ ಹೊರಟುಬಿಡ್ತೀಯ.ಬೇಸರಿಸಿ ಕೂತಾಗ ಏನಾಯ್ತು ಅನ್ನೋದನ್ನೂ ಕೇಳದೇ ನಿನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡ್ತೀಯ ನೋಡು ಆಗೆಲ್ಲಾ ಕೂಗಾಡ್ತೀನಿ ನೀ ನನ್ನ ಭಾವಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತಾಡಲ್ಲ ಅಂತ.ಅದೆಷ್ಟೋ ಜಗಳ,ಸಿಟ್ಟು,ಬೇಸರಗಳ ನಂತರವೂ ಒಂದಿನಿತೂ ಬೇಸರಿಸದೇ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾತ ಶುರುವಿಡ್ತೀಯಲ್ಲಾ ನನ್ನೊಳಗಿರೋ ನಂಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಮುನಿಸಾಗಿಬಿಡುತ್ತೆ ಆಗೆಲ್ಲಾ.ನೀ ತೋರೋ ಈ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕಣ್ಣಂಚು ಮಾತಾಡುತ್ತೆ ಈಗೀಗ.<br />
<br />
ಮನಸು ಮುನಿಸುಗಳ ನಡುವೆಯೇ ನನ್ನೊಳಗೆ ನೀ ಬಂದು ನೀನೇ ನಾನಾಗಿದ್ದು.<br />
ಹೃದಯ ಕಡಲ ಸನಿಹ ಸೆಳೆದಿದ್ದೂ ನೀನೇ.<br />
ನಂಗೀಗ ಈ ಕಡಲ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿದೆ ನೋಡು.<br />
<br />
ಮುನಿಸಂದ್ರೆ ನೀನು...ಮಾತಂದ್ರೆ ನೀನು. ಒಮ್ಮೆಮ್ಮೆ ಮೌನಕ್ಕೂ ನೀನೇ ಬೇಕಾಗ್ತೀಯ ನೋಡು.ಗದ್ದಲ ಮಾಡೋ ಮೌನಕ್ಕೆ ನೀ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಜೊತೆ ಕೂತ್ರೆ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯ ತನಕ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದಿದೆ.ಆ ತಿರುವಲ್ಲಿ ನೀ ನಂಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವೆಯೇನೋ ಅನ್ನೋ ಭಾವಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ನನ್ನನ್ನಿಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿವೆ ನೋಡು ಬೇಕಾದರೆ ನೀನೇ ಮುಂದೆ ಬಾ ಅನ್ನೋ ಭಾವಕ್ಕೆ!<br />
ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ತೀನಿ ಪಾಪುವಿನ ತರಹ ನೀ ನನ್ನ ನೋಡಿಕೊಳ್ತೀಯ ಅಂತ.ಆದರೂ ಬದಲಾಗಿರೋ ನಿನ್ನ priorityಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಬೇಸರ ನನ್ನನ್ನ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಮೆತ್ತಗಾಗುವುದನ್ನ ತಡೆದು ಬಿಟ್ಟಿವೆ.<br />
ಆದರೂ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಧುರ ಭಾವಗಳ ಮೊದಲಿಗ ನೀನು.<br />
<br />
ಪ್ರೀತಿಯ ನಾವೆಗೆ ನೀ ಎನ್ನ ನಾವಿಗ.<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXYxvTtq0lbgxF61Gh7UwChFzo34Nkk1dlPSCzrYXbyoR7vBjRuhQ0yB5c8kJVrM2xx8jFM1Cdcz4Lte9EgkhGmpmfYcLfHFBgtnTGOkeeh1HOvzI-HeptEZMkZzlRamk8XHCWCd32LXvC/s1600/10550874_726737864030004_1271194041875305298_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXYxvTtq0lbgxF61Gh7UwChFzo34Nkk1dlPSCzrYXbyoR7vBjRuhQ0yB5c8kJVrM2xx8jFM1Cdcz4Lte9EgkhGmpmfYcLfHFBgtnTGOkeeh1HOvzI-HeptEZMkZzlRamk8XHCWCd32LXvC/s1600/10550874_726737864030004_1271194041875305298_n.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
ಮಳೆ ಹನಿಗಳ ಹಿಡಿದಿದ್ದು ಸಾಕು ,ಈಗಷ್ಟೇ ಜ್ವರ ಬಿಟ್ಟಿದೆ ನಿಂಗೆ,ಕೂರಬೇಡ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತಂದು ಹೊರಡಿಸಿಬಿಟ್ರು ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲಿಂದ.<br />
ನಿನ್ನ ಜೊತೆಗಿನ ಮಾತುಗಳೂ ಜೊತೆಬರ್ತಿವೆ.ಮಳೆಯೂ ಕಾಯುತಿದೆ ನಿಂಗಾಗಿ. ಮನವೂ ಕಾಯುತಿದೆ ಬೆಚ್ಚಗಾಗೋಕೆ.<br />
ನೀ ಬಂದ್ರೆ ಅಮ್ಮನೂ ಬಿಡ್ತಾರೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯೋಕೆ .ಬಂದುಬಿಡೋ ಒಮ್ಮೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆ ನಡೆಯಬೇಕಿದೆ ನಿನ್ನೊಡನೆ ನಾ ...<br />
* * *<br />
<br />
ನಿರುಪಾಯಿಯ ಭಾವ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಖುಷಿ .ಸಿಕ್ಕಿರೋ ,ಪಡೆದಿರೋ ಈ ಸ್ನೇಹಗಳಿಗೆ ....<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ,<br />
ನಿರುಪಾಯಿ .</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-64122316216172421252014-06-20T23:13:00.001+05:302014-06-20T23:13:31.358+05:30ಎದೆಯ ಗೂಡಿನೊಳಗೇನೋ ಗಲಭೆಯಾಗಿಹುದು...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
ಮೊದಲ ಸಾರಿ ನಾ ಜೊತೆಯಿಲ್ಲದೇ ಅವ ಊರಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾನೆ.ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಬದುಕೆಂಬ ಬದುಕಿಗೆ ಅವ ಸಿಕ್ಕಾಗಿನಿಂದ ಅವ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹೋಗಿದ್ದಿಲ್ಲ.ನಾ ಅವನನ್ನ ಹೋಗೋಕೂ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ.ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರದ ಅವ ಕಾಡದಿರಲಿ ನನ್ನ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮೊಬೈಲ್ ತುಂಬಾ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಹಾಡುಗಳನ್ನ ಕೇಳ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದೀನಿ...’ಎದೆಯ ಗೂಡಿನೊಳಗೇನೋ ಗಲಭೆಯಾಗಿಹುದು’ ಅದೆಷ್ಟನೆಯ ಬಾರಿಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಮುಂದಿನ ಹಾಡಿಗೆ ಹೋಗದಂತೆ ತಡೆದಿದೆ ನನ್ನನಿದು.<br />
ಸಾಲುಗಳ್ಯಾಕೋ ನಂಗೆ ನಾ ಹೇಳಿಕೊಂಡಂತನಿಸಿ,ಆ ದಿನಗಳೆಲ್ಲಾ ಪಕ್ಕ ಕೂತು ಅವನಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಮತ್ತೆ ಮಾತನಾಡಿಸಿದಂತೆ.<br />
<br />
ನಿವೇದನೆಯಾಗದ ಪ್ರೀತಿ ಅದು.ಆ ಪ್ರೀತಿಯೆಡೆಗೆ ನನ್ನದು ಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿ.ಅವನೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಠ.ಚಂದದ ದಿನಗಳವು.ಪ್ರೀತಿ ಯಾವಾಗ ಆಗಿದ್ದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಅವ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೂಸು ಮರಿ ಮಾಡಿ ಬೆಳೆಸಿ ಸರಿ ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳು.ಅವತ್ತಿನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಅವ ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮೀಕ ಭಾವಗಳನ್ನೂ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತೋರಿದ್ದಾನೆ.ಮಾತಾಡೋ ಬೇಜಾರು ಅಂದಾಗ್ಲೂ ಅವ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತುಬಿಡ್ತಿದ್ದ ಆಗೆಲ್ಲಾ.ಚಿಕ್ಕ ಸಿಟ್ಟನ್ನೂ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತೋರಿದ ನೆನಪಿಲ್ಲ ನಂಗೆ.ಆದರೆ ಇವತ್ತಿನ ಅವ ಯಾಕೋ ತೀರಾ ಬೇರೆ.ಯಾಕಿಷ್ಟು ಬದಲಾದ?<br />
ಯೋಚಿಸಿಕೊಳ್ತೀನಿ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾ...ಸಿಗೋ ಉತ್ತರ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತೆ ಅವ ಇಷ್ಟ ಪಡದ ಅದೇ ತೀರಕ್ಕೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ ನನ್ನ.<br />
<br />
ನನಗಾಗಿ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಕಾಂಪ್ರಮೈಸ್ ಗಳು ಅವನವು.ಮಾತಾಡಲ್ಲ ನೀ ಅಂತ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡೋ ನಂಗಾಗಿ ಸುಮ್ಮನಿರು ಮಹರಾಯ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಮಾತು ಕಲಿತಿದ್ದಾನೆ.ಓಡಾಟವೇ ಇಷ್ಟವಾಗದ ಅವನ ಈಗೀಗಿನ ಭಾನುವಾರಗಳೆಲ್ಲಾ ಬರಿಯ ಪ್ರವಾಸದ ದಿನಗಳಾಗೋವಷ್ಟು ಬದಲಾಗಿದೆ.ಸುಸ್ತು ಕಣೋ ಈ ವಾರವಾದರೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿರೋಣ ಅಂತನ್ನೋ ನನ್ನ ಮಾತು ಮುಗಿಯೋಕೂ ಮುನ್ನವೇ ’ಇದೀನಲ್ಲೆ ನಿನ್ನ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಸುತ್ತಿಸೋಕೆ’ ಅಂತ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ಹೊರಡಿಸಿಬಿಡ್ತಾನೆ.<br />
ಅವ ಅವತ್ತಿನ ನಾನಾಗ ಬಂದ್ರೆ ನಾ ಅವತ್ತಿನ ಅವನಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿರೋ ವಿಷಯ ಅವನಿಗಷ್ಟಾಗಿ ಅರಿವಾಗಿಲ್ಲ.<br />
ಮಾತಂದ್ರೆ ಅಸಹನೆ ನಂಗೀಗ.ಯಾರೂ ಬೇಡ ಕಣೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನ ಅಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂತ ನಾ ಅಳೋಕೆ ಶುರುವಿಟ್ರೆ ಹುಚ್ಚು ಹುಡುಗಿ ಬದುಕಲ್ಲೇನಾಯಿತು ಅಂತ ಈ ಬೇಸರ ನಿಂಗೆ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗ್ತೀಯ ಅಂತ ಅವ ಭಾವೂಕನಾಗಿಬಿಡ್ತಾನೆ.<br />
<br />
ಅಂದುಕೊಂಡ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಗಂಟಲೊಳಗೆ.<br />
<br />
ಗೊಂಬೆಗಳಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಪಡೋ ಅವನು ಮನೆಯ ತುಂಬಾ ಗೊಂಬೆಗಳನ್ನೆ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದ.ನನಗವನ ಮೊದಲ ಉಡುಗರೆಯೂ ಅವನಿಷ್ಟದ ಆ ಟೆಡ್ಡಿ.ಇವತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅದೊಂದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾವ ಗೊಂಬೆಯೂ ಇಲ್ಲ.ಇರಲಿ ಬಿಡೋ ಅಂತ ನಾನಂದ್ರೆ ಮಾತೇ ಕೇಳದವನಂತೆ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ತೆಗೆದಿರಿಸಿದ್ದ.ಈಗ ಮನೆಯೂ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಮನದಂತೆಯೇ!<br />
ಮಕ್ಕಳಂದ್ರೆ ಅವಂಗೆ ನನ್ನಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟ.ನಂಗ್ಯಾವಾಗ ಕೊಡ್ತೀಯ ಮುದ್ದು ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನ ಅಂತ ಮುದ್ದುಗರೆದಿದ್ದ ಅವತ್ತು.ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಪಾಪು ಆಡಿಕೊಂಡಿದ್ರೂ ಅದನ್ನೆತ್ತಿ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ ಬರ್ತಿದ್ದ.ಆದೈವತ್ತು ಎದುರು ಯಾವುದೇ ಪಾಪು ನಕ್ಕರೂ ನೋಡದವನಂತೆ ಹೊರಟುಬಿಡುತ್ತಾನೆ ಅವ.<br />
<br />
ಅಸಲು ಅಲ್ಯಾವುದೋ ಕಂದಮ್ಮನ ಮುದ್ದು ಮಾಡೋವಾಗ ನನಗಿರದ ನನ್ನ ಕಂದಮ್ಮನ ನೆನಪ ನೋವು ನನ್ನ ತಾಕದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಅವನ ಕಾಳಜಿಗೆ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತೆ ನಂಗೆ.<br />
ನಂಗೆನೂ ಬೇಸರವಿಲ್ಲ ಕಣೋ ,ನೀ ಖುಷಿಯಿಂದ ಆ ಪಾಪುವ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿದ್ರೆ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತೆ ಅಂತಂದ್ರೆ ನೀ ನನ್ನ ಪಾಪು ಅಂತ ಎದೆಗವಚಿಕೊಳ್ತಾನೆ.ಆದರವನ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿ ನನ್ನ ಕೈ ತಾಕಿ ತನ್ನಿರುವಿಕೆಯ ತೋರಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. <br />
<br />
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಖುಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಕಾಣೋ ಅವ ಒಮ್ಮೆ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿಸು ನೋಡೋಣ ಅಂತಂದ್ರೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹಠ ಹಿಡಿದು ಊಟ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾನೆ.ಮನೆಯಲ್ಲಿರೋವಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಜೊತೆ ಇರೋ ಅವನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದಿದೆ.ಆದರೂ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅಮ್ಮನ ನಂಗೆ ತೋರಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿಷ್ಟು ಸಮಾಧಾನವ ಮಾಡೋ ಅವನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಮುಂಬಾಗಿಲ ಚಿಲಕ ಮುಟ್ಟೋದೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇನೋ ನಾನನ್ನೋ ನಂಗೆ !<br />
<br />
ಆ ದಿನಗಳ ಮಾತು ಮಬ್ಬಾಗಿ ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆ ತೋಯ್ದು ನಾ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋ ಸಮಯ.<br />
<br />
ಮೇಸೆಜ್ ಬೀಪ್ ಆಗಿತ್ತು."ನೀ ಭಾವುಕಳಾ ?ಶುದ್ಧ ಮಟೀರಿಯಲಿಸ್ಟಾ?"ಅವನ ಪ್ರಶ್ನೆ.ನಾವಿಬ್ಬರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳೋದು ಎಸ್ಸೆಮ್ಮೆಸ್ ಗಳಿಂದಲೇ.ಎದುರು ಕೂತು ಅವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಟ್ಟರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕುಬಿಡ್ತೀನಿ ನಾ. ಅವನಿಗೂ ಈ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತು.ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಏನೋ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಗು ನೋಡೋಕಂತಾನೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಕೇಳ್ತಾನೆ.<br />
ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸೋ ಗೊಂದಲ ಬಿಟ್ಟು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಾದವು.ಆದರೂ ಉತ್ತರಿಸಲೇ ಬೇಕವನಿಗೆ...<br />
ಅಸಲು ಒಳಗಿರೋ ಭಾವವಾದರೂ ಎಂತದ್ದು ತೀರಾ ಭಾವುಕಳೇನಲ್ಲ ಅಂತಂದ್ರೆ ಅವ ಅಂತಾನೆ ಯಾವಾಗ ಬಿಡ್ತೀಯ ಅಡ್ದ ಗೋಡೆ!<br />
<br />
ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರಿಸೋಕೂ ಮುನ್ನ ಹೇಳಬೇಕನಿಸಿದೆ ಅವಂಗೆ ಬಿರುಗಾಳಿಯೆದುರು ಹಡಗ ಹಾಯಿ ಕಟ್ಟ ಹೊರಟಿರೋ ಹುಚ್ಚು ಸಾಹಸದ ಹಾದಿಯ ಬಿಟ್ಟು ಬಾ ,ಜೊತೆ ಬರ್ತೀನಿ ನಾನೂ...ಹೌದು ಏನೋ ಕಳಕೊಂಡೆ ಅಂತ ಬೇಸರಿಸ್ತಿದ್ದ ನಂಗೆ ಅವ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ.ಅವ ಊರ ತಲುಪೋಕು ಮುನ್ನ ನನ್ನ ಭಾವಗಳವನ ತಲುಪೀತು..<br />
ನಾನೂ ಬರ್ತಿದೀನಿ ಕಣೋ..ಯಾಕೋ ಮತ್ತೆ ಕಾಲಿಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟೋ ಮನಸ್ಸಾಗಿದೆ.<br />
<br />
ತಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದು ರಿಪ್ಲೈ."ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಯ್ತಿರ್ತೀನಿ ಕಣೆ.ಇದ್ದುಬಿಡೋಣ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಅವರೂರಲ್ಲಿ.ಜೋಪಾನ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ ನಾ ನಿನ್ನ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ.ನೀ ಕಾಲಿಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ ಕುಣಿಯೋದನ್ನ ಕೂತು ನೋಡಬೇಕಿದೆ ನಂಗೆ.ಪುಟ್ಟಾ ,ಬದುಕಂದ್ರೆ ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ನಾ ಇರೋದು ಅದ ಬಿಟ್ಟು ನೀ ಕೊಡೋಕಾಗದ ಇನ್ನೂ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಇರದ ಮಗುವಲ್ವೇ..ಈಗಾದ್ರೂ ನಿಂಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗಿದ್ದು ನನ್ನಿಡೀ ಬದುಕ ಖುಷಿ *some text missing*" ಅವ ಇನ್ನೇನು ಕಳಿಸಿದ್ದ ಅನ್ನೋದ ನೋಡದೆ ಹೊರಟಾಗಿದೆ ಅವ ಇಷ್ಟ ಪಡೋ ಅದೇ ಗೆಳತಿಯಾಗಿ.<br />
<br />
ಅಂದ ಹಾಗೆ ನಾ ಭಾವೂಕಳಾ ? ಶುದ್ಧ ಮಟೀರಿಯಲಿಸ್ಟಾ?<br />
<br />
ಬದುಕೆಂಬ ಬದುಕಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.<br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-75853613162501584262014-05-05T13:42:00.000+05:302014-05-05T13:42:04.808+05:30ಮಾಸದ ಸ್ನೇಹ ಪಯಣ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ಎರಡು ವರ್ಷದಿಂದ ಕಾಫೀ ಡೇ ನ ಲೆಫ್ಟ್ ಕಾರ್ನರ್ ನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹೆಸರಿಗಿರೋ ಆ ಐದು ಕುರ್ಚಿಗಳು.<br />
ಮೊದಲ ಬಾರಿಯ ಪರಿಚಯದ ನಗುವಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ ಮೊನ್ನೆಯ ವಿದಾಯದ ನೋವಿನ ತನಕವೂ ದಕ್ಕೋ ನೆನಪುಗಳ ಜಾಗವದು!<br />
ಇಷ್ಟು ಕಾಲ ಒಟ್ಟಿಗಿದ್ದ ಈ ಚಂದದ ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ,<br />
<br />
ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನಾನಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನ ಕೆಣಕಿ ಎಲ್ಲರೆದುರು ಬೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಹೀಗೊಂದು ಆತ್ಮೀಕ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಮುನ್ನುಡಿ.ಇಡಿಯ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೂರ ಹುಡುಗಿ ನೀನೊಬ್ಬಳೆ ಅದರಲ್ಲೂ ನಿನ್ನದೂ ಅಪ್ಪೆಹುಳಿ ಗುಂಪು(ಹವ್ಯಕ ಅಕೌಂಟ್) ಅನ್ನೋದು ತಿಳಿದ ಮೇಲೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂರೋಕಾಗದೆ ಕಾಲೆಳೆಯೋಕೆ ಬಂದ್ವಿ ಆದರೆ ನೀ ಸೂಪರ್ ಸೀನಿಯರ್ಸ್ ಅನ್ನೋ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲದೇ ಗುರಾಯಿಸಿಹೋದೆ ಅಂತನ್ನೋದು ಪ್ರತಿಯ ಭೇಟಿಯಲ್ಲೂ ಇರೋ ಮಾತು! ಒಂದಿಡೀ ದಿನದ ಜಗಳವೇ ಮರುದಿನದಿಂದ ನಕ್ಕು ಮಾತಾಡೋದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗೋ ತರಹ ಮಾಡಿದ್ದು.<br />
ನನ್ನ ದೊಡ್ದ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿಗೆ ಅವತ್ತೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ ನನ್ನೂರ ಈ ಸೀನಿಯರ್ಸ್ ಗಳನ್ನ!<br />
<br />
ಆಮೇಲಿನದೆಲ್ಲಾ ನನಗಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ಗೊತ್ತಿರೋದು ಕಾಫೀ ಡೇನಲ್ಲಿನ ಆ ಕಾರ್ನರ್ ಸೀಟ್ ಗೆ,ರೈಡ್ ಅಂತ ಹೋಗೋ ಆ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ರೋಡ್ ಗೆ , ಸುಮ್ಮನೆ ಬೇಸರಕ್ಕೆ ಓಡಾಡೋ ಅದೇ ಎಮ್ ಜಿ ರೋಡಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ವಾಟ್ಸ್ಅಪ್ ಅನ್ನೋ ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಗೆಳೆಯಂಗೆ!<br />
<br />
ಯಾವುದಕ್ಕೂ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಈ ಹುಡುಗರ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಬರಿಯ ನಗುವಿನ,ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಅನ್ನಿಸೋವಷ್ಟು ಕೀಟಲೆಯ ಜೊತೆಗಿನ ಖಾಯಂ ಸದಸ್ಯತ್ವ!<br />
ದಿನಪೂರ್ತಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದಿಲ್ಲ,ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೈ ಇರಿಸಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ ನೆನಪಿಲ್ಲ,ನನ್ಯಾವ ಭಾವಗಳನ್ನೂ ಕೂತು ಓದಬಂದಿಲ್ಲ ಇವರು...ಒಂದಿಷ್ಟು ಟೀನ್ ಭಾವಗಳನ್ನ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಬಿಟ್ರೆ ಬದುಕ ಭರವಸೆಗಳ ಬಗೆಗೆ ಮಾತಾಡೋದು ,ಮಾತಾಡಿದ್ದು ತೀರಾ ಕಡಿಮೆಯೆ.<br />
<br />
ಆದರೂ ಇವರೆನ್ನ ಬದುಕ ಗೆಳೆಯರು... ನಾನಿವರ ತರಲೆ ಗೆಳತಿ!<br />
<br />
ಇಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಪಕ್ಕಾ ಬ್ರಾಂಡೆಡ್ (?) ಟಾಕ್ ಗಳಿವೆ...<br />
