ಮಂಜು ಸರಿದ ಮನದಿಂದ

ಕನಸ ಒಲವ ಜಾರಗೊಡದೆ ,ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಯ ಒದ್ದೆಯಾಗಿಸದೇ, ಒಂಟಿ ನಡಿಗೆಯ ಹಾದಿಯಲಿ,ಒಂಟಿ ಬೆಂಚಿನ ಮಧ್ಯದಲಿ ಕುಳಿತು ಮಂಜು ಮುಸುಕಿರೋ ಇದೇ ಜಾಗದಿ ,
ಮಂಜು ಸರಿದ ಮನಸ್ಸಿಂದ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ ನಾ ನಿನ್ನ....
ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಕಣ್ಣೀರ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆಯೋಕೂ ಮುನ್ನ...
ಯಾರದೋ ಬೇಸರಕೆ ಇನ್ಯಾರದೋ ಕಾಣಿಕೆ...
ಬೇಸರಿಸದಿರು ಗೆಳತಿ ಅನ್ನೋ ಅವನ ಕೋರಿಕೆ.!

      

　
ಒಂದೆ ಮನಸ ಒಂದೇ ಕನಸ
        ಪಡೆಯುತಿದೆ ಸಮಯ...
ಒಂದೆ ದಾರಿ ಒಂದೇ ಪ್ರೀತಿ
       ಎಣಿಸುತಿದೆ ನಯನ..

ಒಂಟಿ ನಡೆಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ
          ಬರುವೆ ಎಂದೆ ನೀ...
ಭಾವಗಳ ತುಸು ಜಗಳದಿ
        ಮರೆತು ಹೋದೆ ನಾ...

ಅಂದು ನಿನ್ನ ಮನವ ಮುರಿದು
      ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆ ಮನದ ಗೋಡೆ.
ಇಂದೆನ್ನ ಮನದ ಆಕ್ರಂದನಕೆ
      ಬಿಕ್ಕುತಿದೆ ಮೌನ ಕಣಿವೆ!

ಒಂಟಿ ಬೆಂಚೂ ಕಾಯುತಿದೆ
     ಹೃದಯ ಭಾರ ಇಳಿಸಲೆಂದು..
ಕಣ್ಣ ಅಂಚೂ ಮುಷ್ಕರಿಸಿದೆ
     ಭಾವ ಹನಿಯ ಧಿಕ್ಕರಿಸೆಂದು!
ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆ ತೋಯದಿರಲಿ
     ಕನಸ ಒಲವ ಜಾರಗೊಡದೆ.

ಮೌನಿಯಾದೆ ನೀನು...
ಸುಮ್ಮನಾದೆ ನಾನು!.


　
(ಫೋಟೋ ಕ್ರೆಡಿಟ್ಸ್: ಶ್ರೀವತ್ಸ ಕಂಚೀಮನೆ.

ನನ್ನದೇ ಮನದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ನಿಂತಂತೆ ಭಾಸವಾಯ್ತು ಈ ಚಿತ್ರವ ನೋಡಿ ...ತುಂಬಾ ಭಾವಗಳ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿರೋ ಚಿತ್ರಕ್ಕೊಂದು ಶರಣು...ಹಾಗೆಯೇ ಅದ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೂ ಧನ್ಯವಾದ ಜಿ)