ಜೊತೆಗೆ ನಾನೂ ಇದ್ದೀನಿ ಅನ್ನೋದನ್ನೂ ನೋಡದೇ ಎದುರು ಬರೋ ಹುಡುಗಿಗೆ ಹೇಳೋ ಇವರುಗಳ ಕಾಮೆಂಟ್ ಕೇಳಿ ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯವೇ ಕೂತು ನಕ್ಕಿದ್ದಿದೆ! heineken beer ಇಂದ ಶುರುವಾಗಿ, corona ,signature whisky ,absolute vodka ಕ್ಕೊಂದು ಕಾಮಾ ಕೊಟ್ಟು lee cooper woodland ಶೂಸ್ , adidas ,nike ತನಕವೂ ಇಡೀ ದಿನ ಮಾತಾಡೋ ಇವರುಗಳಿಗಿಂತ ಬ್ಯೂಟಿ ಟಿಪ್ಸ್ ಬಗ್ಗೆ ೫೯ ನಿಮಿಷ ಮಾತಾಡೋ ಹುಡುಗಿಯರೇ ವಾಸಿ ಅಂತನಿಸೋವಷ್ಟು ಬೇಸರಿಸಿ ಮುಖ ಊದಿಸಿದ್ದಿದೆ.ಯಾಕಷ್ಟು ಬ್ರಾಂಡ್ ಗಳ ಬಗೆಗೆ ಮಾತಾಡ್ತೀಯ ಅಂತ ಕೇಳೋ ನನ್ನವರ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಇವರನ್ನ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ನಕ್ಕಿದ್ದಿದೆ...ಪಕ್ಕಾ ಲೋಕಲ್ ಭಾವಗಳಿಗೆ ಬ್ರಾಂಡ್ ಟಚ್ ಕೊಟ್ಟು ಅದ್ಯಾವುದೋ ಬ್ರಾಂಡ್ ಗೆ royal ಅಂಬಾಸಿಡರ್ ಇವರೇ ಏನೋ ಅನ್ನೋ ಸಣ್ಣ ಅನುಮಾನ ನನ್ನ ತಾಕೋ ತರ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಇದೆ!<br />
ಅಲ್ಯಾವುದೋ ಹುಡುಗಿಗೆ ಪ್ರಪೋಸ್ ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ ಅನ್ನೋದನ್ನೂ ಬ್ರಾಂಡೆಡ್ ಮಾತುಗಳಲ್ಲೇ ನಾನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಿದೆ!(ಲವ್ ಗುರು ಅನ್ನದಿರಿ).<br />
<br />
ಈ ಗೆಳೆಯರ birth day ಕೇಕ್ ನಲ್ಲಿ ಸಿಗೋ ಮೊದಲ ಬೈಟ್, ನನ್ನ birth day ಸೆಲೆಬ್ರೇಷನ್ ಗೂ ನನ್ನನ್ನೇ ಅತಿಥಿ ಮಾಡಿ ಅವರು ಕೊಟ್ಟ ಆ ಟ್ರೀಟ್ ,ಮಳೆಗಾಲದ ಸಂಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಮುಂದೆ ಹೋಗೋ ರೈಡ್ ಗೆ ಬೇಸರಿಸಿ ಎಲ್ಲ ವೂ ನಿಮ್ಮದೇ ಫ಼ೇವರ್ಸ್ ಅಂತಂದ್ರೆ ಹುಡುಗರು ಅಂತ ನಾವಿಷ್ಟು ಜನ ಇದೀವಿ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬರನ್ನ ನೋಡೇ ಹುಡುಗಿ ಅಂತ ರೇಗಿಸೋ ಮಾತುಗಳು, women's dayಗೆ ಜೊತೆಯಿದ್ದ ಗೆಳತಿಯರಿಗೆಲ್ಲಾ ವಿಷ್ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಮಾತ್ರ ಬಿಟ್ಟು ರೇಗಿಸಿದ್ದ ದಿನ,ಯಾವುದೋ ಬೇಸರವ ಇವರುಗಳು ಹೇಳೋವಾಗ ನಗು ತಡೋಯೋಕಾಗದೇ ಕಿಸಿಕ್ಕಂತ ನಕ್ಕಾಗ ಭಾವಗಳಿಲ್ಲದ ಬಜಾರಿ ಗೆಳತಿ ನೀನು ಅಂತಂದು ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ i never mean it ಅಂತಂದ ಇಳಿ ಸಂಜೆಯ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆ,ಕನಸ ಹುಡುಗನ ಬಗೆಗಿರೋ ನನ್ನ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚು ಕನಸುಗಳಿಗೆ ’ನಿಂಗೆ ಈ ಜನುಮದಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಹುಡುಗ ಸಿಗಲಾರ’ ಅಂತನ್ನೋ ಈ ಬ್ಯಾಚುಲರ್ಸ್ ಶಾಪ! ದೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಲ್ಲೆ ನಮ್ಮಗಳದ್ದೇ ಅಂತಂದು ಅವಾಗಾವಾಗ ಮರ ಹತ್ತಿಸೋ ಕಾರ್ಯ,ಹುಷಾರಿಲ್ಲದೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಿದ್ದು ಕೊಟ್ಟ ಧೈರ್ಯ,<br />
ರಕ್ಷಾಬಂಧನಕ್ಕೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಬಾರದು ಅಂತಂದ್ರೆ ಚಾಕಲೇಟ್ ಕೊಡಿಸಬೇಕೆಂದು ಕಂಡೀಷನ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಆ ದಿನ!<br />
<br />
ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು ಅನಿಸೋಕೆ ಕಾರಣ ಈ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಜೊತೆ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೇ ಆದೀತು.<br />
<br />
ಮೊದಲ ಮಳೆಯಂತೆ ....ನೆನಪು ಎದೆ ತಾಕಿ.<br />
<br />
ಬರಿಯ ಚಂದದ ಗೆಳೆತನ ಮಾತ್ರ ನಡುವೆ ಇದ್ದಿದ್ದು ಅಂತನ್ನಲಾರೆ ನಾನು...ಗೆಳೆತನದ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಾಯ್ತೇ ಹುಡುಗಿ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಂತಂದು ಹೇಳೋ ಗೆಳೆಯಂಗೆ ಆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ನಾ ಗೆಳೆತನವ ಮಾತ್ರ ನೀಡೋಕಾಗೋದು ಕಣೋ ಗೆಳತಿಯಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಜೊತೆಯಿರ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳೋವಾಗ ನಡುವೆ ನಡೆದಿದ್ದ ಅದೆಷ್ಟೋ ವಾಕ್ ಯುದ್ಧಗಳು ಅಕ್ಷರಶಃ ಮನವ ಮುರಿದಿತ್ತು...ಬೇಸರಗಳೇನೇ ಇದ್ದರೂ ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕದ ಹೊಸ ಊರಿನ ಸ್ನೇಹ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಮಾಸದ ಪಯಣಿಗರು ನನ್ನೂರ ಈ ಗೆಳೆಯರು.<br />
ನಾ ಮಾಡೋ ಬೇಸರಗಳಿಗೂ ಅವರೇ ಸಾರಿ ಅಂದು ಮತ್ತೆ ಮಾತಾಡಿಸೋ ಇವರುಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ನನ್ನ ಗೆಳೆತನ ಸಾವಿನ ತನಕದ್ದು.<br />
<br />
ಇನ್ನು ನಮ್ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇವರು ಮನೆ ಮಕ್ಕಳು..ಮಗಳ ಕೀಟಲೆಗಳನ್ನ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳನ್ನ ಹಾಗೆಯೇ ಇಷ್ಟ ಪಡೋ ಇವರುಗಳಿಗೆ ಅಮ್ಮ ಕೃತಜ್ನತೆಯ ಕೈ ಮುಗಿಯ ಹೋದ್ರೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಮನೆಗೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಮ್ಮನೆ ಹುಡುಗಿ ಇವಳು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡಿದ ನೆನಪಿದೆ.ಅಲ್ಯಾರೋ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಎಡ ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ರೂ ಅವತ್ತೊಂದು ಜಗಳ ಇದೆ ಅಂತನಿಸಿಬಿಡೋವಷ್ಟು ರಂಪ ಮಾಡಿದ್ದಿದೆ. ವಾದಕ್ಕೆ ನಿಂತರೆ ಒಂದು ನಾ ಸುಮ್ಮನಾಗಬೇಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದಾರೆ ಅನ್ನೋದರ ಅರಿವಾಗಬೇಕು ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯವಾದರೂ ಸರಿಯೆ ಅವರಂತೂ ಸುಮ್ಮನಾಗಲ್ಲ! ಹೊರಟು ಹೋಗೋ ಆಸೆ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಕಡೆ ಅಂತಲ್ಲೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನೂ ಕಂಗಾಲಾಗಿಸಿದ್ದಿದೆ!ಕೆಲ ವಾದಗಳಿಗೆ ನಾ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ನಕ್ಕಿದ್ದಿದೆ.<br />
<br />
ಈಗಲೂ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಗುವ ಮಾತ್ರ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಿರೋದು ಇವರು ನನ್ನಲ್ಲಿ.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8l4isN2mBBZW-Z_DCr1GA43HfLGdBKi01DTlkzl4sFQz08YaC-jNReZfob98bBYcZ8W4b8Cu7gQQnkqx97HArlkIwbrO5RvyaOSMQ9FPIoLqvKDKoWKXvKqKtmT_VjJr3qVezN3Le1im/s1600/IMG-20140504-WA0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8l4isN2mBBZW-Z_DCr1GA43HfLGdBKi01DTlkzl4sFQz08YaC-jNReZfob98bBYcZ8W4b8Cu7gQQnkqx97HArlkIwbrO5RvyaOSMQ9FPIoLqvKDKoWKXvKqKtmT_VjJr3qVezN3Le1im/s1600/IMG-20140504-WA0003.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
ಒಂಚೂರು ಸಿಟ್ಟು ,ಒಂದಿಷ್ಟು ಒಲವು ,ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ನಲಿವಿಗೆ ಜೊತೆಯಾದ ನನ್ನೂರ ಸೋ ಕಾಲ್ಡ್ ಸೂಪರ್ ಸೀನಿಯರ್ಸ್ ಜೊತೆಗಿನ ಈ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ದಿಕ್ಕು ಇವರುಗಳದ್ದೊಂದು ದಿಕ್ಕು ಇನ್ನುಮುಂದೆ...<br />
ಬೇಜಾರಾದಾಗ ,ಚಾಕಲೇಟ್ ಬೇಕೆನಿಸಿದಾಗ,ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ರೈಡ್ ಹೋಗೋವಾಗ,ತಲೆ ತಿನ್ನೋಕೆ ಯಾರೂ ಸಿಗದೇ ಇದ್ದಾಗ ,ತುಂಬಾ ಬಿಡುವಿದ್ದಾಗ ,ರಸ್ತೆ ಬದಿಯ ಗೋಲ್ಗಪ್ಪಾ ತಿನ್ನೋವಾಗ,ತಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಜಗಳಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲೋವಾಗ,ಕಾತರಿಸುವ,ಕಣ್ಣು ತೋಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ.... ಅದೆಷ್ಟೋ ಇಂತಹುದೇ ಭಾವಗಳಿಗೆ ಬಹುಶಃ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಇವರುಗಳೇ ನೆನಪಾಗ್ತಾರೇನೋ ನಂಗೆ!<br />
<br />
ತಣ್ಣಗಿನ ಕಾಫಿಯ ಜೊತೆ ವಿದಾಯದ ಮಾತಿನ ನಂತರ ವಾಪಸ್ಸಾದ ಮೇಲೆ ಕ್ಷಣ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಅನ್ನಿಸಿದ್ರೂ ಇಷ್ಟು ದಿನದ ಈ ಸುದೀರ್ಘ ಖುಷಿಗಳಿಗೆ,ಚಂದದ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ,ಒಂದಿನಿತು ಬೇಸರಕ್ಕೆ,ಸಹಿಸಿಕೊಂಡ ಅದೆಷ್ಟೋ ತರಲೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನದೊಂದು ಕೃತಜ್ನತೆಯ ನಮನ.<br />
<br />
ಜೊತೆಯಿರೋ ಚಂದದ ಕನಸುಗಳು ಹಾದಿಯ ಆಯಾಸ ಸೋಕದಿರಲಿ ಇವರನ್ನ.ಗೆಲುವು ದಕ್ಕಲಿ ..ಆ ಗೆಲುವಲ್ಲಿ ಬದುಕ ಖುಷಿಗಳಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಆಶಯದಿ...ಮುಂದ್ಯಾವುದೋ ತಿರುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಜೊತೆಯಾಗ್ತೀನಿ ಅನ್ನೋ ಭರವಸೆಯಲಿ,<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ,<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-64751203145024591322014-03-31T13:47:00.003+05:302014-03-31T14:02:17.983+05:30ನೆನಪುಗಳ ಒಳಹರಿವು...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಪರಿಚಿತ ಗೆಳೆಯ ಅವ...ಅತೀ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳತಿ ಅವಳು.<br />
<br />
ಖುಷಿಯ ಮೊದಲ ಭಾವದ ರವಾನೆಯಾಗೋದು,ಬೇಸರದ ಮೊದಲ ಸೂಚನೆಯ ಅರಿವು ಸಿಗೋದು,ಅಷ್ಟಾಗಿ ಮಾತಿಲ್ಲದೆಯೂ ಭಾವಗಳ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು ಒಮ್ಮೆ ಕೈ ತಟ್ಟಿ ಎದ್ದು ಹೋಗೋವಾಗ ಇರೋ ನಿರಾಳತೆ...ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದವಲ್ವಾ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳೋ ಈ ಆತ್ಮೀಕ ಭಾವದ ಖುಷಿಗಳು.<br />
ಎಂದಿನಂತೆ ನೆನಪ ಹರಿವು ನಿಮ್ಮೆಗೆಡೆ ನನ್ನಿಂದ.<br />
<br />
ನಂಗೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗದ ಅವನನ್ನವಳು ಇಡಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಅವನ ಮಧ್ಯದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಗೊಂದಲದ ಭಾವಗಳನ್ನ ಪರಿಹರಿಸೋವಾಗ ಅವಳನ್ನ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ದಿಟ್ಟಿಸೋದ ಬಿಟ್ರೆ ನಂಗೇನೂ ಬರಲ್ಲ..ಗೆಳತೀ,ನೀ ಸಲುಹೋ ,ಸಲುಹುತಿರೋ ಈ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಏನೆಂದು ಹೆಸರಿಡಲಿ ನಾ..<br />
ಸೋತಾಗ ಧೈರ್ಯ ಹೇಳಿ ಜೊತೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವ ಕೊಡ್ತೀಯ.ಗೆದ್ದಾಗ ನನಗಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ಬೀಗ್ತೀಯ...ಎಡವಿದಾಗ ದಾರಿ ನೋಡಿ ನಡಿ ಅಂತ ತೋರಿಸಿಕೊಡ್ತೀಯ.ಮನ ಬಿಕ್ಕೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಕೈ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ....ನೀ ನನ್ನ ಗದರಿದ ನೆನಪಿಲ್ಲ ಆದರೆ ತೀರಾ ಹಠ ಮಾಡೋ,ನನ್ನದೇ ಸರಿ ಅನ್ನೋ ನಂಗೆ ಹೊಡೆದು ಬುದ್ದಿ ಹೇಳ್ತೀಯ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ...ನೆನಪುಗಳ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳು ತೇಲೋವಾಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಖುಷಿ ಪಟ್ರೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಗಾಬರಿಯಾಗ್ತೀಯ...<br />
ಮಾತು ಕಡಿಮೆಯಾದ್ರೂ ನೀ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ.ಬದುಕೆಷ್ಟು ಧೈರ್ಯವ ಕಸಿದುಕೊಂಡ್ರೂ ಮತ್ತೆ ಬದುಕಿಗೇ ಧೈರ್ಯ ಕೊಡೋ ನೀನಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಹೆಮ್ಮೆ.<br />
ಸೋಲಲ್ಲೂ ಮುಂದಿನ ಗೆಲುವಿದೆ ಅನ್ನೋ ನೀ ನನ್ನ ಗೆಲುವು ...ಅಮ್ಮ ಗೆಳತಿಯಾದಾಗ ಗೆಳತಿ ಅಕ್ಕನಾದಾಗ ನನ್ನ ತಾಕೋ ಸಂಪೂರ್ಣ ಖುಷಿಯ ಭಾವಗಳು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಲ್ಲಿದೆ.<br />
ಮುಂದಿನ ಬದುಕಲ್ಲೂ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ನಂದು ಮುಗಿಯದ ವ್ಯಾಮೋಹ...<br />
<br />
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೀ ಅಮ್ಮ...ಮಾತಲ್ಲಿ ನಾ ಮಗಳು!<br />
<br />
ಅವ ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಇಡಿಯ ಊರ ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಸುತ್ತಿಸಿದ ನೆನಪು!ಬದುಕಂದ್ರೇ ಹೀಗೆ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಹೀಗೆಯೇ ಇರಬೇಕೆಂದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಅದರ ರೀತಿಯ ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಅವನೇ.<br />
ಗೆಳೆಯಾ...ನನ್ನ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅವಳಿಂದಲೇ ನಿನ್ನ ತಲುಪುತ್ತೆಯಾದ್ರೂ ಅದ ನಿನ್ನ ತಲುಪಿತಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಸಮಾಧಾನ ನಂದು...ಮೊದಲ ಗೆಳೆಯನ ಜಾಗ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲದಿದ್ರೂ ನೀ ನನ್ನ ಬದುಕ ಗೆಳೆಯ.ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ನೀ.ಬೆರೆತು ಮುನ್ನಡೆದಿದ್ದು ನಾ.<br />
ನೀನವನ ಪಡಿಯಚ್ಚು ಅಂತ ಎಲ್ಲರೂ ಹೇಳೋವಾಗ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿ ಹೊರಟುಬಿಡ್ತೀನಿ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವ ಅಂತ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ!!<br />
ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾ ಬಿದ್ದಾಗೆಲ್ಲಾ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎತ್ತಿದ್ದು,ಸಮಾಧಾನಿಸಿದ್ದು ನೀನೇನೆ...ಇವತ್ತು ನಾ ಎಡವಿ ಬಿದ್ದಾಗ ದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಧೈರ್ಯ ಹೇಳಿ ನಿಂತಾಗ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯೋಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಅನ್ನೋ ವಿಶ್ವಾಸವೊಂದ ಇಡೀ ಬದುಕಿಗಾಗೋವಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟಿರೋ ನೀನಂದ್ರೆ ನನ್ನೊಳಗಿರೋ ನಾನೇನೆ!ಕೂಸು ಮರಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಅಂತ ನೀವುಗಳು ಹೇಳೋವಾಗ ನಂಗೂ ಅದೆ ಅನ್ನಿಸೋದು ಸಮಯ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಧಾವಂತದಿ ಓಡ್ತಿದೆ ಅಂತ.ಆದರೂ ಈ ಓಡ್ತಿರೊ ಖುಷಿಯಲ್ಲೂ ನನ್ನದೊಂದಿಷ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿಯಿದೆ.ಮನ ರಾಡಿಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೀ ಕದ ತಟ್ಟಿ ಒಳ ಬಂದು ಚೊಕ್ಕ ಮಾಡಿಬಿಡ್ತೀಯ ಆದರೆ ಮರುದಿನದ ಮಳೆ ಮತ್ತಿಷ್ಟು ಮಣ್ಣು ಕದಡಿ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ.ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟಿರ್ತೀಯ ಅದರರಿವು ನಿನ್ನ ತಾಕೋಕೂ ಮುಂಚೆಯೆ..ಮತ್ತೆ ನಾನೇ ಎದ್ದು ನಿಂತುಕೊಳ್ತೀನಿ.<br />
ಆದರೂ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ನಂದು ಬದುಕ ಪೂರ್ತಿಯ ನಂಟು ಅವಳಂತೆಯೇ.<br />
<br />
ಸಿಟ್ಟಲ್ಲಿ ನೀ ಅಪ್ಪ...ಹಠದಲ್ಲಿ ನಾ ಮಗಳು!<br />
<br />
ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದೆ ಬದುಕ ಪೂರ್ತಿ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಆಸರೆಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲೋ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನವರೇ.ಅವನ ಸಿಟ್ಟನ್ನೂ ಸರಿ ಮಾಡೋ ಅವಳು ,ಅವಳ ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗೋ ಅವನು ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಚಂದದ ಮನೆಯೊಂದ ಅಷ್ಟೇ ಚಂದಿ ಸಲುಹಿ ಇವತ್ತಿಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟಾಗ ನನ್ನಲ್ಲಿರೋ ಗೊಂದಲಗಳೆಲ್ಲಾ ಹಿಂತಿರುಗಿಯೂ ನೋಡದೇ ಹೊರಟುಹೋದ ಅವ್ಯಕ್ತ ಖುಷಿ ಒಳಗೊಳಗೆ.<br />
ಇದೇ ಖುಷಿಯನ್ನೆ ಅಲ್ವಾ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋಡಬಂದಿದ್ದು!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj9g6nAfcq-UmMOyl9ovQorvuhmUwW23cvRLPq3GvQ0K6L3X3qUw4xntEYx5RGKkZk_JImgKfUsqcpOzqi64vMkUB2i3Bm6ue0GA94LAFw-7MxAdThSAVXy8eLvYfXoMv3ao_rt7XJ3GyL/s1600/th.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj9g6nAfcq-UmMOyl9ovQorvuhmUwW23cvRLPq3GvQ0K6L3X3qUw4xntEYx5RGKkZk_JImgKfUsqcpOzqi64vMkUB2i3Bm6ue0GA94LAFw-7MxAdThSAVXy8eLvYfXoMv3ao_rt7XJ3GyL/s1600/th.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
ಕಿರುಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ನೀವು ಪ್ರೀತಿಯ ಬದುಕಿಗೆ ಅಡಿಯಿಟ್ಟು ಇವತ್ತಿಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದು ವರ್ಷಗಳು....ಬದುಕಿಗೆ ನಾ ಬಂದು ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕೇ ನಾನಾ(ವಾ)ಗಿ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತು ವರ್ಷ!<br />
ಈ ಚಂದದ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿಷ್ಟು ಕನಸಿದೆ...ಕನಸ ಬೊಂಬೆಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬೋಕೊಂದಿಷ್ಟು ಬಣ್ಣಗಳನ್ನಾಗಲೇ ಕೊಂಡದ್ದಾಗಿದೆ.<br />
ತುಸು ದೂರದಲ್ಲಿ ಚೂರೇ ಚೂರು ಮುನಿಸಿದ್ದರೂ ಮನ ಖುಷಿಸೋಕೆ ,ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವವೆಲ್ಲಾ ನದಿಯಾಗಿ ಹರಿಯೋಕೆ ಅಲ್ಯಾವ ಅಡೆತಡೆಯೂ ಇಲ್ಲ.<br />
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ನೀವು...ಪ್ರೀತಿಸೋ ಜೀವಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ನಿಮ್ಮೀ ಪ್ರೀತಿಯ ಅರ್ಧಪಾಲು ನಂದು ಅನ್ನೋ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ...<br />
ಮುಗಿಯದ ಮುದ್ದಲ್ಲಿ..ಕಾಡೋ ಹಠದಲ್ಲಿ...ಬದುಕ ಭರವಸೆಗಳಲ್ಲಿ....ಜೊತೆಯಿರ್ತೀನಿ ಯಾವತ್ತೂ....<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.<br />
***<br />
<br />
ನಿರುಪಾಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ತಿರೋ ಐವತ್ತರ ಭಾವ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ನನ್ನದಿಷ್ಟು ಖುಷಿಗಳು ಜೊತೆಯಾಗಿ.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-77749204251317893442014-03-14T21:50:00.000+05:302014-03-14T22:04:22.513+05:30ಗುಳಿಕೆನ್ನೆ ಹುಡುಗಂಗೆ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span lang="KN"> ಜಾತ್ರೆಯ ಜನ ಜಂಗುಳಿಯ ಮಧ್ಯ ಕೈ ತಾಕಿ ಹೋದ ಹುಡುಗ ನೀನು<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಮುಖ ನೋಡಿ ಗುರಾಯಿಸಬಂದ್ರೆ ನಾ ನಿಂಗೆ ಮೊದಲೇ ಪರಿಚಯವಿದ್ದೆ ಅನ್ನೋ ತರಹ ಸಾರಿ ಕಣೋ ಅಂತಂದು ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">!</span></span><span lang="KN">ಯಾರಿವನು ಅಂದುಕೊಂಡು ಮಧ್ಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನ ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಕಾಡಿಸಿದ್ದ ಗೆಳತಿಯರು ಪರಿಚಿತನಲ್ಲದ ನಿನ್ನನ್ನಾಗಲೇ ನನ್ನ ಹುಡುಗನ್ನಾಗಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">!!</span></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN">ನಾನವತ್ತು ನೋಡಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಗುಳಿಕೆನ್ನೆ ಮಾತ್ರ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">. </span></span><span lang="KN">ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರೂ ನಿನ್ನ ಕರೆಯೋದು ಗುಳಿಕೆನ್ನೆ ಹುಡುಗ ಅಂತಲೇ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN">ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾ ಪಾನಿಪುರಿ ತಿನ್ನೋವಾಗ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">,</span></span><span lang="KN">ಇಲ್ಲದ ತಲೆಹರಟೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯದಲ್ಲೇ ಜಗಳ ಆಡುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ದೂರದಿಂದಲೇ ನನ್ನ ನೋಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ನಾ ಯಾವತ್ತೋ ಗುರುತಿಸಿದ್ದೆ ಬಿಡು</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಅವತ್ಯಾವತ್ತೋ ಸುರಿಯೋ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆಬದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಜೋಳ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಬಂದು ಮಧ್ಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಕೂಟಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದೀಯ ಅಂತ ಹೇಳಿದಾಗ ಇರಿ ತಿಂದು ಆಮೇಲೆ ನೋಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿದ್ದ ನಂಗೆ ಕೋತಿ ಕೀ ಕೊಡು ಅಂತ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದೆಯಲ್ಲಾ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">..</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span lang="KN">ಇವತ್ತೂ ಅಂತದ್ದೇ ಮಳೆ ಕಣೋ ಇಲ್ಲಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">..</span></span><span lang="KN">ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಜೋಳದ ಜೊತೆ ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ಆ ದಿನ ನೆನಪಾಯ್ತು ಅಂತ ಮೇಸೇಜ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ </span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">’</span></span><span lang="KN">ನಿಂತಿರೇ ಹುಡುಗಿ ಇನ್ನೊಂದೈದು ತಾಸು ಹಾಗೆಯೇ ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿ ಬದಿಗಿರಿಸಿ ಹೋಗ್ತೀನಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಯಾಕೋ ಮತ್ತದೇ ಬಜಾರಿ ಹುಡುಗಿಯನ್ನ ನೋಡೋ ಆಸೆಯಾಗಿದೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">’ </span></span><span lang="KN">ಅಂತ ರೀಪ್ಲೈ ಮಾಡ್ತೀಯಾ ಕೋತಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN">ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಾ ತೇಲಿಹೋದೆ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">....</span></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN">ಜಗಳದಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು ಅವತ್ತು ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಗೆಳೆತನ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">...</span></span><span lang="KN">ಪಾರ್ಕ್ ಮಾಡಿದ್ದ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ನೀನು ನಿನ್ನ ಗೆಳೆಯರು ಹರುಟುತ್ತಿದ್ದುದ್ದರ ನೋಡಿ ತಡೆಯಲಾರದ ಸಿಟ್ಟಲ್ಲಿ ಬೈದಿದ್ದೆ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿನೇ ಬೇಕಾ ನಿಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಅಂತಂದು</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span>ಜಗಳಕ್ಕೆ ನಿಂತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನ ನೀ ಸಮಾಧಾನಿಸಿ ಸಾರಿ ಅಂತಂದು ಎದ್ದು ಹೋದೆಯಲ್ವಾ,ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಪಾಪ ಹುಡುಗ ಅಂತಂದು.<br />
<br />
ಆಮೇಲಿನ ದಿನಗಳ ಮಾತೆಲ್ಲಾ ನಡೆದಿದ್ದು ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ ನಲ್ಲಿ...ಆಮೇಲೂ ಎದುರು ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಕೇಳದೆ ನಿನ್ನ ನಂಬರ್ ಬರೆದು ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯ ಮೇಲೆ ಆ ಚೀಟಿ ಇಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದೆಯಲ್ಲಾ ..ನಾನಂದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಷ್ಟು ಭಯವಿತ್ತೇನೋ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರೆ ಇವತ್ತಿಗೂ ಬರಿಯ ಭಯವಲ್ಲ ಕಣೇ ಅಲ್ಲೆ ಎಲ್ಲರೆದುರು ಜಗಳಕ್ಕೆ ನಿಂತುಬಿಡೋ ಬಜಾರಿ ನೀ ಅನ್ನೋ ಮುಜುಗರ ಅಷ್ಟೇ ಅಂತಂದು ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ಗುದ್ದಿಸಿಕೊಳ್ತೀಯಲ್ಲಾ..<br />
<br />
ಯಾಕೋ ಆ ಸ್ಕೂಟಿ...ಆ ಮಳೆ ...ಆ ಜಗಳ, ಮುನಿಸುಗಳು ಮನದೊಳಗೇ ನಗುತ್ತಿವೆ ಇವತ್ತು.<br />
<br />
ಪ್ರೀತಿ ಯಾವಾಗ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನಂಗಿನ್ನೂ..ಆದ್ರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಪ್ರೀತಿಯ ನಿವೇದನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ ಖಾತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ದಿನ ಬದುಕ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಇರೋ ಭಾವ ಅವತ್ತಿಂದ ಇವತ್ತಿನ ತನಕ.<br />
<br />
ನೀ ನಂಗೆ ಗೆಳತಿಯಾಗೋಕೂ ಮುಂಚೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅಂತ ನೀ ಭಾವುಕನಾಗಿ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಹೇಳೋವಾಗ ನಿನ್ನ ತಲೆ ಸವರಿ ಕಣ್ಣಂಚ ಒದ್ದೆಯಾಗಿಸೋದ ಬಿಟ್ಟು ನಂಗೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...<br />
<br />
ಎಲ್ಲೇ ಹೋದ್ಲು ನನ್ನಾ ಜಗಳಗಂಟಿ ಗೆಳತಿ ಅಂತ ನೀ ಕೇಳೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾನೂ ಹುಡುಕ್ತೀನಿ ಆ ಹಳೆಯ ಹುಡುಗಿಯನ್ನ...<br />
ಬಾರೋ ಲಾಂಗ್ ಡ್ರೈವ್ ಹೋಗೋಣ ಅಂದಿದ್ದ ಆ ದಿನ ನೀ ಬೇಸರಿಸಿದ್ದೆ ನೋಡು ಪಕ್ಕಾ ಹುಡುಗರ ತರಹ ಇರ್ತೀಯ ನೀ...ನಂಗೆ ನನ್ ಹುಡುಗಿ ಹುಡುಗಿಯ ತರಹ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂತ...ಮರು ದಿನದಿಂದ ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ನನ್ನಲ್ಲಿಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳು..ಹಣೆಗೆ ಬೊಟ್ಟಿಡದ ಹುಡುಗಿ ಆಮೇಲೊಂದು ದಿನವೂ ಖಾಲಿ ಹಣೆಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ..ನಿಂಗಾಗೆ ನಾ ಬಳೆ ತಗೊಂಡ ನೆನಪು! ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಅವತ್ತಿನ ಖುಷಿ ಇವತ್ತೂ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಜೋಪಾನವಾಗಿದೆ..<br />
<br />
ಆಮೇಲೆ ನಾನ್ಯಾವತ್ತೂ ಲಾಂಗ್ ಡ್ರೈವ್ ,ವೋಡ್ಕಾ, ಅಂತೆಲ್ಲಾ ತರ್ಲೆ ಮಾಡಿದ್ದ ನೆನಪಿಲ್ಲ....ಆಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಮನಕ್ಕೆ ನಾ ’ಸ್ಪಟಿಕ’ಳಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅಲ್ವಾ...<br />
ಅವತ್ತಿಂದ ನಂಗೆ ನನ್ನ ನಿಜದ ಹೆಸರು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿದೆ ಅಕ್ಷರಶಃ...<br />
<br />
ಅವತ್ತು ನೀನಿತ್ತ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ,ನವಿಲುಗರಿಯ ಮತ್ತೆ ಸವರಬೇಕನಿಸ್ತಿದೆ ನಂಗಿವತ್ತು...<br />
<br />
ಇದೆಲ್ಲಾ ಕನಸೋ ನನಸೋ ಅನ್ನೋ ಗೊಂದಲ ನಂಗಿನ್ನು...ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ತರ್ಲೆ ಮಾಡ್ತಾನೆ ನನ್ನವನಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಹುಡುಗ ಇವತ್ತು ಕನಸುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಜೊತೆಯಾಗಿ ,ತರ್ಲೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು, ನಂಗೆ ನೀನೇ ಬೇಕೆಂದು ಹಠ ಹಿಡಿದು ಕೂತು ಕೊನೆಗೆ ಈ ಬಜಾರಿ ಹುಡುಗಿಯ ನನಸ ರಾಜ್ಯದ ರಾಜನಾಗೋಕೆ ಸಿದ್ಧನಾಗಿರೋ ಮುದ್ದು ಗೆಳೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಾರಕ್ಕೆ ನೀ ನನ್ನ ಬಾಳಸಂಗಾತಿಯಾಗ್ತೀಯಲ್ಲೊ<span style="font-family: Tunga;">...</span>ಆತ್ಮ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ<br />
<br />
ಈ ಕನಸಿನೂರಿನ ಚಂದಮನ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಕೂತು ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತಾಡಬೇಕಿದೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿಯೇ...<br />
<br />
ಸಂಜೆ ಸಾಯೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕಡಲ ಅಲೆಗಳಿಗೆ ಪಾದ ತೋಯಿಸುತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಕಿರುಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ನಡೆಯೋ ಆಸೆ ನಂಗೆ...ಮನ ಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ ನಲಿಯೋವಾಗ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ ಕುಣಿಯೋ ಆಸೆ...ತನ್ಮಯಳಾಗಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳೋ ಬಯಕೆ..ಹೀಗೇ ಹತ್ತಾರು ಆಸೆ ನೂರೆಂಟು ಕನಸುಗಳ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಜೋಪಾನ ಮಾಡೋ ಹಂಬಲ ನಂದು.<br />
<br />
ಸಮುದ್ರದಂಚಿನ ನಮ್ಮದೇ ಪುಟ್ಟ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕನಸುಗಳ ಜೊತೆ ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಬದುಕ ಪೂರ್ತಿ ನಲಿವ ನಿನ್ನದೇ ಹುದುಗಿಯ ಭಾವವಿದು ಗೆಳೆಯ.<br />
<br />
ನಿನ್ನಾ ಗುಳಿಕೆನ್ನೆಯ ಸವರೋಕಂತಾನೇ ಕಾಯ್ತಿರೋ, ಮತ್ತದೇ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆ ಕನಸುಗಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕೋಕೆ ನಿಂತಿರೋ ನಿನ್ನದೇ ಹುಡುಗಿ..<br />
<br />
ಮತ್ತೆ ಮಳೆಯಾಗಿದೆ ನನ್ನೆದೆಯ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ..ಮಣ್ಣ ಘಮದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನರಸಿ..<br />
ನಿನ್ನದೇ ಜಗಳಗಂಟಿ ಹುಡುಗಿ.<br />
ಸ್ಪಟಿಕ</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-26857462052733582182014-02-27T17:20:00.001+05:302014-02-27T17:36:56.412+05:30ನಡೆದಷ್ಟೂ ದೂರಕೆ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span lang="KN">ಕತ್ತಲ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಮನ ಮಾತಾದಾಗ....<br />
<br />
ಸಂದು ಹೋದವಲ್ಲೆ ಗೆಳತೀ ಬದುಕಲ್ಲಿಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">...</span></span><span lang="KN">ಗದ್ದಲವನ್ನೂ ಮಾಡದೇ!!</span><br />
<br />
ಬದುಕೇ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಕಾಡಿದೆ ನೀ ನನ್ನ ಅಂತ ನಿನ್ನೆಯ ರಾತ್ರಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಾಗ ಚಂದಿರನ ನೋಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚೂ ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ನಿಜವಲ್ವಾ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">,</span></span><span lang="KN">ಒಳಗಿರೋ ಒಡೆದ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಕೂಡಿಸಿ ಕೂಡಿಸಿ ಅವು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಳಚಿ ಬೀಳೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನೊಳಗೆನೋ ಹೇಳಲಾಗದ ಸಂಕಟ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಬದುಕು ನಿನ್ನ ಖುಷಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ತನ್ನಲ್ಲೇ ಇರಿಸಿಕೊಂಡು ನಿನಗಿಷ್ಟು ನೋವ ಮಾತ್ರ ಕೊಟ್ಟು ಆ ತಿರುವಲ್ಲಿ ಕೈ ಬೀಸಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">, </span></span><span lang="KN">ತಿರುಗಿಯೂ ನೋಡದೇ ಹೊರಟುಹೋದಾಗ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದದಿ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟೆ ನೀ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">! </span></span><span lang="KN">ನಿನ್ನೊಳಗಿರೋ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಅರಿವು ನನ್ನ ಸೋಕಿದ್ದು </span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">,</span></span><span lang="KN">ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ನನ್ನ ಎಳೆದುಕೊಂಡುಬಂದಿದ್ದು ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN"> ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೂಟೆಕಟ್ಟಿ ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೇ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆಸೆದಿರೋ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ನನ್ನ ಬದುಕ ಪೂರ್ತಿಯಿರೋ ಬೇಸರ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">. </span></span><span lang="KN">ಇವತ್ತಲ್ಲವರ ಕನಸುಗಳ ಆಳಾಗಿ ದುಡಿತಿರೋ ನಿನ್ನ ವಾಸ್ತವದ ಬದುಕ ಬಗೆಗಿಷ್ಟು ಅನುಕಂಪ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಇರೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬೇಸರಗಳ ನಂತರವೂ ಅವರ ಕನಸುಗಳನ್ನ ನಿನ್ನ ಹೆಗಲೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಧಾವಂತದಿಂದ ಹೊರಟಿರೋ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ನನ್ನದೊಂದಿಷ್ಟು ಅಕಾರಣದ ಪ್ರೀತಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">..</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN">ಹುಚ್ಚುಚ್ಚು ಕನಸು ಕಾಣ್ತಿದ್ದ ನಂಗೆ ಕನಸಂದ್ರೆ ಹೀಗೆಯೇ ಇರಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟವಳು ನೀನು<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಈಗದೆಷ್ಟು ಚಂದದ ಕನಸ ಕಟ್ಟಿದ್ದೇನಲ್ವಾ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">?</span></span><span lang="KN">ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು ಮಹರಾಯ್ತಿ ಇದ ಬೆಳೆಯೋಕೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">..</span></span><span lang="KN">ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸೋ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಂದು</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span></span><span lang="KN"> ಪ್ರೀತಿಸೋ ಅದೆಷ್ಟೋ ಜೀವಗಳನ್ನ ನೋಯಿಸಿ ಬೇಕಂತಲೇ ದೂರಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ನೀನೇನೋ ಆರಾಮಾಗಿದ್ದೀಯ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ನನ್ನ ನಿನಗಿಂತಲೂ ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟಪಡೋ ಅವರನ್ನ ನನ್ನಿಂದ ದೂರಾಗಿಸಿದ ಪಾಪಪ್ರಜ್ನೆ ನಿನ್ನನ್ನೊಮ್ಮೆಯೂ ಸೋಕಿಲ್ಲವಲ್ಲೇ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">!</span></span><span lang="KN">ನಿಜ ಹೇಳು</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">,</span></span><span lang="KN">ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿಗಿನಿತೂ ಜಾಗವಿಲ್ಲವಾ ಅಥವಾ ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನದೇ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲವರಿಗೂ ನೋವು ಕೊಡ್ತಿರೋದಾ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">? </span></span><span lang="KN">ಪ್ರೀತಿ ಅಂತನಿಸದ ಬದಲಾಗಿ ಅಸಹ್ಯ ಅಂತ ಅಂತನಿಸಿಹೋದ ಅಲ್ಯಾರದೋ ಬಲವಂತದ ಪ್ರೀತಿಯ ರೀತಿಗೆ ನೀ ನಲುಗಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">,</span></span><span lang="KN">ಮುದುಡಿ ಕೂತಾಗಲೂ ನನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸೋಕೆ ಬಂದಿಲ್ಲವಲ್ಲೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">...</span></span><span lang="KN">ನಾನಷ್ಟು ದೂರಾಗಿಹೋದೆ ನಿನ್ನಿಂದ ಅನ್ನೋದ್ಯಾಕೋ ಸಹ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">....</span></span><span lang="KN">ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡ ಅಂತರದ ದೂರ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">!!</span></span></span><span lang="KN">ಈ ಮಾತು ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತು ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಹೋಗಿಬಿಡ್ತೀಯಲ್ವಾ ನೀ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">...</span></span><span lang="KN">ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳಬೇಕೆಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಆದರೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ನಿನ್ನಲ್ಯಾವ ಭಾವ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಲಾರದು ಅನ್ನೋದರ ಅರಿವಾದ ಮೇಲೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟೆನೇನೋ ನಾ ಅಳೋದನ್ನ </span><span lang="">ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮೂಗಿನ ನೇರಕ್ಕೆ ಮಾತಾಡೋ ನಿನ್ನೆಡೆಗೊಂದು ತಿರಸ್ಕಾರದ ನೋಟ ಬೀರಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span></span></span><br />
<span lang="KN"><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
</span><span lang="KN">ಎಷ್ಟು ದಿನಗಳಾದವಲ್ವಾ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮುಖ ಹುದುಗಿಸಿ ನಾ ಹಗುರಾಗಿ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">....</span></span></span><br />
<br />
<span lang="KN">ಸುಮ್ಮನೆ ನಿನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನೀನಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳೆಷ್ಟು ಚಂದವಿದ್ದವಲ್ವಾ<span style="font-family: Tunga;"><span lang="">...</span></span><span lang="KN">ಆದರೀಗ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆಯ ತನಕ ಕಾಲಿಗೆ ಗಾಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬದುಕ ರೇಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮುಂದೆಯೇ ಇರಬೇಕೆಂದು ಎದುರುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ನೀ ಓಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾನಿಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಒಂಟಿ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಒಂಟಿತನ ಇನ್ನೂ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಲ್ಲ ನಂಗೆ</span><span style="font-family: Tunga;"><span lang="">.</span></span><span lang="KN">ಭಾವಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನನ್ಯಾವ ಭಾವವನ್ನೂ ಮುಟ್ಟಿಯೂ ನೋಡದೇ ಹೊರಟುಬಿಡೋ ನಿನ್ನ ನೋಡೋವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾನಿರಬಾರದಿತ್ತು ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಂದುಕೊಳ್ತೀನಿ.ಮರು ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ ನೀನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ.</span><br />
</span><span style="font-family: Arial;"><span lang="">
</span></span><br />
ಯಾವಾಗಲೂ ಗೊಂದಲವಾಗೇ ಉಳಿಯೋ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ನಿವೇದನೆ:ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ಗೊಂದಲಗಳೆಲ್ಲಾ ಸರಿದ ಮೇಲಾದ್ರೂ ನನ್ನನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಿ ಹೋಗು,ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡೀತು ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನ ಮನ.<br />
<br />
ಯಾವಾಗಲೂ ಬಾಗಿಲಿಂದಾಚೆಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸೋ ನೀ ಇವತ್ತಲ್ಲೊಂದು ಗೋಡೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಾ ಇಣುಕಿಯೂ ನೋಡದ ತರಹ ಮಾಡಿರೋವಾಗ ನನಗೆಷ್ಟು ದುಃಖವಾಗಿದ್ದೀತು ಯೋಚಿಸಿ ನೋಡು ಒಮ್ಮೆ.<br />
ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿನ ನಿನ್ನೊಳಗೂ ನಾ ಅಪರಿಚಿತೆಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದುಬಿಡ್ತೀನೇನೋ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅನ್ನೋ ಭಯ ನಂದು.<br />
ಒಳಗೆಲ್ಲೋ ಮುದುಡಿ ಕುಳಿತಿರೋ ನನ್ನ ಮತ್ತೆ ನೀನಾಗಿ ಮಾತಾಡಿಸಬರ್ತೀಯ ಅನ್ನೋ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ...<br />
<br />
ಇಂತಿ,<br />
ನಿನ್ನತೀ ಪರಿಚಿತೆ.<br />
<span style="font-family: Arial;"> </span> </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-62026165003934701472013-12-11T18:54:00.001+05:302013-12-11T18:54:06.630+05:30"ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ" ಅನ್ನೋ ನೆನಪು...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಮ್ಮ ’ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ಕೊಟ್ಟ ಆ ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ನಾ ಗುಜರಿಯವನಿಗೆ ಕೊಡ್ಲಾ ’ ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ ರೇಗಿ ಫೋನಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಈ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ಯಾಕೋ ತುಂಬಾ ನೆನಪಾದ್ರು ..<br />
ಹೌದಲ್ವಾ ತಿಂಗಳೆರಡಾಯ್ತು ಇವರಿಂದ ನಂಗೆ ಮೇಲ್ ಬಂದು ಅಂತ ಯೋಚಿಸ್ತಾನೆ ಮತ್ತೆ ಮೇಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡಬಂದೆ .ಇರಲಿಲ್ಲ ಅವರಿಂದ್ಯಾವುದೇ ಮೇಲ್.ಅಣುಕಿಸುತ್ತಿದ್ದವು ಅಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಗೂಗಲ್ ಪ್ಲಸ್,ಲಿಂಕರ್ ಮೇಲ್ ಗಳು ನನ್ನ.<br />
ಅವರ ಜೊತೆಗಿನ ಹಳೆ ಮೇಲ್ ಗಳನ್ನ ಓದ್ತಾ ಜಾರಿದ್ದೆ ಅದೇ ದಿನಗಳಿಗೆ...<br />
<br />
ಆ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜಾ-<br />
<br />
ನನಗಿನ್ನೂ ಐದರ ವಯಸ್ಸು ಆಗ.ಏನೋ ರಿಸರ್ಚ್ ಗೆ (ಯಾವುದದು ಅನ್ನೋ ತಿಳಿಯೋ ವಯಸ್ಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ನಂಗೆ) ಅದ್ಯಾವುದೋ ದೂರದ ದೇಶದಿಂದ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಬಿಳಿಯ ಕೂದಲಿನ ಅಷ್ಟೇ ಬಿಳಿಯ ಮುಖದ ಅಜ್ಜ ಅವರು.<br />
ಸರಿ ಸುಮಾರು ನನ್ನಜ್ಜನ ವಯಸ್ಸಿನವರು.ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು ನಮ್ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆಯ ತನಕ ಕಾಡು ಅಲೀತಾ ರಾತ್ರಿ ಪೂರ್ತಿ ಮೆತ್ತು(ಅಟ್ಟ) ಹತ್ತಿ ಅದೇನೇನೋ ಬರೀತಾ ಕೂರೋ ಈ ಅಜ್ಜ ಅಂದ್ರೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕುತೂಹಲ.<br />
’ಲ್ಯಾರಿ’ಅನ್ನೋ ಅವರ ಹೆಸರನ್ನೂ ಹೇಳೋಕೆ ಬರದ ನಾ ಅವರ ಬೆನ್ನು ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದ ಬೇತಾಳದ ತರಹ ಅವರ ಜೊತೆಯೆ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ.ಅಪ್ಪ ,ಅಮ್ಮ,ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನಜ್ಜ ಗದರಿದರೂ ಕೇಳದೆ ಅವರ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಕಾಡು ಅಲೆಯೋಕೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ ಆಗ.(ಯಾಕಂದ್ರೆ ಶಾಲೆ ನೋಡಿದ್ದೆ ಆರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡೋ ಕಿಲಾಡಿಗಳಿಗೆ ರೇಗುತ್ತಿದ್ದ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಈ ತಾತನಲ್ಲೇನೋ ವಿಶೇಷತೆ ಇದೆ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತಿತ್ತು.ಅಥವಾ ಅವರು ಕೊಡೋ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣ ಚಾಕಲೇಟುಗಳಿಗಾಗಿಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನಂಗಿನ್ನೂ).<br />
ಅವರೂ ಅಷ್ಟೇ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಡಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಕಾಲಿಗೂ ಸಿಗೋ ಎಲ್ಲದರ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳ ಅವರದೇ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ತಾ ಹೋಗ್ತಿದ್ರು.<br />
ಗದರದೇ ನಾ ಕೇಳೋ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸೋ ಈ ಅಜ್ಜ ಕೊನೆಗೂ ನಂಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ಆಗಿದ್ರು!<br />
<br />
ಅವರ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಏನೋ ಹೊಸದು ನೋಡೋ ಖುಷಿ ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ.ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ಹಿಡಿದು ಕಾಡಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ತಂದ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಹುಳಗಳನ್ನ ಇಂಚಿಂಚೂ ಬಿಡದೇ ಅವರು ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ ಆಮೇಲೆ ನಂಗೂ ನೋಡೋ ಧಾವಂತ .ಏನೋ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗೋ ತರಹ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ ನಾನೂನೂ!ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಎಷ್ಟೇ ಗದರಿದ್ರೂ ನಾ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಹೋಗ್ತಿರಲಿಲ್ಲ .ಅವರೂ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.<br />
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದಲೇ ನೋಡೋ ಈ ಪೋರಿ ಅದೆಷ್ಟು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನನ್ನ ಅಜ್ಜನಲ್ಲಿ ಆಪಾದನೆ ಮಾಡೋ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ನನಗೊಂದು ಕೌತುಕ ಪ್ರಪಂಚ ಆಗ.<br />
ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು ಜೊತೆಯಿದ್ದ ಅಜ್ಜ ಹೊರಟಾಗ ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಅತ್ತಿದ್ದೆನಂತೆ ನಾ(ಅತ್ತಿದ್ದನ್ನ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಮರೆತುಬಿಡ್ತೀನಿ). ಅವರೂ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರಿಟ್ಟುಕೊಂಡೆ ಹೋಗಿದ್ರಂತೆ ಮತ್ತೆ ಬರ್ತೀನಿ ಪುಟ್ಟಿ ಆ ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ನೋಡೋಕೆ ಅಂತಂದು.ಆಗ ನ್ಯಾಷನಲ್ ನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಬೇಕಂತ ನಾ ಹಟ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಸಿಕ್ತಾನೆ ಅವ ನಿನ್ನ ಗಂಡನಾಗಿ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡ್ತಿದ್ರಂತೆ!(ಈಗಲೂ ನಗ್ತಾರೆ ಎಲ್ರೂ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಬಗೆಗೆಗಿನ ನನ್ನ ಹಟಕ್ಕೆ). <br />
ಹೊರಟಿದ್ರೂ ಕೊನೆಗೂ ಇಡೀ ಮನೆ ಮಂದಿಗೆ ಕೃತಜ್ನತೆಯ ಕೈ ಮುಗಿದು ತನ್ನೂರ ಕಡೆಗೆ!<br />
<br />
ಹೀಗೇ ಹೊರಟ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ಮತ್ತೆ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಕಳೆದ ವರುಷ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ.ಅಕ್ಷರಶಃ ಮರೆತೇ ಹೋಗಿದ್ದ ಇವರನ್ನ ಮತ್ತೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡ್ತೀವಿ ಅನ್ನೋ ಕನಸು ಕೂಡಾ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ ನಾವು.ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣವೇ ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಡು ಅಲೆಯೋಕೆ ಬರ್ತಿದ್ದ ಪುಟ್ಟಿ ಇವಳೇನಾ ಗುರುತು ಸಿಗೋಕಾಗದಷ್ಟು ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಕೇಳೋವಾಗ ಏನೋ ಖುಷಿ ನಂಗೆ. ನಂಗಂತಾ ಮತ್ತೆ ತಂದಿರೋ ಚಾಕಲೇಟ್ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಕವರ್ ತೆರೆದು ನೋಡಿದ್ರೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಂದದ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಚಿತ್ರಗಳು!! ನಾ ಮರೆತ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ನಾ ಈ ತಾತ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ನೋಡಿ ನಂಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗದಿರಲಿಲ್ಲ!.<br />
ಜೊತೆಗೆ ಅವತ್ತು ಅಲೆದಾಡಿದ್ದ ಅದೇ ಕಾಡ ಒಳಹೊಕ್ಕರೆ ಅದೊಂದು ಬಯಲ ತರ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತು ಪುಟ್ಟಿ ..ಬಾ ಮತ್ತೆ ಒಂದು ಸಲ ಆ ಕಾಲು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ ಆದರೆ ಅವತ್ತಿನ ತರಹ ನಿನ್ನ ಕೂಸುಮರಿ ಮಾಡೋಕೆ ನಂಗಾಗಲ್ಲ ಇವತ್ತು ಅಂತ ಮುಖ ಬಾಡಿಸಿದ್ದ ಅಜ್ಜಂಗೆ ನಾನಂದಿದ್ದೆ ಇದಾನಲ್ಲ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಅಂತ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ. ಒಂದೀಡಿ ದಿನದ ಮಾತುಕತೆಗಳು ಮುಗಿದಾದ ಮೇಲೆ ನಾವಿಬ್ರೂ ಆ ರಾತ್ರಿಯ ಅದೇ ಮೆತ್ತಿನ ಅವರ ರೂಮಲ್ಲಿ ಕೂತು ಏನೇನೋ ಮಾತಾಡಿದ್ವಿ(ಆ ರೂಮಿಗೆ ಈಗಲೂ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ರೂಮು ಅಂತೀವಿ ನಾವು)ಹೋದ ವರ್ಷವೇ ತಿಳಿದಿದ್ದು ಅವರು ಮಂಗನ ಖಾಯಿಲೆಗೆ ಏನೋ ಔಷದಿ ಹುಡುಕೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದಂತ.ಬಿಡದೇ ಕೇಳಿದ್ದೆ ಎರಡು ಗಂಟೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ.ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಉತ್ತರಿಸಿ ಅವರ ಮನೆ,ಮಗನ ಬಗೆಗೆ ಮಾತು ತಿರುಗಿಸಿದ್ದ ತಾತನ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಏನೋ ಅಳಲು,ನೋವ ಭಾವ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಂಡಿತ್ತು ನಂಗೆ.<br />
ಆಮೇಲೆ ತಲೆ ಸವರಿ ಹೊರಡ್ತೀನಿ ಪುಟ್ಟಿ ನಾಳೆ ನಾ ಈ ಬಾರಿ ಕಣ್ಣೀರ ಜೊತೆ ಬೀಳ್ಕೊಡೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ ನೀ ಅಂದಾಗ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಮತ್ತೆ ಯಾವಾಗ ಬರ್ತೀರ ಅಂತ ಹೇಳಲೇಬೇಕಂತ.<br />
ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಬರ್ತೀನಿ ಮತ್ತೆ ಅಂದಿದ್ರು.<br />
<br />
ಆಮೇಲೆ ಅವರಿಂದ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲ್ ಐಡಿ ಹಿಡಿದು ನಾ ಅವರನ್ನ ಮತ್ತೆ ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ದೆ.ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನಾನವರಿಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು ನಾಲ್ಕು ಮೇಲ್! ಅವರು ನಂಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಹನ್ನೆರಡು ಮೇಲ್!!<br />
<br />
Dear Putti ಅಂತ ಮಾತು ಶುರುವಿಡೋ ತಾತ ಕೂತು ಆ ದಿನಗಳ ಬಗೆಗೆ,ಅವರ ರಿಸರ್ಚ್ ಬಗೆಗೆ,ಅಲ್ಲಿಯ ಸಂಭಂದ,ಮನೆ,ಮನಸ್ಸುಗಳ ಭಾವಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಮನುಶ್ಯ ಬಂಧಗಳ ಬಗೆಗೆ ಅವರು ಒಂದೊಂದು ತೀರಾ ಭಾವೂಕ ಮೇಲ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾಗ ಉತ್ತರಿಸೋಕಾಗದೇ ನಾ ಮೌನಿ.<br />
ಈ ಪುಟ್ಟಿಯ ತರಹದ್ದೇ ಮೊಮ್ಮಗಳು ನಂಗೂ ಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತಿದ್ದ ಮೇಲ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ನಾನಂದಿದ್ದೆ-ಬಂದುಬಿಡಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದುಬಿಡ್ತೀನಿ ಮೊಮ್ಮಗಳಾಗಿ ಅಂತ.ಈ ಮಾತ ಕೇಳಿ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ವರುಷ ಜಾಸ್ತಿ ಬದುಕಿಯೇನು ಪುಟ್ಟಿ ಅಂತ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದು ರಿಪ್ಲೈ ಬಂದಿತ್ತು.<br />
<br />
ನಿನ್ನೂರಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಆ ಆತ್ಮೀಯತೆಗೆ,ಚಂದದ ಗೆಳೆಯನಾದ ನಿನ್ನಜ್ಜಂಗೆ,ನನ್ನದೇ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಹೋದ ನಿನ್ನಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಪ್ಪಂಗೆ,ಮುದ್ದು ಮೊಮ್ಮಗಳಾಗಿ ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದ ನಿಂಗೆ ಕೃತಜ್ನತೆ ಹೇಳೋದ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಪುಟ್ಟಿ.ಬಹುಶಃ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಈ ಪ್ರೀತಿ ದಕ್ಕುತ್ತೇನೋ ಅಂದಾಗ ಹೆಮ್ಮೆ ಅನಿಸಿತ್ತು ನಂಗೆ.ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಪುಟ್ಟಿ ಅಂತ ಪ್ರೀತಿಸೋ ,ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಡೋ ಈ ತಾತ ಅದ್ಯಾಕೇ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ .ನನ್ನ ಕೇಳಿದ್ರೆ ನಂಗಿನ್ನೊಬ್ಬ ತಾತನ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗೋಕೆ ಬಂದ್ರೇನೋ ಅಂತೀನಿ...ಅಪ್ಪನೂ ಅದನ್ನೆ ಅಂತಾರೆ "ಎಲ್ಲೋ ಆರು ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಫೋನ್ ಮಾಡೋ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜಂಗೆ ಪುಟ್ಟಿ ಬಿಟ್ರೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬರಲ್ಲ ಮಾತಾಡೋ ಅರ್ಧಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಪುಟ್ಟಿ ಇರ್ತಾಳೆ ಆಮೇಲೆ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಅವಳಜ್ಜ ಇರ್ತಾರೆ .ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ಭಾರತದ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿರೋದು ಇವರಿಬ್ಬರೇ ಏನೋ" ಅಂತ.ಮಾತಿಗೆ ಶುರುವಿಟ್ರೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂಮೋಡಿ ಮಾಡೋ ತೀರಾ ಚಂದದ ಇವರ ಮಾತುಗಳ ಕೇಳೋಕೆ ಆ ದಿನಗಳನ್ನೇ ಕಾಯ್ತಿರ್ತೀನಿ ನಾನು.<br />
<br />
ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ಮಾತಾಡೋವಾಗ ನಂಗೇನೋ ಖುಷಿ.ಬಹುಶಃ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೇ ಮಗನ ಮನೆಯಲ್ಲಿರೋ ಬೇಸರಕ್ಕೋ ಅಥವ ನಿಮ್ಮಗಳ ಆ ಬಂಧಗಳಿಗೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಸಮಾಧಾನವಂತೂ ದಕ್ಕಿದೆ ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ.ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ಅನ್ನದ ಋಣವಿದೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡೋ ಈ ತಾತ ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷದ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ರು ನನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲಿ.<br />
<br />
ಬಹುಶಃ ಇದೆ ಮೂಲವಿದ್ದೀತು ನಂಗೆ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಅಲೆಯೋ ಹುಚ್ಚು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗೋಕೆ.ಒಬ್ಬಳೇ ಈ ನೆನಪುಗಳ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇಡೋ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಒಂದು ಹೊಸ ಹುರುಪಿನ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗೋದರ ಅರಿವು ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ ನೆನಪಾಗ್ತಾರೆ ನಂಗೆ.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಲು ನಿಲ್ಲೋದು ಕಮ್ಮೀ. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬಳೇ ಅಲೆಯೋ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕಾಗಿನಿಂದ ಅಜ್ಜ ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಟೆಲಿಸ್ಕೋಪ್ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟ್ರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ದೊಡ್ಡಮ್ಮನ ಬೈಗುಳ ಶುರುವಾಗಿರುತ್ತೆ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ಮೊಮ್ಮಗಳೇ ಇವಳು ಅಂತ!.<br />
ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಈ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜಂಗೆ ಕಾಡು ಸುತ್ತೋ ಖುಷಿಯ ಕಲಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ಧನ್ಯವಾದವ ಹೇಳ್ತಿದ್ದೆ ನಾ..ಬದುಕಲ್ಲಿಷ್ಟು ಸಾಹಸಗಳ ಮಾಡಿದಾಗಲೇ ಕಣೋ ಬದುಕ ಬಗೆಗೆ,ನಮ್ಮ ಬಗೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗೋದು,ಸಾಧಿಸೋ ಧೈರ್ಯ ಸಿಗೋದು ಅಂತಿದ್ದ ತಾತನ ಮಾತುಗಳು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ರೂ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದ್ದಂತೂ ಹೌದು.<br />
<br />
ಆದರೆ ಈಗೊಂದೆರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ನಾನೂ ಅವರಿಗೆ ಮೇಲ್ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ ಅವರಿಂದಲೂ ಮೇಲ್ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ..ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ನೆನಪಾಗ್ತಿದ್ದ ತಾತನನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಬೇಕಂತ ಇಷ್ಟುದ್ದದ ದೀರ್ಘ ಭಾವಗಳ ಬರೆದಿದ್ದೆ.<br />
ಆಗೊಂದು ಮೇಲ್ ರಿಸೀವ್ ಆಗಿತ್ತು "Dear Putti" ಅನ್ನೋ ಅದೇ ಆತ್ಮೀಯತೆಯಲ್ಲಿ.<br />
ಆದರೆ ಬರೆದಿದ್ದು ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನಲ್ಲ :(<br />
ಅವರದ್ದೆ ಪಡಿಯಚ್ಚು ಅವರ ಮಗ..<br />
"ಅಪ್ಪ ಹೋಗಿ ತಿಂಗಳೊಂದಾಯ್ತು .ಈ ಪುಟ್ಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ,ಈ ಪುಟ್ಟಿಯ ಚಂದದ ಮನೆಯ ಬಗ್ಗೆ,ಮನೆಯವವರ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಡೀ ದಿನ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ನಂಗೂ ನಿಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನೋಡೋ ತರಹದ ಭಾವವೊಂದ ಕೊಟ್ಟು ಹೋದ್ರು ನಿನ್ನ ಮೇಲ್ ಐಡಿಯ ಜೊತೆಗೆ.<br />
ನಿನ್ನೂರನ್ನ ನೋಡೋಕೆ,ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಿಷ್ಟು ಮಾತಾಡೋಕೆ ಬರ್ತೀನಿ ಸಧ್ಯದಲ್ಲೇ .<br />
ನಿನ್ನಿಷ್ಟದ ಚಾಕಲೇಟ್ ಬಾಕ್ಸ್ ನಾ ಆಗಲೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಾಗಿದೆ.<br />
ಸಿಕ್ತೀಯ ಅಲ್ವಾ?"<br />
<br />
ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ನೆನಪು ಶಾಶ್ವತ ನೆನಪಾಗಿಯೇ ಉಳಿದ ಬೇಸರಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಂಚು ಮಾತಾಡ್ತು. ಇನ್ನೂ ಸೆಂಡ್ ಒತ್ತಿರದ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಮಾಡೋ ಮೇಲ್ ನಾ ಡಿಲೀಟ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ .<br />
ಆದರೊಂದು ಅವ್ಯಕ್ತ ಭಾವ ಮನ ತಾಕಿ ಹೋಯ್ತು.ಮುಖ ನೋಡಿರದ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ಮಗ ನಮ್ಮಗಳ ಮೇಲೆ ಇಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವವ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಅಂತಾ.<br />
ಅವರ ಬರುವಿಕೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ .....ನಾ....<br />
"ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜನ ಮೊಮ್ಮಗಳಾಗಿ ಕಾಯ್ತಿರ್ತೀನಿ ನನ್ನಜ್ಜನ ಜೊತೆಗಿಲ್ಲಿ ...ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ " ಅಂತ ಸೆಂಡ್ ಬಟನ್ ಒತ್ತಿದ್ದೆ ಟು ದ ಸನ್ ಆಫ್ ಲ್ಯಾರಿ ಅಜ್ಜ<br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-37778309007504469302013-12-03T10:08:00.000+05:302013-12-03T10:08:03.646+05:30ಆ ಗಿಟಾರು ಹುಡುಗ ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅದೊಂದು ಭಾನುವಾರದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮಲಗಿದ್ದೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಐದಕ್ಕೆ ಅಲಾರಾಂ ಇಟ್ಟು<span style="font-family: Tunga;">!</span>ಜನ ಜಂಗುಳಿಯ ಮಧ್ಯ ನನ್ನ ನಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕ ದಿನದಿಂದ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಪ್ರಬುದ್ಧತೆ ಬಂದಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರವತ್ಯಾಕೋ ಜನರ ಮಧ್ಯ ಕಳೆದು ಹೋಗಬೇಕನ್ನಿಸಿದ ಭಾವವ ಬದಿಗೊತ್ತಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಯೋಚನೆಗೂ ಜಾಗ ಬಿಡದೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿತ್ತು ನಂಗೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಏಳೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಐವತ್ತು ಮಿಸ್ ಕಾಲ್ ಗಳಿದ್ದವು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಗಾಬರಿ ಬಿದ್ದು ತಿರುಗಿ ಫೋನಾಯಿಸಿದ್ರೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಗೂಬೆ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ದೊಡ್ಡವಳಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀಯ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಕೈಗೆ ಸಿಗೋದು ಬಿಡು ಫೋನಲ್ಲಿ ಮಾತಿಗೂ ಸಿಗಲ್ಲ ನೀನು<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂತ ಮುಗಿಯದ ದೊಡ್ಡ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದ ಗೆಳೆಯ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಅಷ್ಟೇ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಒಂದಿಬ್ಬರು ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳತಿಯರನ್ನ ಬಿಟ್ರೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಾನಿರೋದು<span style="font-family: Tunga;">(</span>ನಂಗಿರೋದು<span style="font-family: Tunga;">) </span>ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಲ್ಲೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಬ್ಯೂಟಿ ಟಿಪ್ಸ್<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಡ್ರೆಸ್<span style="font-family: Tunga;">, </span>ಗಾಸಿಪ್ಸ್<span style="font-family: Tunga;">, </span>ಜಲಸ್ ಅಂತಿಪ್ಪ ಹುಡುಗಿಯರಿಗಿಂತ ನಂಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲೂ <span style="font-family: Times New Roman;">VIP</span><span style="font-family: Tunga;"> </span>ಬ್ರಾಂಡ್ ತೋರ್ಸೋ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಜಾಸ್ತಿ ತಲೆ ಹರಟೆ ಮಾಡೋ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ನಗೋ<span style="font-family: Tunga;">, </span>ನಾವೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ನಗೋ ತರ ಮಾಡೋ ಹುಡುಗರೇ ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟ ಆಗೋದು <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಇಲ್ಲಿ ದಕ್ಕಿದ್ದೂ ಅಂತಹುದೇ ಪಕ್ಕಾ ಕ್ರೇಜಿ ಹುಡುಗರ ಚಂದದ ಸ್ನೇಹ ಬಳಗ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಕಾಲೇಜಿನ ಮೊದಲ ದಿನ ಮಾಡಿದ್ದ <span style="font-family: Times New Roman;">rag</span><span style="font-family: Tunga;"> </span>ನಿಂದ ಶುರುವಾದ ಸ್ನೇಹ ಇವತ್ತಿಲ್ಲಿ ಅವರೆಲ್ಲರ ಬಳಿ ಹೊಡೆದಾಡಿ ಮುಖ ಊದಿಸೋ ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ನನ್ನೂರ ಇವರುಗಳ ಜೊತೆಗೊಂದಿಷ್ಟು ಮಾತಾಡಿದ್ದು <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಕೂತು ತಲೆಹರಟೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು <span style="font-family: Tunga;">,,</span>ಸೀನಿಯರ್ಸ್ ಅಂತಾ ತುಂಬಾ ಕೊಬ್ಬು ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ಇವರುಗಳ ಕೊಬ್ಬಿಳಿಸಿ ಗೆಳೆಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಸರಿ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕಾರು ತಿಂಗಳು<span style="font-family: Tunga;">!.. </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆಮೇಲಾಮೇಲೆ ಗೆಳೆತನದ ಪ್ರತಿ ಸಲುಗೆಯ ಭೇಟಿಯಲ್ಲೂ ಪ್ರತಿ ಗೆಳೆಯರ ಜನುಮ ದಿನಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಫಂಕಿ ಗಿಫ಼್ಟ್ ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ನಕ್ಕು ಬರೋದರ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಾಯ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಗೆಳೆಯನ ಬರ್ತ್ ಡೇ ಕೇಕ್ ನಲ್ಲಿ ನಂಗೇ ಸಿಗೋ ಫಸ್ಟ್ ಬೈಟ್ ಗೆ ಉಳಿದವರೆಲ್ಲಾ ಮುಖ ಊದಿಸಿ ಕೂರೋವಾಗ ಏನೋ ಒಂದು ಚಂದದ ಖುಷಿ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಂಗೆ <span style="font-family: Tunga;">. </span>ಅವತ್ತು ನಾನವರ ಹುಡುಗಿಯಾಗಿ ಬಿಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಕ್ಷರಶಃ <span style="font-family: Tunga;">! </span>ಎಲ್ಲರೂ ಇವತ್ತೂ ಆಡಿಕೊಳ್ತಾರೆ ನಿಂಗೆ ಇದಾರು ಹುಡುಗರಿದ್ದಾರಲ್ಲೆ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಯಾರನ್ನ ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ತೀಯ ನಮ್ಮೈವರಲ್ಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಸುಮ್ಮನೆ ಅವರುಗಳ ತಲೆಹರಟೆಗೆ ನಕ್ಕು ನಾನೂ ಅಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ತರ್ಲೆ ಮಾಡೋವಾಗ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನಗೋದು ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತೆನೋ ಅನಿಸಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆದರೆ ಅವತ್ಯಾಕೋ ಆತ್ಮೀಯತೆಯ ಸಲುಗೆ ತೀರಾ ಅನ್ನಿಸಿ ನಾನಲ್ಲೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯಂಗೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ದುಡ್ಡಲ್ಲಿ ಹೇಗ್ ಹೇಗೋ ಬದುಕೋ ಹುಡುಗ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ ನಂಗೆ<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂದಿದ್ದೆ ಅವನ ಬದುಕ ಬಗ್ಗೆ<span style="font-family: Tunga;">!..</span>ಅನಿಸಿತ್ತು ಆಮೇಲೆ ನಾನ್ಯಾರು ಅವನ ಬದುಕ ಬಗೆಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸೋಕೆ ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಆಡಿದ್ದ ಮಾತಿಗೆ ಅವ ನನ್ನ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಬೈದು <span style="font-family: Tunga;">"</span>ನನ್ನಪ್ಪ ಅಮ್ಮನೂ ಹೇಳದ ಈ ಭಾವವ ನೀ ಹೇಳಿದ್ದು ನಂಗಿಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂತಂದು ಎದ್ದು ಹೋಗಿದ್ದ ಗೆಳೆತನದ ಸಲುಗೆಯ ಸರಿಸಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಬೇಸರವಾಯ್ತಂತಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಆದರೂ ತುಸು ಬೇಸರಿಸಿದ್ದೆ ನಾನಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ತಪ್ಪು ನನ್ನದೇ ಇದ್ದಾಗ್ಲೂ ಅದ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದ ನಾ<span style="font-family: Tunga;">, </span>ಎದುರುಗಡೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಸಾರಿ ಕೇಳಬೇಕಂತ ಹಠ ಹಿಡಿಯೋ ತೀರಾ ಹಮ್ಮಿನ ಹುಡುಗಿ ಅವನಿಗೆ ಸಾರಿ ಅಂತಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅವತ್ತಿನಿಂದ ನಂಗೀ ಇಷ್ಟದ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸೇರೋಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗೋದು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಕಂದಕವ ತಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಅವ ಅಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಉಸಿರುಗಟ್ಟೋ ಸ್ನೇಹದಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ಉಳಿಯೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡದ ನಾ ಆಮೇಲವರ ಬರ್ತ್ ಡೈ ಪಾರ್ಟಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಸುಮ್ಮನೊಂದು ಹ್ಯಾಂಗ್ ಔಟ್ ಏನೋ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣಗಳ ಹೇಳಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">...</span>ಹತ್ತು ಬಾರಿ ಕರೆದಾಗ್ಲೂ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಹೋಗದ ನನ್ನ ಅವರುಗಳು ಕರೆಯೋದೂ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟಿದ್ರು ಕಾರಣವನ್ನೂ ಕೇಳದೇ<span style="font-family: Tunga;">!. </span>ಅಲ್ಲಿಯೂ ಅವರುಗಳು ನನ್ನ ಕರೆಯೋದು ಪುಟ್ಟಿ ಅಂತಾನೇ<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಎಲ್ಲೋ ವಾರಕ್ಕೊಂದು ಮಿಸ್ ಯು ಮೇಸೆಜ್ ಮಾಡಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಬದ್ಕಿದೀಯೇನೇ ಕೋತಿ ಅಂತ ಮಾತಾಡಿಸೋ ಇವರುಗಳ ಕಾಳಜಿಯ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಭಯ ಬೀಳ್ತಿದ್ದೆ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಎಲ್ಲಿ ಅವನ ತರಹವೇ ಇವರುಗಳಿಗೂ ಏನೋ ಹೇಳೋಕೆ ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗ್ತಾರೋ ಅನ್ನೋ ಭಯ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೂ ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನ ನೇರಾ ನೇರಾ ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೇ ಹೇಳೋ ಹುಡುಗಿಗೆ ಯಾರಿದ್ರೂ ಯಾರು ಎದ್ದು ಹೋದ್ರೂ ಅಷ್ಟೊಂದೇನೂ ಬೇಸರವಾಗ್ತಿರ್ಲಿಲ್ವೇನೋ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಆತ್ಮೀಯ ಅನ್ನಿಸಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅದೆಷ್ಟೋ ಭಾವಗಳ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಚಿಲ್ಲು ಚಿಲ್ಲು ಕನಸುಗಳ ಕೆದಕಿ ಕೇಳಿದ್ದ ಹುಡುಗ ಸಾರಿ ಅಂದ ನಂತರವೂ ಎದ್ದು ಹೋದ ಅನ್ನೋದೊಂದೆ ಬೇಸರ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಏನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಒಂಟಿತನ ಅನಿಸಿತ್ತು ಒಂದಷ್ಟು ದಿನಗಳು <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಒಂಟಿತನದ ಏಕಾಂತದ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ಕ ದಿನದಿಂದ ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಗು ಮೂಡಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಬದುಕ ಬಗೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೇರೆಯದೇ ಭಾವಗಳಿರೋ ಹುಡುಗಿ ನಾ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಚಿಲ್ಲು ಚಿಲ್ಲು ಮಾತಾಡಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಫನ್ ಗಳ ನಂತರವೂ ಬದುಕಿನ್ನೇನೋ ಬೇರೆಯದೇ ಇದೆ ಅನ್ನೋದ ಅರಿತಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಅಲ್ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಹೊರಡಲ್ಲ ಸಾಮಾನ್ಯದಿ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಈ ಗೆಳೆಯ ಮಾತ್ರ ನನ್ನೆಲ್ಲ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳ ಮೀರಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಬ್ರಾಂಡೆಡ್ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಿರೋ ಎಲ್ಲಾ ಬ್ರಾಂಡ್ ಗಳ ಹೇಳೋದ ಬಿಟ್ರೆ ಅವುಗಳನ್ಯಾವುದನ್ನೂ ನಾ ಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿದಂತೆಯೇ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ದುಡ್ಡಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಆಡೋದು ಸರಿ ಬೀಳ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ನಂಗೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ನಾನವನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಅದನ್ನೆ ಅವತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರವನಿಗೆ ಅದು ತುಂಬಾ ಹರ್ಟ್ ಆಗಿದೆಯಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಅವ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಮೇಲೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆಮೇಲೆಲ್ಲೋ ವಾಪಸ್ಸಾದ ಗೆಳೆಯನಾಗಿ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಆದರೆ ಅವ ವಾಪಸ್ಸಾಗೊ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಲ್ಲೊಂದು ಮುಚ್ಚಲಾಗದ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಸರಿಸೋಕಾಗದ ಕಂದಕವೊಂದು ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">!!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆ ಹಳೆಯ ದಿನಗಳ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂತಿದ್ದಾಗ ಅದ್ಯಾಕೋ ಮತ್ತೆ ಇವರುಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮಾತಾಡಿಸಿ ಬರಬೇಕನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ಆ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲುದಾರಳಾಗೋಕೆ<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಗೊತ್ತಿತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಪಾಲು ಸಿಗೋದು ನಂಗೆ ಅಂತಂದು<span style="font-family: Tunga;">! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆದರೂ ಒಂದು ಅವ್ಯಕ್ತ ಭಾವ ಅದು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;"> </span>ಅಗೈನ್ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು ಕೇಕ್ ನ ಮೊದಲ ಬೈಟ್<span style="font-family: Tunga;">...!! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span>ಅದೇ ಹಳೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತಾಡಿಸೋ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅಷ್ಟೇ ತರಲೆ ಮಾಡೋ ಅವರುಗಳನ್ನ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಯಾಕೆ ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ ನಾ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತು ಅವತ್ತಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">!.</span>ಮೂರು ತಾಸು ಕಾಫೀ ಡೇ ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ತರಲೆ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮಸ್ತಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮಾತು ನಗುವಿನಿಂದಾಚೆಗೂ ನನ್ನಲ್ಲೇನೋ ಹುಡುಕಾಟ<span style="font-family: Tunga;">....</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ನಾನವರಿಗೆ ನನ್ನೆಲ್ಲ ತರ್ಲೆಗಳ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ತೀರಾ ಸೈಲೆಂಟ್ ಆಗಿರೋ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಂಗೆ ಮನೆ ಮಗಳ ಸ್ಥಾನ ಕೊಡಿಸಿರೋ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅಮ್ಮ ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮನೆಗೆ ಕರೆದು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಅವನಮ್ಮನನ್ನ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಬಿಡೋ ಈ ಊರ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸಿದಾಗ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಳೋ ತರ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ನಮ್ಮಷ್ಟು ಚೆನಾಗಿಲ್ಲ ಹುಡುಗ<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂದಿದ್ರು<span style="font-family: Tunga;">! </span>ನಾನೂ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಅವ ಚೆನಾಗಿರೋಕೆ ಅವನೇನು ನನ್ನ ಹುಡುಗನಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ <span style="font-family: Tunga;">:</span>ಫ್<br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇನ್ನು ಹುಡುಕಾಟದ ಕಾತರತೆಗೊಂದು ಕಾರಣವಿತ್ತು <span style="font-family: Tunga;">.</span>ನಾ ಬೇಸರ ಮಾಡಿದ್ದ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬದುಕ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ ಹೊರಟಿದ್ದ ಆ ಗೆಳೆಯ ಕಾಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ ನಂಗಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅವ ನನ್ನ ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗೋವಾಗ ನೋವಿಗಿಂತ ಬೇಸರ ಕಾಡೋದು ನನ್ನ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅವನಿಗೆ ಬೇಸರವಾಗದಿರಲಿ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ನಾನಾ ಚಂದದ ಸ್ನೇಹಿತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ದೂರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅವನಿಗೊಂದಿಷ್ಟು ಜಾಸ್ತಿ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಬೈದಿದ್ದೆ ನಾನು <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅವ ಹುಚ್ಚು ಹುಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೇಳಿಕೊಂಡಾಗ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಸ್ನೇಹದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ <span style="font-family: Tunga;">-</span>ಪ್ರೇಮದ ಭಾವವ್ಯಾಕೋ ನಂಗೆ ಸಹ್ಯವಾಗ್ತಿರಲೇ ಇಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span>ತುಂಬಾ ಅನ್ನೋವಷ್ಟು ಈಗೋ<span style="font-family: Tunga;">, </span><span style="font-family: Times New Roman;">attitude</span><span style="font-family: Tunga;"> </span>ಇರೋ ಆ ಹುಡುಗ ನನ್ನ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಗೆಳೆತನದ ಬಂಧವನ್ನೂ ಕಳಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದ <span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">After all, that was a stupid CRUSH</span><span style="font-family: Tunga;"> </span>ಅಂದುಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದೆ ನಾನೂನೂ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮತ್ತೆ ಆ ಮುದ್ದು ಗೆಳೆಯ ಬೇಸರಿಸ್ತಾನೇನೋ ನನ್ನ ನೋಡಿ ಅಂದುಕೊಂಡ್ರೆ ಅವನವತ್ತಲ್ಲಿ ಬಂದಿರಲೇ ಇಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">!!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ನನ್ನದೇ ಮನವನ್ನ ಓದಿದೋರ ತರಹ ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಆ ಹುಡುಗನೂ ನಿನ್ನ ತರಹವೇ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ತಿಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನಲ್ಲೂ ತಾನಾಯ್ತು ತನ್ನ ರೂಮಾಯ್ತು ಅನ್ನೋ ತರಹ ತೀರಾ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿ ಇದ್ದು ಬಿಡ್ತಾನೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇಡೀ ದಿನ ಪಟ ಪಟ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಜಾಸ್ತಿ ತರ್ಲೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ಅವನೆಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಅನ್ನೋದ ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಸುಸ್ತಾಯ್ತು ಕಣೇ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ನೀ ನಮ್ಮಗಳಿಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ ಅವನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಬಲ್ಲೆ ಕೇಳಿಬಿಡೇ ಅವನಿಗೇನಾಯ್ತೆಂದು ಅಂದಾಗ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದ್ದೆ ನಾ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span>ಅಂದರೆ ಅವ ನನ್ನ ಅವನ ಜಗಳ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮನಸ್ತಾಪಗಳ ಯಾರೆದುರೂ ಹರವಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದರ ಅರಿವು ಸಿಕ್ಕಿ ನನ್ನಲ್ಲೇನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಮುಜುಗರ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ನಂಗೊತ್ತು ಅವನ ಅತೀ ಆತ್ಮೀಯರು ಈ ಸ್ನೇಹಿತರೇ ಅನ್ನೋದು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ನಾ ಈ ಜಗಳಗಳ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿವೇದನೆಯ ಭಾವಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳನ್ನೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಗೆಳೆಯನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇಲ್ಲಿ ನಂಗೀ ಗೆಳೆಯ ತೀರಾ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಕಂಡುಬಿಟ್ಟ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಯಾರ್ಯಾರದೋ ಎದುರು ನಾ ಸಣ್ಣವನಾಗೋಕೂ ಇಷ್ಟವಾಗಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">...</span>ಬೇರೆಯವರನ್ನ ಸಣ್ಣವರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡೋಕೂ ಇಷ್ಟವಾಗಲ್ಲ ಅಂತ ಅವತ್ಯಾವತ್ತೋ ಆಡಿದ್ದ ಅವನದೇ ಮಾತುಗಳು ಮನ ಸವರಿ ಎದ್ದು ಹೋಯ್ತು ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ<span style="font-family: Tunga;">! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span>ಹಾರಿಕೆಗೆ ಸರಿ ಕಣ್ರೋ ವಿಚಾರಿಸ್ತೀನಿ ನಾನು ಅಂತಂದ್ರೂ ನಂಗವನ ಮನದ ಅರಿವು ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮನದಲ್ಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಗೊಂದಲಗಳ ಅರಿವು ಸಿಕ್ಕಿರೋ ತರಹ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದ್ದ ನನ್ನೀ ಗೆಳೆಯ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಷ್ಟಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೂ ಅವರುಗಳ ಪ್ರತಿ ಮಾತಿಗೂ ನನ್ನಲ್ಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಭಾವಗಳ ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಎದುರು ತೆರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದ ಇವನ ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾದುದ್ದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">! </span>ಕ್ಷಣವೊಂದಕ್ಕೆ ನಡುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ ಇವನೆಲ್ಲಿ ಇಂಚಿಂಚೂ ಬಿಡದೇ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸ ಓದಿ ಬಿಡ್ತಾನೋ ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆ ದಿನದ ಪಾರ್ಟಿ ಮುಗಿಸಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿಸಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ವರ್ಷಕ್ಕಾಗೋವಷ್ಟು ನಗುವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮತ್ತೆ ಅವರುಗಳಿಗೆ ಮಿಸ್ ಯು ಅಂದು ಬರೋವಾಗ ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿದ್ದ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ <span style="font-family: Tunga;">(</span>ಎದ್ದು ಹೋದ<span style="font-family: Tunga;">) </span>ಆ ಗೆಳೆಯ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಬರೋವಾಗ ಅವರಂದಿದ್ದ <span style="font-family: Tunga;">" </span>ಆ ಬ್ಯುಸಿ ಗೆಳೆಯ ಅದೇನೋ ಗಿಟಾರು ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಹೋಗ್ತಿದಾನೆ ಕಣೇ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ನಿಂಗೂ ಗೊತ್ತೆನೋ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಸಧ್ಯದಲ್ಲೆ ಅವನಿಂದೊಂದು ಗಿಟಾರು ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಮಾಡಿಸೋಣ <span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂತ ಆಗದ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಒಂದನ್ನ ತುಂಬಾ ಕಾನ್ಫಿಡೆಂಟ್ ಆಗಿ ಹೇಳಿ ತಲೆ ಸವರಿ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಕೆನ್ನೆ ಹಿಂಡಿ ಹೊರಟು ಹೋದ ಈ ಗೆಳೆಯ ಹೋದ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ನೋಡೋದ ಬಿಟ್ಟು ನಂಗೇನೂ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ <span style="font-family: Tunga;">!!!!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಆ ಗಿಟಾರು ಹುಡುಗ <span style="font-family: Tunga;">...</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮನದ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಚ್ಚಿಹೋದ ಕಣ್ಣಂಚ ಹನಿಗಳು ನೆಲ ತಾಕೋಕೂ ಮುಂಚೆ ನನ್ನೀ ಗೆಳೆಯ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟಿದ್ದ ಅವನ ಮನೆಗೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span>ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬಿಕ್ಕ ಬೇಕನಿಸಿ ಕೂತಾಗ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು<span style="font-family: Tunga;">..</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅದೇ ಗಿಟಾರು ಹುಡುಗ<span style="font-family: Tunga;">.... </span>ಹೌದು ಅವನೇ<span style="font-family: Tunga;">...</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-80859856801533757292013-11-22T09:37:00.000+05:302013-11-22T09:37:16.577+05:30ಸುಮ್ ಸುಮ್ನೆ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ಏನೋ ಕಳಕೊಂಡ ಭಾವದಲ್ಲಿತ್ತು ನಿನ್ನೆಯ ಇಳಿ ಸಂಜೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಸುಮ್ಮನೆ ಟೆರೇಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಕೂರೋಣ ಅಂತ ಹೋದ್ರೆ ಎದುರು ಮನೆಯ ಟೆರೇಸ್ನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಕೆಂಪಂಗಿಯ ಹುಡುಗ ದುರುಗುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ಸಿಗರೇಟು ಸುಡೋಕೆ ಟೆರೇಸೇ ಬೇಕಿತ್ತಾ ಇವನಿಗೆ ಅಂತ ಗೊಣಗಿಕೊಂಡು ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬಂದಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಎಲ್ಲಿಯೂ ಸಮಯ ಸರಿಯದೇ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆದ್ರೂ ನೋಡೋಣ ಅಂತ ಹೋದ್ರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬ್ರೇಕ್ ಇತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">! </span>ಮತ್ತೆ ಪುಸ್ತಕವ ಹಿಡಿಯೋ ಮನಸ್ಸಾಗದೇ ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಗೋಲ್ ಗಪ್ಪಾ ಅಂಕಲ್<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅವಾಗ್ಲೇ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ನಾ ನನ್ನ ಹಳೆ ಹುಡುಗನನ್ನ ಮರೆತು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಾದ್ವಲ್ವಾ ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">! </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ನನ್ನ ಇಂತಹುದೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಂಜೆಗಳ ಜೊತೆಯಾಗೋದು ಇದೆ ಗೋಲ್ ಗಪ್ಪಾ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮಾರು ಮಾರಿಗೊಂದು ಇದ್ರೂ ನಂಗೆನೋ ಈ ಗೋಲ್ಗಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ ಲವ್<span style="font-family: Tunga;">.(</span>ಫಾರ್ ಯುವರ್ ಕೈಂಡ್ ಇನ್ಫೋ<span style="font-family: Tunga;">: </span>ಗೋಲ್ಗಪ್ಪಾ ಮಾಡಿಕೊಡೋದು ಅಂಕಲ್<span style="font-family: Tunga;">).</span>ಒಬ್ಬಳೇ ಹೋಗಿ ತಿಂದುಕೊಂಡು ಆ ಅಂಕಲ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಅವರನ್ನಷ್ಟು ನಗಿಸಿ ಬರೋದ್ರಲ್ಲೇನೋ ಚಂದದ ತೃಪ್ತ ಖುಷಿ ನಂಗೆ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ಮುಂದೆ ಯೋಚಿಸದೇ ಆ ಕಡೆ ಹೊರಟೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ದೂರದಿಂದಲೇ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ ಅಂಕಲ್ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಯಾಕೇ ಪುಟ್ಟಿ ತುಂಬಾ ದಿನ ಆಗಿತ್ತು ಈ ಕಡೆ ಬರದೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ ಸಲಿಸಾಗಿ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿದ್ವು ಅಂಕಲ್ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಬರೋಕಾಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂತಂದಿದ್ದೆ ಹೌದು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಅತೀ ಇಷ್ಟದ ಇದನ್ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅಂತ ಯೋಚನೆಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ ನಾ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅದೂ ಊಟ ಬಿಟ್ರೂ ಇದನ್ನ ಬಿಡದಿದ್ದ ನಾನು<span style="font-family: Tunga;">!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮತ್ತೆ ರಾತ್ರಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಒಂದಿಡೀ ದಿನದ ನನ್ನನ್ನ ಒಪ್ಪಿಸೋವಾಗ ಹೇಳಿದ್ದೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಅಮ್ಮಾ ಇವತ್ಯಾಕೋ ತುಂಬಾ ದಿನ ಆದ್ಮೇಲೆ ತಿಂದೆ ನೋಡು <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಮತ್ತೂ ಖುಷಿ ಸಿಕ್ತು <span style="font-family: Tunga;">".</span>ಅದಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪ ಕಾಲೆಳೆದಿದ್ರು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಪಾಪ ಅವರ ಊಟಕ್ಕೆ ಕಡಿಮೆ ಆಯ್ತೇನೋ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇವತ್ತು ಅವರಿಗೂ ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯಾಪಾರ ಬಿಡು ಅಂತೆಲ್ಲಾ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ಅಮ್ಮ ಮುಂದುವರೆಸಿ ಎಷ್ಟು ತಿಂದೆ ಅಂತ ಕೇಳಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಆದರೆ ಪುಟ್ಟಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನಕ್ಕೆ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ನಿಂಗೆ ಹುಷಾರು ನೆಗಡಿಯಾಗುತ್ತೆ ಅಂತೀನ್ನೆನೇನೋ ಮುಗಿಯದ ಅದೇ ಅತೀ ಕಾಳಜಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇರಿ ಮಾರಾಯ್ರೇ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಹೇಳಹೊರಟಿರೋದು ಗೋಲ್ಗಪ್ಪಾ ಪುರಾಣ ಅಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ಆಗಲೇ <span style="font-family: Tunga;">conclusion </span>ಗೆ ಬರಬೇಡಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಸಂಜೆಗಳು ಕಾಣದೇ ನಾಪತ್ತೆಯಾಗಿದ್ವು ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳು ಅಂತ ಏನೋ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಯೋಚನೆಗೆ ಬಿದ್ದೋರ ತರಹ ಫೋಸ್ ಕೊಟ್ಕೊಂಡು ಅದೇ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದಾಗ ಮೊಬೈಲ್ ಬೀಪ್ ಆಗಿತ್ತು ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಂತೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಎಲ್ಲೇ ಹೋದೆ ಕೋತಿ ನಿನ್ನನ್ನೆಷ್ಟು ಕರೆಯೋದು ವಾಟ್ಸ್ಅಪ್<span style="font-family: Tunga;">(</span><span style="font-family: Tunga;">whatsapp)</span>ಗೆ ಅಂತ ಮುಖ ಕೆಂಪಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಗೆಳತಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಹೌದಲ್ವಾ ನಾನಿಷ್ಟು ದಿನ ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದೀತು ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ರಾತ್ರಿಯಾದ್ರೆ ಸಾಕು ನಿಧಿ ಸಿಕ್ಕೋ ತರಹ <span style="font-family: Tunga;">whatsapp</span>ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಕೊಳ್ಳೋ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅಣ್ಣಂದಿರಿಗೆ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅಕ್ಕಂಗೆ ಕಾಲೆಳೆಯೋಕೆ ಸಿಗೋದು ನಾ ಮಾತ್ರವೇನೋ ಅಂತ ಅನ್ನೋದೆ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಅನುಮಾನ<span style="font-family: Tunga;">! </span>ತಾ ಮುಂದು ನಾ ಮುಂದು ಅಂತ ಕಿತ್ತಾಡ್ತಾ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ಇವರುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಿರೋ ನಂಗೆ ನೀವು ಶಹಬ್ಬಾಶ್ ಅನ್ನಲೇ ಬೇಕು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಹೇಳಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಾನೇ ಹೇಳ್ಸ್ಕೊಂತೀನಿ <span style="font-family: Tunga;">:</span>ಫ್<br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಹೀಗೊಬ್ಬ ಚಂದದ ಗೆಳೆಯ ನನ್ನ ಕಾಡಬಂದು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಾದ್ವು ನೋಡಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಟೈಪ್ ಮಾಡೋಕೆ ಬೇಜಾರು <span style="font-family: Tunga;">(</span>ಅರ್ಧ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ತೀನಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿ ಸೊಂಬೇರಿ ನಾ ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">)</span>ಅನ್ನೋ ನಾನು ರಾತ್ರಿ ೧೦ಕ್ಕೆ ಮಾತು ಶುರು ಮಾಡಿ ೧<span style="font-family: Tunga;">:</span>೩೦ಗೆ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸ್ತಿದ್ದೆ ಅಂತದ್ರೆ ನಿಮ್ಗೂ ಅರ್ಥ ಆದೀತು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅವತ್ತಿವರೆ ನಂಗೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಯಾಕೆ ದಿನಕ್ಕೆ ೪ <span style="font-family: Tunga;">forward </span>ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡ್ತೀಯ<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಯಾವುದಾದ್ರೂ ಹುಡುಗನ್ನ ಹುಡ್ಕೋ ಮೆಸೇಜ್ ಖಾಲಿ ಮಾಡೋಕೆ<span style="font-family: Tunga;">"</span>ಅಂತ ಕಾಲೆಳೆದಿದ್ರು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಆದರೆ ಇವತ್ತು <span style="font-family: Tunga;">"</span>ರಾತ್ರಿ ಒಂದಾದ್ರೂ <span style="font-family: Tunga;">whatsapp </span>ನಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿರ್ತೀಯ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಹುಡ್ಗಿ ಹಾಳಾದಂಗಿದೆ<span style="font-family: Tunga;">" </span>ಅಂತಾ ಇನ್ನೇನೋ ಕಾಲೆಳೆಯ ಬರುತ್ತಾರೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇರೋದು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಏನೋ ಗಹನ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರೋದು ಇವರುಗಳ ಜೊತೆಯೇ ಆಗಿದ್ರೂ ತಲೆಗೊಂದೊಂದು ಕಾಮೆಂಟ್ ಗಳು ಬೀಳ್ತಿರುತ್ತೆ ಸುಮ್ ಸುಮ್ನೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಮೊದಲೇ ತುಂಬಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಉರಿಯೋ ನಂಗೆ ಇವರುಗಳ ಇಲ್ಲದ ಕಾಮಿಡಿಗಳಿಗೆ ಮೈ ಪರಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಅಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು ಬರೋದು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದು ಸೈಲೆಂಟ್ ಬಾಯ್ ಅಂದು ಮುದ್ದು ಗೆಳೆಯನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ನಿಂದ ತೆಗೆದು ೪ ದಿನಗಳಾದ್ವು<span style="font-family: Tunga;">!!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇವತ್ತೂ ಮತ್ತವ ಗೋಲ್ಗಪ್ಪಾ ತಿನ್ನೋಕೆ ಅಂತಾ ಬಿಡುವು ಕೊಡೋದರ ಮೂಲಕ ನೆನಪಾದ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ದಿನವೂ ಹಾಗೆ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ನೆನಪಾಗ್ತಾನೆ ಪಕ್ಕಾ ಹಳೆಯ ಹುಡುಗನ ತರಾನೆ<span style="font-family: Tunga;">!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಎಲ್ಲವೂ ಇದೆ ಇಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಎಲ್ಲರೂ ಇದ್ದಾರೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅನ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್ ಟಾಕ್ಸ್<span style="font-family: Tunga;">, </span>ಅನ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್ ನಗು<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಒಂದಿಷ್ಟು ಕ್ರೇಜಿ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿದ್ರೆ ಸಾಕು ಲೈಫ್ ಬರ್ಬಾದ್ ಆದಂಗೇ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">LKG </span>ಕ್ರಶ್ ಇಂದ ಶುರುವಾಗೋ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ಕೆಲಸ ಬಂದು ನಿಲ್ಲೋದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ನಲ್ಲಿ ಸ್ಮೈಲ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಸೀನಿಯರ್ ಹುಡುಗನ ತನಕ<span style="font-family: Tunga;">!</span>ಇನ್ನು ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿರೋ ಒಂದು ತರಲೆ <span style="font-family: Tunga;">whatsapp </span>ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ಖಾಯಂ ಸದಸ್ಯತ್ವ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಕಥೆ ಮುಗಿದಂತೆ<span style="font-family: Tunga;">!.</span>ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಅಂತ ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗಿದ್ರೂ ಅವತ್ತಿಡಿ ಅವರ ಬಗೆಗೆ ಮಾತಾಡೋ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಅವರನ್ನ ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಗೋಳು ಹೊಯ್ಯೋ ಈ ಕ್ಲಾಸಿನ ಗುಂಪಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ್ರೆ ಏನೋ ಸಾಧಿಸಿದ ಖುಷಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಸುಮ್ಮನೆ ಕಾಲೆಳೀತಾ ಕೂರೋದು ನಂಗಿಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸಿ ಬಿಡೋ ಇವರುಗಳಿಂದ ನೆಮ್ಮದಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳುಗಳಾದ್ವೇನೋ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇಡಿಯ ಕ್ಲಾಸಿನ ಯುನಿಟಿಯ ಅರಿವು ಸಿಗೋದು ಇಲ್ಲಿಯೇ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ದಿನಕ್ಕೊಬ್ಬರಂತೆ ಟಾರ್ಗೆಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಇವರುಗಳು ಕಾಲೆಳೆಯೋವಾಗ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಎಲ್ಲಾ ಸೀಕ್ರೆಟ್ ಗಳು ಬಯಲಾಗೋದು ಇಲ್ಲಿಯೇ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಏನೋ ತಮಾಷೆಗೆ ಶುರುವಾದ ವಿಷಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಆಮೇಲಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಬೈದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ತಣ್ಣಗಾಗಿ ಮಲಗೋದು<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇನ್ನಿಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಲೆಕ್ಚರರ್ಸ್ ಗೂ ಒಂದೊಂದು ಇಡೀ ದಿನದ ಕಾಮೆಂಟ್ ಕಾರ್ಯ ಸಾಗ್ತಿರುತ್ತೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸುಮ್ಮನೆ ಏನೇನೋ ಫನ್ನಿ ಫನ್ನಿ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡೋದು <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮಾಡೋ ಕಾಮೆಂಟ್ ಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಲೈಕ್ ಕೊಡೋದು<span style="font-family: Tunga;">...</span>ಹೀಗೆ ಏನೇನೂ ಕಾಂಪಿಟೇಶನ್ ಮೇಲೆ ಮಾಡ್ತಿರ್ತೀವಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಚಂದದ <span style="font-family: Tunga;">smily </span>ಗಳು ಇರುತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮೊದಲ ವ್ಯಾಮೋಹಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಈ <span style="font-family: Tunga;">smily </span>ಗಳೇ ಏನೋ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ತೀರಾ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ಗೆಳೆಯಂಗೆ ಕೊಲೆಯಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಚಾಕು ತೋರಿಸಬಹುದು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಇಷ್ಟವಾಗದ್ದನ್ನ ಶೂಟ್ ಮಾಡಬಹುದು<span style="font-family: Tunga;">(</span>ನಂಗೆಲ್ರೂ ಬದನೆಕಾಯಿ ಶೂಟರ್ ಅಂತಾರೆ ಇಲ್ಲಿ<span style="font-family: Tunga;">).</span>ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಗೆಳತಿ ಪಂಚ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಪಂಚ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಮಾಡೋಕೆ ಆಗೋದು ಇಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇನೋ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಮಹಾನುಭಾವರು ಚಂದಿರನನ್ನೂ ಜೊತೆ ಕಳಿಸಿ ಶುಭ ರಾತ್ರಿ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು ಜನ ಕಾಫಿಯ ಜೊತೆ ಮುಂಜಾನೆಯ ಸ್ವಾಗತಿಸೋಕೆ ರೆಡಿ ಇರ್ತಾರೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ರಾತ್ರಿ ಬೆಳಗನ್ನದೇ ಇಡೀ ದಿನದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಸ್ಮೈಲ್ಸ್<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಕತ್ತೆ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ನಾಯಿ ಅಂತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬೈಯೋಕೂ ಇಲ್ಲಿ ಸಿಂಬಲ್ಸ್ ಇದೆ<span style="font-family: Tunga;">!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಪ್ರೀತಿ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ನಗು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಮುದ್ದು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಹಗ್<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಸಿಟ್ಟು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಕಾಯೋ ಬೇಸರ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಸ್ಮೈಲಿ ಗಳು ಸಿದ್ಧವಾಗಿ ನಿಂತಿವೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರುತ್ತೆ ಅಂತಾದಾಗ್ಲೂ ಅದು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತವಾಗೋದು ಸಿಂಬಲ್ ಇಂದಾನೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ವಾಯ್ಸ್ ಮೇಸೇಜ್ ಅನ್ನೋ ಇಷ್ಟದ ಆಪ್ಷನ್ ಒಂದು ಮಾತ್ರ ನಾ ದಿನಕ್ಕೆ ೫೦ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನೀಟ್ ಆಗಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ದೂರವಿರೋ ಅಕ್ಕ ದಿನಕ್ಕೆರಡು ಮುದ್ದು ಮಾತು<span style="font-family: Tunga;">,</span>ದಿನಕ್ಕೆರಡು ಪೆದ್ದು ಮಾತಲ್ಲಿ ಮೆಸೇಜ್ ಹಾಕೋವಾಗ ನಾ <span style="font-family: Tunga;">whatsapp </span>ಯೂಸ್ ಮಾಡ್ತಿರೋದೂ ಸಾರ್ಥಕ ಅನ್ನೋ ಭಾವ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಪ್ಪಂಗೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟು ಅವರ ಮೊಬೈಲ್ ಗೂ ಇನ್ಸ್ಟಾಲ್ ಮಾಡಿ ಬಂದಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಊಟ ಆಯ್ತ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ತಿಂಡಿ ಆಯ್ತ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ಕ್ಲಾಸ್ ಹೆಂಗಿತ್ತು <span style="font-family: Tunga;">...</span>ಅಂತೆಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಿಸೋ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಹೀಗೊಂದು ಹೇಳಿದ್ದರ ಹಿಂದಿನ ಕಾರಣ ಪೀಜಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನಂಗೆ ಪಾಪು ಪಾಪು ಅಂತ ಆಡಿಕೊಳ್ಳೋದು<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಪ್ಪ ಬಿಡದೆ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋವಾಗ್ ಖುಷಿ ನಂದಾಗಿದ್ರೂ ಇವರುಗಳ ನಾನ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಕಾಮೆಂಟ್ ಗೆ ಹೆದರಿದ್ದೆ ನಾ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಈಗ ಅಪ್ಪನೂ ಖುಷಿಯಾಗಿ ವಾಯ್ಸ್ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡೋವಾಗ ನಂಗೆನೋ ಖುಷಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಇದಷ್ಟು ಮೇಸೇಜ್ ಕಾಲಾಹರಣವಾದ್ರೆ ಇಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ತರಲೆ ಗೆಳೆಯ ಗೆಳತಿಯರಿದ್ದಾರೆ<span style="font-family: Tunga;">. </span>ಅವರುಗಳ ಬಗೆಗೆ ಹೇಳದಿದ್ದೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗದ ಭಾವ <span style="font-family: Tunga;">.</span><span style="font-family: Tunga;">whatsapp dare </span>ಅನ್ನೋ ಡಬ್ಬಾ ಗೇಮ್ ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಬಲಿಯಾಗೊದೇ ನಾನು<span style="font-family: Tunga;">.(</span>ಪಾಪ ನಾನು<span style="font-family: Tunga;">)</span>ಅಲ್ಲೇನೋ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿ ಆಮೇಲವರ ಟ್ರಿಕ್ ಅರಿವಾಗ ಅವರುಗಳು ಹೇಳೋ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಹಾಕೋ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಡ್ತೀನಿ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಗೆ ಕಾಮೆಂಟ್ ಹಾಕಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ ನನ್ನ ಸ್ಟೇಟಸ್<span style="font-family: Tunga;">"</span><span style="font-family: Tunga;">I still love my ex" </span>ಅಂತ ಹಾಕಬೇಕಿತ್ತು <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಯಾವತ್ತೂ ಮಾತಾಡಿಸಿರದ ಯಾರ್ಯಾರೋ ಬಂದು ಯಾರದು ಹುಡುಗ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಕೇಳೋವಾಗ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ನನ್ನ ತರಹವೇ ಬಕ್ರಾ ಆಗಿದ್ದ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬನ ಸ್ಟೇಟಸ್<span style="font-family: Tunga;">"</span><span style="font-family: Tunga;">I still hate my ex" </span>ಅಂತ ಬಂದಿತ್ತು<span style="font-family: Tunga;">..</span>ಎಲ್ಲರೂ ನೋಡಿ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಎರಡು ದಿನ ನೀಟ್ ಆಗಿ ಕಾಲೆಳೆದಾದ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಆ ಗೆಳತಿಗೆ ಹೊಗೆ ಹಾಕಿದ್ದಾಯ್ತು<span style="font-family: Tunga;">! </span>ಹೀಗೇ ಏನೇನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಇಲ್ಲದ ಹುಡುಗರ ಹೆಸರು ಹೇಳಿ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ನಮ್ಮಗಳ ಪರಂಪರೆ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಮುಂದುವರೆದಿದ್ದು ವಿಶೇಷ ಅಷ್ಟೇ<span style="font-family: Tunga;">.!</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಹೇಳೋಕೊದ್ರೆ ಮುಗಿಯದಷ್ಟು ಕಥೆಗಳಿವೆ ಇಲ್ಲಿ <span style="font-family: Tunga;">..</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿರೋ ಹುಡುಗಂಗೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span>ಬದುಕಿದೆಯೇನೋ ನಿಂಗೆ ಅಂದ್ರೆ <span style="font-family: Tunga;">"</span><span style="font-family: Tunga;">nope dude ..I have whatsapp" </span>ಅಂತ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲರೂ ನಗೋ ತರ ಮಾಡ್ತಾನೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಅಲ್ಲಿನ್ನೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ಬ್ರೋಕನ್ ಹಾರ್ಟ್ ಬಗ್ಗೆ ಹಾರ್ಟ್ ಟಚಿಂಗ್ ಪಂಚ್ ಕೊಡ್ತಾನೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇನ್ನು ನನ್ನ ಬಳಿ ಇರದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಾಂಟಾಕ್ಟ್ ಗಳು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದು ಹಾಯ್ ಅಂದು ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಳ್ಳೋ ತರಹ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಯಾರಿರಬಹುದು ಅಂತ<span style="font-family: Tunga;">. </span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><span style="font-family: Tunga;"></span><br />
<span style="font-family: Tunga;">whatsapp</span>ನಲ್ಲಿ <span style="font-family: Tunga;">P.hD </span>ಮಾಡ್ತಿರೋ ಹುಡುಗ್ರಾ ಮುಂದಿನ ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ಡ್ <span style="font-family: Tunga;">App</span>ನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಇರದ ಕಾಂಟಾಕ್ಟ್ ಗಳನ್ನ <span style="font-family: Tunga;">allow </span>ಮಾಡದ ತರಹ ಮಾಡಿಬಿಡ್ರಪ್ಪ ಪುಣ್ಯ ಬರುತ್ತೆ ನಿಮ್ಮಗಳಿಗೆ <span style="font-family: Tunga;">:)</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಬಿಡದೇ ಕಾಡ್ತಿರೋ ಈ ಗೀಳಿಂದ ನಾನಂತೂ ಎದ್ದು ಬಂದೆ <span style="font-family: Tunga;">.</span>ಇನ್ನು ನೀವುಗಳು ಏನೇ ಅಂದ್ರೂ ನಾನಲ್ಲಿ ಬರಲ್ಲ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಕಾಲೆಳೆಯೋಕೆ ಬೇರೆಯರವರನ್ನ ಹುಡುಕೋ ನಿಮ್ಮಗಳ ಕೆಲಸಕ್ಕೊಂದು ದೊಡ್ಡ ನಮನ ಹೇಳಿ <span style="font-family: Tunga;">,</span>ನಿಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಹೇಳದೆಯೇ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದೆ<span style="font-family: Tunga;">.</span>ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ ಬಾ ಅಂದ್ರೆ ನೀವ್ಯಾರು ಅಂತೀನಿ ಅಷ್ಟೇ <span style="font-family: Tunga;">:</span>ಫ್ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಫನ್ ಗಳ ನಂತರವೂ ನಂಗೊಂದು ಲೈಫ್ ಇದೆ<span style="font-family: Tunga;">(</span>ಹೆವೀ ಡೈಲಾಗ್ ಅಂತ ಗೊತ್ತು ನಂಗೂನೂ<span style="font-family: Tunga;">) .</span><br />
<span style="font-family: Tunga;">
</span><br />
ಅದೆಷ್ಟೋ ಹುಡುಗರ ಲೈಫ್<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಟೈಮ್ ನನ್ನಾ ಉಳಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿಯಾದ್ರೂ ಸಿಗ್ಲಿ ನಂಗೆ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಮತ್ತೆ ಈ ಹಳೆ ಹುಡುಗ ತೀರಾ ಕಾಡಿದ ದಿನ ವಾಪಸ್ಸಾಗ್ತೀನಿ<span style="font-family: Tunga;">(</span>ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳ ನಂತರ<span style="font-family: Tunga;">).</span>ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಗ್ರುಪ್ ಗಳಿಗೆ<span style="font-family: Tunga;">,</span>ಒಂದಿಷ್ಟು ನಾನ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಸುದ್ದಿಗಳಿಗೆ ಬದುಕು ತುಂಬುತ್ತಿರೋ ಮಚ್ಚಾಸ್ ಅಂಡ್ ಮಚ್ಚಿಸ್ <span style="font-family: Tunga;">..</span>ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳಿ ನನ್ನನ್ನ <span style="font-family: Tunga;">:</span>ಫ್ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಕಿತ್ತೊಗಿರೋ ಸಾಂಗ್ ಜೊತೆಗೆ . <br />
<span style="font-family: Arial;"><br />
</span><br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-6634811739589111105.post-89146548837571499172013-11-13T21:04:00.000+05:302013-11-14T20:40:44.154+05:30ಮನಸ್ವೀ...,<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ಕಳೆದು ಹೋಯ್ತಲ್ಲೋ ನಾಲ್ಕು ವಸಂತಗಳು ...<br />
<br />
ಅವತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಮೊಮ್ಮಗಳ ಮದುವೆ ಸಂಭ್ರಮ!ಮನೆಯೂ ಮದುಮಗಳಂತೆ ಸಿಂಗಾರವಾಗಿತ್ತು.ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಡಗರ...<br />
ಪ್ರೀತಿಯ ಮನೆಯ ದೊಡ್ಡಕ್ಕ ನಿನ್ನರಸಿಯಾಗೋ ಖುಷಿ ನಿಂದಾಗಿದ್ರೆ ಅವಳಿಗಿನ್ನು ಪ್ರತಿ ದಿನ ಕಾಟ ಕೊಡೋಕೆ ,ಮಾತಾಡೋಕೆ,ಜಗಳವಾಡೋಕೆ ಆಗಲ್ವಲ್ಲಾ ಅನ್ನೋ ಬೇಜಾರು ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ.ಆದರೂ ಏನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿಗಳು ...ಅಕ್ಕನ ಜೊತೆ ನೀನೂ ಸಿಕ್ತೀಯ ತರಲೆ ಮಾಡೋಕೆ,ಕಾಟ ಕೊಡೋಕೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಏನೇನೋ ...ಆದರೂ ಮನದಲ್ಲೊಂದು ಅಳುಕು ..ಅಕ್ಕನೊಟ್ಟಿಗೆ ಏನೋ ಸ್ವಂತ ಅಕ್ಕನಂತೆಯೇ ಇರೋ ಸಲಿಗೆ,ಮಾತು,ಮಸ್ತಿ ಎಲ್ಲವೂ..ಆದರೆ ನೀ ಹೇಗಿರ್ತೀಯೋ ಏನೋ ಅನ್ನೋ ತರಹದ್ದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಭಾವಗಳು ...ಏನೇ ಆದ್ರೂ ಅವತ್ತಲ್ಲಿ ಮುದ್ದು ಅಕ್ಕನ ಮದುವೆ ಸಂಭ್ರಮ .<br />
<br />
ಮದುವೆಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದ ೧೦ನೇ ಕ್ಲಾಸಿನ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೊಂದಿಷ್ಟು ಬೈದು ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದೆ ನಾ ಎಲ್ಲರನೂ...ಅಕ್ಕನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಕೀಟಲೆಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿರಲಿಲ್ಲ ..ಅವಳ ಈ ರಾಜಕುಮಾರನ ಬಗೆಗೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಕಾಲೆಳೆದಿದ್ವಿ ನಾವುಗಳು.<br />
ಇಡೀ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಲಾಟೆ,ಮಾತು,ಹರಟೆ,ಒಂದಿಷ್ಟು ಭರದ ಕೆಲಸಗಳು..<br />
<br />
ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಮೊಮ್ಮಗಳ ಮದುವೆ ಗಡಿಬಿಡಿ,ಅಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಪ್ಪಂಗೆ ಇನ್ನೂ ಪುಟ್ಟಿಯಾಗಿರೋ ಈ ಹುಡುಗಿ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಮದುವೆಗೆ ಬಂದ್ಲಾ ಅನ್ನೋ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆದ್ರೆ ನನ್ನಮ್ಮ ,ದೊಡ್ದಮ್ಮಂಗೆ ಮುದ್ದು ಮಗಳಿಗೆ ನಾಳೆಯಿಂದ ಈ ಮನೆ ತವರು ಮನೆಯಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಬೇಸರ..ಇನ್ನು ನಂಗೆ, ಎರಡನೇ ಅಕ್ಕಂಗೆ ಈ ಅಕ್ಕ ಜೊತೆ ಇರಲ್ವಲ್ಲಾ ಇನ್ನು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬಾವನ ಜೊತೆ ಇರ್ತಾಳಲ್ವಾ ಅಂತ ನಿನ್ನ ಮೇಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಾದ್ರೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಸೀರೆ ಉಡೋ ಖುಷಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ..ತಮ್ಮನಿಗೇನೋ ಸಂಭ್ರಮ ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನಪ್ಪಿ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡ್ತಾರಲ್ಲಾ ಅಂತಾ. ಇನ್ನು ನಿನ್ನೀ ಹೆಂಡತಿಯದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಟೆನ್ಷನ್ಸ್ !<br />
<br />
ಕೊನೆಗೂ ಜೊತೆಯಾದೆ ಮಾರಾಯ ನೀ ನನ್ನಕ್ಕನಿಗೆ ಅವತ್ತಿದೆ ದಿನ..ಬೇರೆ ಯಾವ ಹುಡುಗನನ್ನೂ ನೋಡೋಕೆ ಬಿಡದೆ ಮೊದಲ ಹುಡುಗನೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಪಾಪ ನನ್ನಕ್ಕ ಕೊನೆಗೂ ಸಿಕ್ಕಿದ್ಲು ನೋಡು ನಿಂಗೆ ..ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೆ ನೀ :ಫ್ ;)<br />
<br />
ನಂತರದ್ದೆಲ್ಲಾ ಬಿಡು ಶಬ್ಧಕ್ಕೆ ದಕ್ಕದ ಭಾವ.<br />
ಹೀಗೊಬ್ಬ ಬಾವ ಇರ್ತಾನೆ ಅನ್ನೋದರ ಸಣ್ಣ ಕಲ್ಪನೆಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ.ಬರಿಯ ಅಕ್ಕನ ಗಂಡನಾಗಿರದೇ ಈ ಮನೆಯ ಮುದ್ದು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದೆ(ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿದೆ..ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂಗೂ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪಾಲು ಇದೆಯಲ್ಲಾ ಅಂತಾ :ಫ್ ) .<br />
<br />
ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದದ ಭಾವಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟೆ ಅಲ್ವಾ ನೀ ? ಇರದಿದ್ದ ಅಣ್ಣನ ಕೊರತೆ ನೀಗಿಸಿದೆ ನಮ್ಮಗಳಿಗೆ.ಜೊತೆಗೆ ಆಡೋಕೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ನಂಗೆ ಅಂತ ಮುಖ ಊದಿಸಿ ಕೂರೋ ತಮ್ಮನಿಗೆ ಚಂದದ ಗೆಳೆಯನಾದೆ.ಅಜ್ಜನಲ್ಲಿ ಹಠ ಮಾಡಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡೋ ತಮ್ಮನಿಗೆ ನೀ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅಜ್ಜನ ಜೊತೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡಿದ ನೆನಪಿಲ್ವಂತೆ ! ಅಜ್ಜನದೊಂದು ಮುದ್ದು ಆರೋಪ ಇದೆ ನೋಡು ,ನೀ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ವಂತೆ.ಯಾಕಂದ್ರೆ ತಮ್ಮ ರಜಾದಲ್ಲರ್ಧ ದಿನ ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಇರ್ತಾನಂತೆ:)<br />
<br />
ಅಜ್ಜಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಕೂರಿಸಿ ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯ ಆ ದಿನಗಳ ನೆನಪಿಸಿ ಕಾಲೆಳೆದು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಮನ ಬಿಚ್ಚಿ ನಗೋ ತರ ಮಾಡೋಕಾಗೋದು ತಮ್ಮನ ಬಿಟ್ರೆ ಬಹುಶಃ ನಿನ್ನಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವೇನೋ(ಮೊಮ್ಮಗಂದಿರಿಬ್ಬರಿಗೆ).<br />
ಇನ್ನು ದೊಡ್ಡಪ್ಪ -ದೊಡ್ಡಮ್ಮ, ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮಂಗೆ ನೀ ದೊಡ್ದ ಮಗನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀಯ ನೋಡು!<br />
ಈ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರೀತಿಯ ದೊಡ್ಡ ಪಾಲು ..ಆ ಮನೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆಲ್ಲ ವಾರಸುದಾರ ನೀನೊಬ್ಬನೆ ..ಸಿಗಬೇಕಾದುದ್ದೇ ನಿಂಗೀ ಪ್ರೀತಿ.ಎಲ್ಲರನೂ ಅಷ್ಟು ಇಷ್ಟ ಪಡೋ,ಬಂಧಗಳನಷ್ಟು ಚಂದದಿ ಸಲಹೋ ನಿಂಗೆ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಚಂದದ ಮುದ್ದು ಭಾವವ ಕೊಡೋ ಮೊಮ್ಮಗನ ಪಾತ್ರ ಸಿಕ್ಕಿದೆಯಲ್ಲೋ ಬಾವಯ್ಯ ..<br />
<br />
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋ ಭರದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಗಳೇ ಇಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ತಾಳಲ್ಲೋ ..ಎಲ್ಲರೂ ಮೊದಲು ಕೇಳೋದು ನಿನ್ನ ಬಗೆಗೆ..ಅಮೇಲವಳನ್ನ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು! ಈ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನಕ್ಕನೂ ಮಧುರ ಆರೋಪ ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಳಿಯನೇ ಮೊದಲು ನೆನಪಾಗೋದು ನಿಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಅಂತಾ ..ನಾನೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಬೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ ಬಾವ ಮಾತ್ರ ನೆನಪಾಗೋದಲ್ವಾ ಅಂತಾ<span style="font-family: Tunga;">!</span>(ಈಗಲೂ ಸಹ ವಿಷ್ ಮಾಡೋಕಂತ ನಿನ್ನ ನಂಬರ್ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೊಂದು ರೆಡಿ ಇದ್ದ ಅದೇ ಡೈಲಾಗ್ ಬಿತ್ತು ನಂಗೆ) <br />
<br />
<br />
<br />
ನಿಜ ಕಣೋ ಬಾವ...ಅದೆಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಮನೆ(ಮನ) ಅಲ್ವಾ ನಿಂದು ..ನನ್ನಕ್ಕ ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಅನ್ನೋದರ ಅರಿವು ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮಗಳ ಮನವೂ ಖುಷಿಸುತ್ತೆ.<br />
ಜೊತೆಗೆ ಈ ಖುಷಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣ ಅನ್ನೋ ತರಹ ಮುದ್ದು ಪುಟ್ಟಿ ಕೂಡಾ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಾದ್ವು.ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಅವಳ ಬರುವಿಕೆಯ ಎಲ್ಲರೂ ಕಾದ ನೆನಪು!ಅದೆಷ್ಟು ಬೇಗ ವರ್ಷಗಳಾಗಿ ಬಿಟ್ವು ..ಬಹುಶಃ ನಿಮ್ಮಗಳ ಈ ಪ್ರೀತಿ,ಜೊತೆಯಾಗಿರೋ ಭಾವ,ಜೊತೆಗೆ ಈ ಮುದ್ದು ಪುಟ್ಟಿಯ ಮುದ್ದು ಮುದ್ದು ನಡೆ,ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ವರ್ಷ ಕಳೆದುಹೋಗ್ತಿರೋದರ ಅರಿವು ಸಿಗ್ತಿಲ್ವೇನೊ!ಈ ಪುಟ್ಟಿಯೂ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರಂತೇ ಎರಡೂ ಮನೆಯ ,ಎಲ್ಲರ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಏಕೈಕ ರಾಜಕುಮಾರಿ :)<br />
<br />
ಇನ್ನು ಈ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹದ ಹೊರತು ನೀನಂದ್ರೆ ನನ್ನಲ್ಲೊಂದಿಷ್ಟು ಬದುಕಿದೆ..<br />
ನನ್ನ ಅದೆಷ್ಟೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಉತ್ತರ (<span style="font-family: Times New Roman;">my searching machine ...you can name as my google </span><span style="font-family: Tunga;">) :</span>ಫ್ .ನಂಗೆ ಬಗೆಹರಿಯದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಾಫ್ಟ್ ವೇರ್ ಗಳ ಬಗೆಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಕೊಡೋ ,ಏನೂ ತಿಳಿಯದಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು <span style="font-family: Times New Roman;">Apps</span><span style="font-family: Tunga;"> </span>ಗಳ ಪರಿಚಯಿಸಿ ,ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟು ಇವತ್ತೊಂದು ವೆಬ್ ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡೋವಷ್ಟು ಕಾನ್ಫಿಡೆನ್ಸ್ ಮೂಡಿಸಿರೋ,ಮಾತಂದ್ರೆ ಅಲರ್ಜಿ ಅಂತಿದ್ದವಳಿಗೆ ಬೈದು ಮಾತಾಡೋದನ್ನ, ಇವತ್ತು ಮಾತಿಲ್ಲದಿದ್ದರೇನೋ ಬೇಜಾರು ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಬದಲಾಯಿಸಿರೋ ,<br />
ತೀರಾ ಅನ್ನಿಸೋ ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗೋ , ಯಾವಾಗಲೂ ನಗಿಸೋ ,ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ ಸರಿ ಮಾಡೋ,ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಕ್ಕೂ ತೀರಾ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಜಗಳವಾಡೋ ,ನಿಮ್ಮನೆಗೆ ಬರದಿದ್ದರೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ದ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ "ನಾವ್ಯಾರು ನಿಂಗೆ ನೆನಪಿರಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ..ಮರೆತುಬಿಟ್ಟೆ ಅಲ್ವಾ ,ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರ ನೆನಪಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಮರೆವು " ಅಂತ ಹೇಳೋ,ಕಾಳಜಿಸೋ ,ಬೇಸರಿಸೋ,ಕೋಪಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ,ಸಣ್ಣ ಗೆಲುವಿಗೂ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟೋ ,ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಅಭಿನಂದನೆ ಹೇಳೋ ..ಇನ್ನೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಭಾವಗಳ ಜೊತೆ ಇರೋ,ಕನಸುಗಳಿಗೆ ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸೋ ,ಸೋತಾಗ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬೋ,ಬೀಗೋವಾಗ ಗುದ್ದಿ ಬೀಗೋ ಗುಣಗಳ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಸೋ..... ಅಣ್ಣ,ಗೆಳೆಯ,ಆತ್ಮೀಯ ,ಮುದ್ದಕ್ಕನ ಮುದ್ದು ಗಂಡ ಈ ಬಾವ :)<br />
<br />
ಇರಲಿ ಹೀಗೊಂದು ಚಂದದ ಭಾವ ಬಂಧ ಈ ಬಾವನೊಡನೆ,ಮನಸ್ವಿಯ ಜೊತೆ ಯಾವಾಗಲೂ.<br />
<br />
ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಡಿದ್ದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಿಲಾಡಿತನಗಳಿವೆ ..ನೀನೂ ನಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದಾಗ ನಮ್ಮಗಳ ತರಹವೇ ಆಡೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ತರಲೆಗಳಿವೆ...ಅಕ್ಕ ಬಂದು ಜೋರು ಮಾಡಿ ಪುಟ್ಟಿ ಮಲಗಿದ್ದಾಳೆ ಅನ್ನೋ ತನಕವೂ ನಮ್ಮಗಳ ಮನೆ ಹಂಚು ಹಾರಿಸೋ ಕೆಲಸ ಸಾಗ್ತಾನೆ ಇರುತ್ತೆ ಜೊತೆ ಸೇರಿದ್ದಾಗ...ಅಕ್ಕನಿಗೆ ಕಾಲೆಳೆದು ,ಗೋಳು ಹೊಯ್ಯೋ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಕಳಿಸಿಕೊಡೋ ಅವಳನ್ನ ಮನೆಗೆ ಅಂದ್ರೆ ಮಾತ್ರ "ನೀನೇ ಬಾ ನಮ್ಮನೆಗೆ ,ನಿನ್ನಕ್ಕನ ಕಳಿಸಿದ್ರೂ ನನ್ನ ಮಗಳನ್ನಂತೂ ಕಳಿಸಲ್ಲ "ಅನ್ನೋ ಸಿದ್ಧ ಉತ್ತರವೊಂದು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ರೆಡಿ ಇರುತ್ತೆ !! ಹಾಗಾಗಿ ನಿಮಗಿಬ್ಬರಿಗಲ್ಲದಿದ್ರೂ ಮಗಳಿಗೆ ಸೋತು ನಾವುಗಳೂ ಅರ್ಧ ರಜೆಯನ್ನ ನಿಮ್ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯಲೇ ಬೇಕಿರುತ್ತೆ.ಮತ್ತೆ ನಿಂದದೇ ಆರೋಪದ ಪಟ್ಟಿ ಸಿದ್ದವಿರುತ್ತೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾ ಮನೆಗೆ ಬರೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ "ಈ ಹುಡುಗಿ ದೊಡ್ಡೋಳಾಗಿದಾಳೆ ,ಇವಳಿಗೆ ನಾವುಗಳು ನೆನಪೂ ಇರಲ್ಲ" ಅಂತಿನ್ನೇನೇನೋ ಬ್ಲಾ ಬ್ಲಾ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮನೆ ಕಡೆಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನ<br />
(ಈ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ನೀ ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯಲ್ಲಿ ಬೈಸಿಕೊಳ್ತೀಯ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ...ಅರ್ಧ ರಜೆ ನಿಮ್ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇರ್ತಾಳೆ ಅವ್ಳು ..ನಮ್ಮಗಳಿಗೂ ಬಿಡೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತುಗಳಾಡೋಕೆ ಅವಳೊಟ್ಟಿಗೆ ಅನ್ನೋ ಅವರ ಬೇಸರಕ್ಕೆ).<br />
<br />
ಏನೇ ಆಗಲಿ ಬಾವ...ಒಂದಿಷ್ಟು ಹುಸಿ ಮುನಿಸು ,ನೀ ಕಾಲೆಳೆಯೋ ನನ್ನ ಚಂದದ ಕನಸ ಹುಡುಗ,ಒಂದಿಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯತೆ,ತೀರಾ ಆಗೋ ಸಲುಗೆ ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಆ ಕನಸ ಹುಡುಗನನ್ನ ನೀ ಪಾಪ ಅಂದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಆಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟಲ್ಲಿ ಮುಗಿದು ,ಅಕ್ಕನ ಮುದ್ದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಶುರುವಾಗಿ ಮತ್ತದೇ ದಿನಚರಿ ಮುಂದುವರೆಯೋವಾಗ ಏನೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಖುಷಿಗಳು ನನ್ನೊಳಹೊಕ್ಕ ಅನುಭವ.<br />
<br />
ನಂಗತೀ ಇಷ್ಟ ನಿಮ್ಮಗಳ ಪ್ರೀತಿ...<br />
<br />
ಮುದ್ದಿಸೋ ಅಕ್ಕ,ಪ್ರತಿಯ ಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲೂ ಬದುಕ ಹೇಳಿಕೊಡೋ ಬಾವ,ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳಿಗೂ ಸಾಥ್ ನೀಡೋ ಇದೇ ಅಕ್ಕನ ಪಡಿಯಚ್ಚು ಇನ್ನೊಂದು ಅಕ್ಕ,ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋ ಅಣ್ಣನಾಗೋ ತಮ್ಮ , ಪ್ರೀತಿಯ ಅರಮನೆಯ ಈ ಮುದ್ದು ದೊಡ್ದಕ್ಕ -ಬಾವಂಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದೊಂದು ಶುಭಾಶಯ ಹೇಳ ಬಂದೆ ನಾನಿವತ್ತು ಈ ಅಕ್ಕನ ತವರು ಮನೆಯ ಕಡೆಯಿಂದ :)<br />
<br />
ಚಂದದ ದಾಂಪತ್ಯದ ಒಲವಲ್ಲಿ,<br />
ಸ್ನೇಹದ ಸಲುಗೆಯ ಸೆಲೆಯಲ್ಲಿ,<br />
ಪ್ರೀತಿಸೋ ಜೀವಗಳ ಆಶಯಗಳಲ್ಲಿ,<br />
ಮುದ್ದು ಪುಟ್ಟಿಯ ನಗುವಲ್ಲಿ,<br />
ಅಜ್ಜಾ ಅಜ್ಜಿಯ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಯ ಜೋಪಡಿಯಲ್ಲಿ,<br />
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಬದುಕ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ,<br />
ಇರಲಿರಲಿ ಈ ಒಲವ ಪ್ರೀತಿ ಚಿರಕಾಲ ಹೀಗೇ .<br />
ನಗುತಿರಿ ಯಾವತ್ತೂ ...ತಬ್ಬಿರೋ ಈ ಬಂಧಗಳ ಜೊತೆ.....<br />
<br />
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ,<br />
ನಿಮ್ಮನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸೋ ಮನೆ ಮಂದಿ </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09286939670787725768noreply@blogger.com21